Clavius, Christoph, Geometria practica

Page concordance

< >
Scan Original
271 241
272 242
273 243
274 244
275 245
276 246
277 247
278 248
279 249
280 250
281 251
282 252
283 253
284 254
285 255
286 256
287 257
288 258
289 259
290 260
291 261
292 262
293 263
294 264
295 265
296 266
297 267
298 268
299 269
300 270
< >
page |< < (260) of 450 > >|
290260GEOMETR. PRACT.
SCHOLIVM.
Dividi ergo poterit quælibet figura rectilinea in quotuis partes æquales
11Quo pacto fi-
gura data ſe-
c{et}ur per li-
ne{as} parallel{as}
in quotuis par
t{es} æqual{es}.
per lineas, quæ datæ cuiuis rectæ lineæ æquidiſtent.
Nam ſi verbi gratia data fi-
gura ſecanda ſit in 8.
partes æquales per lineas datæ rectæ parallelas, diuidemus
eam primum in duas partes inter ſe proportionem habentes 1.
ad 7. Ita namque
prior pars erit {1/8}.
totius figuræ. Deinde poſteriorem partem ſecabimus in pro-
portionem 1.
ad 6. ita vt prior pars huius diuiſionis ſit {1/7}. illius partis diuiſæ, hoc
eſt, {1/7}.
totius figuræ, cum pars illa diuiſa complectatur {7/8}. totius figuræ. Poſtea
partem poſt eriorem proximæ diuiſionis partiemur in proportionem 1.
ad 5. Et
poſteriorem huius diuiſionis partem in proportionem 1.
ad 4. Atqueita dein-
ceps, minuendo ſemper, don@c ad partem deueniamus, quæ ſecanda ſit in pro-
portionem 1.
ad 1. hoc eſt, in partes æquales.
Hoc idem effici poterit ea ratione, quam ad finem ſcholij propoſ. 4. expo-
ſuimus:
ſi videlicetlatus quadrati H I, quod rectilineo dato conſtructum eſt
æquale, in tot æquales partes ſecetur, in quot partes datum rectilineum diuiden-
dum eſt, &
primo rectilineum diuidatur in proportionem primæ partis ad reli-
quas:
Deinde poſterior pars rectilinei in proportionem ſecundæ partis lateris
H I, ad reliquas:
at que ita deinceps, & c.
Atqve hic finem habet noſtra Geodæſia complectens diuiſionem omnium
figurarum rectilinearum:
ſequuntur iam particulares nonnullæ diuiſiones qua-
rundam figurarum, quæ tum, quia ſubtiles acutaſque demonſtrationes conti-
nent, tum quia pleraſque earum eruditi quo que Geometræ, vt Leonardus Pi-
ſanus, Frater Lucas Pacciolus, &
Nicolaus Tartalea tradiderunt, omittendæ
nullo modo viſæ ſunt:
Vt autem Geometricè eas demonſtremus, præmittenda
ſunt Theoremata nonnulla, quorum primum ſit hoc.
THEOREMA 2. PROPOS. 6.
SI duo triangula æqualia habeant vnum latus commune, & in diuerſas
partes vergant:
Recta oppoſitos angulos connectens à latere illo
communi bifariam ſecatur.
Sint æqualia duo triangula A B C, A B D, habentia latus A B, commune, & in
diuerſas partes vergentia.
Dico rectam C D, oppoſitos angulos C, D, iungentem
ſecari in E, bifariam à latere com̃uni A B.
Quoniã enim eſt tá193[Figure 193]221. ſexti. triangulum A C E, ad triangulum A D E, quàm triangulum B C E,
ad triangulum B D E, vt C E, ad E D;
erit triangulum A C E, 3311. quinti. triangulum A D E, vt triangulum B C E, ad triangulum B D E.
4412. quinti. Igitur erunt quo que duo triangula ſimul A C E, B C E, hoc eſt, totum triangulum A B C, ad duo triangula ſimul A D E, B D E, id
eſt, ad totum triangulum A B D, vt A C E, ad A D E, hoc eſt, vt
C E, ad E D.
Cum ergo triangula A B C, A B D, ponantur æqualia; erunt quo-
que rectæ C E, E D, æquales, ac proinde C D, in E, ſecta eſt bifariam.
quod erat
oſtendendum.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index