29472ARIST. DE COELO
cauſam uniuerſa quæ pondus babent, adipſam feruntur?
nõ
enim cõuerſio nobis propinqua eſt. Præterea quam ob cau
ſam ignis etiã ſurſum fertur? nõ enim ob conuerſionẽ: quod
ſi hic aptus eſt aliquẽ ad locũ ferri, patet putandum eſſe ter
ram etiã identidem aptam eſſe definitũ quendam petere lo-
cum. At uerò neq; cõuerſione graue, leueq́; eſt definitũ, ſed
eorũ quæ prius erant grauia leuiaq́; , alia in ipſum medium
ueniunt, alia ſupra cætera collocãtur ob motũ. Erat ergo et
antè quàm conuerſio fieret aliud graue, & aliud leue: quæ
quidem quonã erant distincta, & quomodo, aut quorſum
apta erant ferri? nam ſi infinitũ eſt, ſuperus locus, inferusq́;
eſſe non poteſt: graue autẽ, atq; leue, biſce ſunt definita, Plu
rimi igitur circa cauſas baſce uerſantur. Sunt autẽ quima-
nere ipſam ſimilitudinẽ dicunt, ut ex ueteribus Anaximan-
der dicebat. Id enim inquiunt, quod eſt in medio collocatũ,
et æquè ad extrema ſe babet, non ad ſupera magis, quàm ad
infera, aut uerſus latera ferri oportere, et ſimul ad cõtraria
mouerinõ poſſe, Quare neceſſariò illud manere dicũt. Hoc
autẽ eleganter quidem, non uerè tamen eſt dictũ. Hac enim
ſententia, omne quod in medio ponetur, maneat in ipſo ne-
ceſſe eſt. Quare ignis quieſcet: id enim quod dictũ eſt, pro-
prium terræ non eſt. At uerò neq; neceſſarium est: nõ enim
ſolum in medio manere uidetur, ſed ad medium etiam ferri:
quò enim quæuis ipſius pars fertur, eô to tam etiã ferri ne-
ceſſe eſt: quò uerò fertur ſecundùm naturã, ibi ſecundùm na
turam etiã manet. Non ergo ſimiliter quia ſe babet ad extre
ma, ideo manet: boc eſt enim uniuerſis cõmune: ferri autem
ad mediũ proprium ipſius eſt terræ. Abſurdũ eſt etiam boc
quidem quærere, cur´ nam terra manet in medio: illud au-
tem nõ quærere, cur ignis in extremo quieſcit. Nam ſi et
enim cõuerſio nobis propinqua eſt. Præterea quam ob cau
ſam ignis etiã ſurſum fertur? nõ enim ob conuerſionẽ: quod
ſi hic aptus eſt aliquẽ ad locũ ferri, patet putandum eſſe ter
ram etiã identidem aptam eſſe definitũ quendam petere lo-
cum. At uerò neq; cõuerſione graue, leueq́; eſt definitũ, ſed
eorũ quæ prius erant grauia leuiaq́; , alia in ipſum medium
ueniunt, alia ſupra cætera collocãtur ob motũ. Erat ergo et
antè quàm conuerſio fieret aliud graue, & aliud leue: quæ
quidem quonã erant distincta, & quomodo, aut quorſum
apta erant ferri? nam ſi infinitũ eſt, ſuperus locus, inferusq́;
eſſe non poteſt: graue autẽ, atq; leue, biſce ſunt definita, Plu
rimi igitur circa cauſas baſce uerſantur. Sunt autẽ quima-
nere ipſam ſimilitudinẽ dicunt, ut ex ueteribus Anaximan-
der dicebat. Id enim inquiunt, quod eſt in medio collocatũ,
et æquè ad extrema ſe babet, non ad ſupera magis, quàm ad
infera, aut uerſus latera ferri oportere, et ſimul ad cõtraria
mouerinõ poſſe, Quare neceſſariò illud manere dicũt. Hoc
autẽ eleganter quidem, non uerè tamen eſt dictũ. Hac enim
ſententia, omne quod in medio ponetur, maneat in ipſo ne-
ceſſe eſt. Quare ignis quieſcet: id enim quod dictũ eſt, pro-
prium terræ non eſt. At uerò neq; neceſſarium est: nõ enim
ſolum in medio manere uidetur, ſed ad medium etiam ferri:
quò enim quæuis ipſius pars fertur, eô to tam etiã ferri ne-
ceſſe eſt: quò uerò fertur ſecundùm naturã, ibi ſecundùm na
turam etiã manet. Non ergo ſimiliter quia ſe babet ad extre
ma, ideo manet: boc eſt enim uniuerſis cõmune: ferri autem
ad mediũ proprium ipſius eſt terræ. Abſurdũ eſt etiam boc
quidem quærere, cur´ nam terra manet in medio: illud au-
tem nõ quærere, cur ignis in extremo quieſcit. Nam ſi et