Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (278) of 445 > >|
290278IO. BAPT. BENED. hæc omnia interualla ſeruari, ideo ad te mitto ſeptem hic ſubſcripta exempla, in
quorum primo, & ſecundo, inter dieſim, et .b. in ſuperiori, agnoſces interuallum mi
nimi ſemitonij, & ſi ibi ſit dieſis, tanquam terminus ad quem, et .b. tanquam termi-
nus à quo:
quod autem inter dieſim et .b. ſit ſemitonium minimum, facilè agnoſces
ſi ſubtraxeris decimam minorem à maiori, quam facit ſuperius cum inferiori, ideſt cum baſſu.
Qua quidem modulatione tu etiam vſus es in cantilena illa, quæ Galica lingua
incipit.
Hellas comment. Eadem, ego quoque in meis cantilenis latino ſermo-
ne compoſitis, quæ Moreta vocantur aliquando vſus ſum.
Sed in tertio exemplo inuenies ſemitonium maius, neceſſariò genitum in ſupe-
riori, ſi ſextam maiorem cum baſſu eſſicere volueris, quia tenor, à ditono cum
ſuperiori ad diapentem, & ad vniſonum cum baſſu procedit, vbi quieſcit, progre-
diendo poſtea baſſus ad ſemiditonum cum tenore,
tunc ſi à proportione huius ſep-
timæ, quæ eſt vt .9. ad .5. hoc eſt ſuperquadripartiensquintas demptum fuerit hexa-
chordum maius, ſeu ſexta maior, quæ eſt vt .5. ad .3. remanebit proportio .27. ad .25.
quæ maior eſt quam .32. ad .30.
In quarto exemplo habebis ſemitonium minus in ſuperiori, quod quidem remanet
ex ſubtractione ditoni conſonantis ab diateſſaron compręhenſa à ſuperiori cum tenore.
In quinto exemplo videbis tonum minorem, & tonum maiorem ſucceſſiuè vnum
poſt alium in tenore, detrahendo primo ſemiditonum à diateſſaron, quod ſuperius fa-
cit cum tenore, vel detrahendo diapente ab hexachordo maiori, quod facit tenor
cum baſſu, vnde remanet tonus minor ſeſquinonus, detrahendo poſtea diateſſaron
à diapente, quod ſuperius facit cum tenore, remanebit tonus maior ſeſquioctauus.
In ſexto exemplo deinde videbis tenorem aſcendere per duos tonos minores ſuc
ceſſiuè vnum poſt alium in tenore, ſi demp ſeris ſemiditonum à diateſſaron cum ſuperiori.
In .7. exemplo demum videbis ſuperiorem aſcendere per duos tonos maiores ſucceſ-
ſiuè vnum poſt alium, ſi dempſeris diateſſaron à diapente, quod facittenor cum ſuperiori.
316[Figure 316]

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index