Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000295
">
<
pb
pagenum
="
25
"
xlink:href
="
025/01/029.jpg
"/>
eſt BF; hinc phænomena illa, ſen potiùs generalia pronuntiata clariſſimè
<
lb
/>
explicantur, ſcilicet Planetæ oppoſiti in eodem limite majorem eſſe Lati
<
lb
/>
tudinem, quàm conjuncti; item Planetæ oppoſiti in limite Auſtrino, La
<
lb
/>
titudinem majorem eſſe quàm in Boreali; vides, quàm clarè & perſpicuè
<
lb
/>
in mea hypotheſi hæc explicentur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000296
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000297
"> Fateor, hæc non ſine plauſu ab hominibus excepta fuiſſe; ſed
<
lb
/>
re penitiùs conſiderata, ſummæ difficultates etiamnum reſtant, quibus
<
lb
/>
ſuperandis tuæ hypotheſeos aſſertores fruſtrà omninò deſudârunt, immò
<
lb
/>
nequidem inter ſe conveniunt, ſi rectè memini, in definienda huiuſmo
<
lb
/>
di Planetarum latitudine, excentricorum inclinatione, Nodorum, &
<
lb
/>
Apogæi motu, limitum libratione; atque adeò vltro fatentur, adhuc opus
<
lb
/>
eſſe novis Obſervationibus, ad rem hanc meliùs ſtatuendam. </
s
>
<
s
id
="
s.000298
">In mea
<
lb
/>
hypotheſi res ſatis expeditè explicatur, per ſecundam illam inclinationem
<
lb
/>
à Tropicis ad Æquatorem, & viciſſim, juxtà rationem motus accelerati
<
lb
/>
& retardati; cùm autem Mars modò citiùs, modò tardiùs orbem ſuum
<
lb
/>
decurrat, quàm Stellæ ſuum, ſemper verò citiùs quàm Sol, niſi fortè
<
lb
/>
Mars ſit in Apogæo, & Sol in Perigæo, & cùm motus ſecundæ inclina
<
lb
/>
tionis tardiùs fiat in Marte quàm in Sole; cùm demùm Mars ab Æqua
<
lb
/>
tore declinare poſſit versùs Boream & Auſtrum, gradib. </
s
>
<
s
id
="
s.000299
">circiter 25. ex
<
lb
/>
his ſequitur, latitudo Martis, eaque varia, cùm aliquando relinquat
<
lb
/>
Eclipticam versùs Boream, vbi diſcedit à Nodo, in Signis deſcendenti
<
lb
/>
bus, in aſcendentibus verò, versùs Auſtrum; variatur etiam Latitudo ex
<
lb
/>
varia diſtantia Martis. </
s
>
<
s
id
="
s.000300
">Cæterùm vnum obſerves velim, optime Augu
<
lb
/>
ſtine, nullum mortalium hactenùs ad iuſtos calculos minorum Planeta
<
lb
/>
rum, immò nec fortè Lunæ latitudinem reduxiſſe; præſertim Martis, vt
<
lb
/>
vel ipſe Keplerus vltrò fatetur, qui vult, hæc latere in pandectis
<
lb
/>
æternitatis; hinc tot excentrici, epicycli, circelli, deviationes, incli
<
lb
/>
nationes, reflexiones, librationes, centra diverſa, excentricitates; ne
<
lb
/>
que adhuc Martem Aſtronomi tot tamque variis & multiplicatis retibus
<
lb
/>
comprehendere potuerunt; vtor igitur, ad calculos, qualibet hypotheſi,
<
lb
/>
vt Aſtrologus; vt Philoſophus eam dumtaxat admitto, quæ cum princi
<
lb
/>
piis Phyſicis conſentit; calculi verò difficultas ex eo provenit, quod ſint
<
lb
/>
ferè innumeræ combinationes Apogæorum Solis & Martis;
<
expan
abbr
="
Nodorũ
">Nodorum</
expan
>
item,
<
lb
/>
qui versùs Ortum in conſequentia promoveri videntur; nempè ex diver
<
lb
/>
ſo Nodorum & Apogæorum loco ac ſitu, diverſa Latitudinis mutatio ne
<
lb
/>
ceſſariò ſequitur. </
s
>
<
s
id
="
s.000301
">Hæc in Saturno & Iove etiam locum habent; atque
<
lb
/>
adeò, ni fallor, ex dictis habes, in mea hypotheſi, trium ſuperiorum
<
lb
/>
Planetarum paſſiones haud difficulter explicari, idque per principia Phy
<
lb
/>
ſica, quæ ex doctrina moruum ſupponimus: quare ſi me audis, ac tibi
<
lb
/>
putas à me factum eſſe ſatis, exprome alia argumenta, ſi quæ ſuppetunt
<
lb
/>
pro tua hypotheſi. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000302
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000303
"> Veneris & Mercurij Conjunctiones in Copernicana hypo
<
lb
/>
theſi, ea claritudine explicantur, qua neſcio, an major excogitari poſſit,
<
lb
/>
itémque Apogæa & Perigæa, tum etiam aliorum Planetarum ſuperiorum,
<
lb
/>
ſed jam prævideo, quid pro tua hypotheſi de hoc argumento dicturus ſis. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>