297260Comment. in II. Cap. Sphæræ
COMMENTARIVS.
Diximvs ſupra duos eſſe Coluros, alterum ſolſtitio rum, æquinoctio-
rum alterum, quod & auctor inſinuauit, dum dixit officium horum circulorũ
eſſe, diſtinguere ſolſtitia, & æquinoctia: Ideo utrum que iam ſeorſum explicat,
incipiens à Coluro ſolſtitiorum. Ait igitur, eum Colurũ diſtinguere ſolſtitia,
hoc eſt, appellari Colurum ſolſtitiorum, qui & per polos mundi, & per polos
Zodiaci, nec non per maximas Solis declinationes deſcribitur. Vbi declarat,
11Punctũ ſol-
ſtitiũ æſtiui
& hyemalis
quod. principia ♋, & ♑, eſſe puncta ſolſtitialia, illud quidem, punctum ſolſtitij æſti-
ui, hoc uero ſolſtitij hyberni: quoniam Sol exiſtens in primo puncto ♋, facit
ſolſtitium æftiuum, & non poteſt magis ad Zenith, hoc eſt, ad punctum cœli ca
piti noſtro ſuprapoſitum, accedere; Exiſtens autem in principio ♑, efficit ſol-
ſtitium hyemale, & non poteſt magis à nobis recedere. Item duos arcus Colu-
ri ſolſtitiorum, qui inter dicta puncta ſolſtitialia, & Aequatorem interijciun-
tur, appellari maximas Solis declinationes, quæ æquales ſunt inter ſe, ut infe-
rius demonſtrabimus. Verum de hac maxima Solis declinatione, & ſolſtitio
plura dicemus in officijs horum circulorum.
rum alterum, quod & auctor inſinuauit, dum dixit officium horum circulorũ
eſſe, diſtinguere ſolſtitia, & æquinoctia: Ideo utrum que iam ſeorſum explicat,
incipiens à Coluro ſolſtitiorum. Ait igitur, eum Colurũ diſtinguere ſolſtitia,
hoc eſt, appellari Colurum ſolſtitiorum, qui & per polos mundi, & per polos
Zodiaci, nec non per maximas Solis declinationes deſcribitur. Vbi declarat,
11Punctũ ſol-
ſtitiũ æſtiui
& hyemalis
quod. principia ♋, & ♑, eſſe puncta ſolſtitialia, illud quidem, punctum ſolſtitij æſti-
ui, hoc uero ſolſtitij hyberni: quoniam Sol exiſtens in primo puncto ♋, facit
ſolſtitium æftiuum, & non poteſt magis ad Zenith, hoc eſt, ad punctum cœli ca
piti noſtro ſuprapoſitum, accedere; Exiſtens autem in principio ♑, efficit ſol-
ſtitium hyemale, & non poteſt magis à nobis recedere. Item duos arcus Colu-
ri ſolſtitiorum, qui inter dicta puncta ſolſtitialia, & Aequatorem interijciun-
tur, appellari maximas Solis declinationes, quæ æquales ſunt inter ſe, ut infe-
rius demonſtrabimus. Verum de hac maxima Solis declinatione, & ſolſtitio
plura dicemus in officijs horum circulorum.
ALTER quidem Colurus tranſit per polos mundi, &
per prima
22Colurns æ-
quinoctio-
rum, puncta Arietis, & Libræ, ubi ſunt duo Aequinoctia; Vnde appellatur Co-
lurus diſtinguens Aequinoctia. Iſti autem duo Coluri interſecant ſeſe ſu-
per polos mundi ad angulos rectos ſphærales. Signa quidem Solſtitiorum,
& Aequinoctiorum patent his uerſibus.
22Colurns æ-
quinoctio-
rum, puncta Arietis, & Libræ, ubi ſunt duo Aequinoctia; Vnde appellatur Co-
lurus diſtinguens Aequinoctia. Iſti autem duo Coluri interſecant ſeſe ſu-
per polos mundi ad angulos rectos ſphærales. Signa quidem Solſtitiorum,
& Aequinoctiorum patent his uerſibus.
Hæc duo ſolſtitiorum faciunt Cancer, Capricornus;
Sed noctes æquant Aries, & Libra diebus.
Sed noctes æquant Aries, & Libra diebus.
COMMENTARIVS.
Docet alterum Colurum, qui per polos mundi, &
per initia ♈, &
♎, tranſit, vocari Colurum æquinoctiorum, ſeu diſtinguentem æquinoctia;
quia Solin dictis punctis exiſtens, efficit diem æqualem nocti. Atque hi duo
Coluri, inquit, ſe mutuo interſecant in polis mundi ad angulos rectos ſphæ-
rales. Eſt autem angulus ſphæralis ille, qui efficitur in ſuperficie conuexa ſphę
ræ ex ſectione circunferẽtiarum duorum circulorum maximorum: Vnde ſi cir-
33Angnlus
ſphæralis
q@id. culus circulum ita ſecet, ut efficiantur utrobique duo anguli æquales, appel-
labitur uter que angulus rectus ſphæralis; Si uero efficiuntur anguli inæqua-
les, maior dicetur obtuſus ſphæralis, minor autem acutus. Quod autem Co-
luri ſeſe mutuo in polis ad angulos rectos interſecent, perſpicuum eſt ex pro-
poſ. 15. lib. 1. Theod. & ex proprietate 5. circulorum ſphæræ ſupra allata; cum
vterque per polos alterius tranſeat. Sunt enim principia ♈, & ♎, in quibus
nimirum Colurus æquinoctiorum, & æquator ſecant ſe mutuo, poli Colur@
ſolſtitiorum; Puncta uero, in quibus Colurus ſolſtitiorum, & Aequator ſe m@
tuo ſecant, poli Coluri æquinoctiorum, ut conſtat ex definitione poli.
♎, tranſit, vocari Colurum æquinoctiorum, ſeu diſtinguentem æquinoctia;
quia Solin dictis punctis exiſtens, efficit diem æqualem nocti. Atque hi duo
Coluri, inquit, ſe mutuo interſecant in polis mundi ad angulos rectos ſphæ-
rales. Eſt autem angulus ſphæralis ille, qui efficitur in ſuperficie conuexa ſphę
ræ ex ſectione circunferẽtiarum duorum circulorum maximorum: Vnde ſi cir-
33Angnlus
ſphæralis
q@id. culus circulum ita ſecet, ut efficiantur utrobique duo anguli æquales, appel-
labitur uter que angulus rectus ſphæralis; Si uero efficiuntur anguli inæqua-
les, maior dicetur obtuſus ſphæralis, minor autem acutus. Quod autem Co-
luri ſeſe mutuo in polis ad angulos rectos interſecent, perſpicuum eſt ex pro-
poſ. 15. lib. 1. Theod. & ex proprietate 5. circulorum ſphæræ ſupra allata; cum
vterque per polos alterius tranſeat. Sunt enim principia ♈, & ♎, in quibus
nimirum Colurus æquinoctiorum, & æquator ſecant ſe mutuo, poli Colur@
ſolſtitiorum; Puncta uero, in quibus Colurus ſolſtitiorum, & Aequator ſe m@
tuo ſecant, poli Coluri æquinoctiorum, ut conſtat ex definitione poli.