29169LIBER II.
deorſum ſanè ſerentur, ſi nibil obstiterit.
Quare dubitare
quidem, omnibus ob Philoſo phiam euenit. Operam autẽ
eos non dediſſe, ut ſolutiones non magis abſurdæ, quàm du-
bitatio uideantur, mirum cuipiam ſanè uidebitur. Quidam
enim ob boc infinitam inferam terræ, partem inquiũt eſſe:
in infinitum ipſam radicatam eſſe dicentes, ut Xenophanes
Colopbonius dixit: ne molestias babeant cauſas quæritan-
tes. Quocirca & Empedocles ſic increpauit. Si infinita eſt
profunditas terræ copioſusq́; ætber, quæ per multa iã ora,
linguasq́; iam dicta, frustra ſunt effuſa bominũ eorum, qui
perparum ipſius uniuer ſi uiderunt. Quidam ſuper aquam
iacere dicunt: banc enim ſentẽtiam uetustißimã accipimus:
quam Tbaletem Mileſium dixiſſe ferũt: terram inquã ideo
quieſcere, perinde atq; lignum, aut quippiam tale natat. Et-
enim nibil borum ſuper aërem manere eſt aptum, ſed ſuper
aquam, quaſi nõ eadem ſit de terra ratio, atq; aqua quæ ter
ram uebit: neq; enim aqua ſublimis manere eſt apta, ſed ſu-
per aliquid ſemper eſt. Præterea ut aër leuior eſt aqua, ſic
& aqua leuior eſt terra. Quare, quonam modo id quod eſt
leuius, inferius eo quod grauius eſt, natura iacere putant?
Præterea ſi to ta eſt apta ſuper aquã manere, patet et quãq;
partem ipſius identidem aptam eſſe: nunc autẽ boc fieri non
uidetur, ſed quæuis pars in fundum: & celerius maior fer-
tur. At enim uſq; ad quendam terminũ quærere uidentur,
ſed nõ quouſq; dubitationis inquiſitio fieri potest: est enim
nobis bæc omnibus conſuetudo, non ad rem ipſam quæstio-
nem facere, ſed ad eum, qui contraria dicit: etenim in ſeipſo
eouſq; quærit, ultra quod ipſe cõtra ſeipſum dicere nequit.
quidem, omnibus ob Philoſo phiam euenit. Operam autẽ
eos non dediſſe, ut ſolutiones non magis abſurdæ, quàm du-
bitatio uideantur, mirum cuipiam ſanè uidebitur. Quidam
enim ob boc infinitam inferam terræ, partem inquiũt eſſe:
in infinitum ipſam radicatam eſſe dicentes, ut Xenophanes
Colopbonius dixit: ne molestias babeant cauſas quæritan-
tes. Quocirca & Empedocles ſic increpauit. Si infinita eſt
profunditas terræ copioſusq́; ætber, quæ per multa iã ora,
linguasq́; iam dicta, frustra ſunt effuſa bominũ eorum, qui
perparum ipſius uniuer ſi uiderunt. Quidam ſuper aquam
iacere dicunt: banc enim ſentẽtiam uetustißimã accipimus:
quam Tbaletem Mileſium dixiſſe ferũt: terram inquã ideo
quieſcere, perinde atq; lignum, aut quippiam tale natat. Et-
enim nibil borum ſuper aërem manere eſt aptum, ſed ſuper
aquam, quaſi nõ eadem ſit de terra ratio, atq; aqua quæ ter
ram uebit: neq; enim aqua ſublimis manere eſt apta, ſed ſu-
per aliquid ſemper eſt. Præterea ut aër leuior eſt aqua, ſic
& aqua leuior eſt terra. Quare, quonam modo id quod eſt
leuius, inferius eo quod grauius eſt, natura iacere putant?
Præterea ſi to ta eſt apta ſuper aquã manere, patet et quãq;
partem ipſius identidem aptam eſſe: nunc autẽ boc fieri non
uidetur, ſed quæuis pars in fundum: & celerius maior fer-
tur. At enim uſq; ad quendam terminũ quærere uidentur,
ſed nõ quouſq; dubitationis inquiſitio fieri potest: est enim
nobis bæc omnibus conſuetudo, non ad rem ipſam quæstio-
nem facere, ſed ad eum, qui contraria dicit: etenim in ſeipſo
eouſq; quærit, ultra quod ipſe cõtra ſeipſum dicere nequit.
Quapropter bene quæſiturum, aptum, idoneumq́;
eſſe
ad inferẽdas generi accõmodatas inficiationes, oportet:
ad inferẽdas generi accõmodatas inficiationes, oportet:
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib