1connotat, quod agat, quod premat, quod inſtet,
quod pellat, & aliud vtique, quàm ſeipſum: niſi fortè
ex accidenti. Id ergo quæritur, quod-nam ſit: &, cùm
ſit quid à maſſa tota indiſcinctum, neque vt in mem
bris animalium fit, commiſſurâ vllâ dearticulatum,
quomodo moueri ipſummet occipiat (quippe nihil; ſi
ſit immotum, mouere poteſt Phyſice) quomodo mo
ueat aliud? quomodo totam incitet maſſam? Dices
quidem fortè, illud eſſe formam, quæ vt ſeipsâ vnitur
materiæ, ita ſeipsâ, abſque vllo intercedente organo
mouere poſſit materiam; vnde & totius maſſæ, ſeu Fer
ri conſequatur motus: verùm vtcumque heinc explice
tur motus Ferri, quà graue eſt, & deorſum tendit; illi
tamen motus, flexuſque in quamcumque partem fuerit
Magnes appoſitus, non videntur poſſe intelligi ex ſola
applicatione formæ ad materiam, niſi & illa anima ſit,
& tum vireis, tum articulos flexanimcis habeat, vt quæ
dam variorum motuum organa; quæ nulla tamen de
prehenduntur. Sed hæc vt præteream; cùm videamus
Ferrum non ex quacumque diſtantia in amplexum
Magnetis accurrere, ſed accurrere ſolum, v. c. ab vno
palmo; quo modo vis intelligamus incitari ferrum
ſponte naturæ in diſtantia palmi, non in diſtantia cubi
ti? An in diſtantia cubiti ſuæ ſpontis non eſt? An na
tura caret? An luſcioſum eſt, neque poteſt Magnetem
agnoſcere, niſi intra diſtantiam palmi? Rides vncinos,
harpagones, chelas, ſimiliave organula, quæ ego opi
nor ex magnete emitti, quibuſque in palmi diſtantia
confertioribus, atque adeò validioribus, quàm ad di
ſtantiam cubiti exiſtimo illeinc, non heine pertrahi ad
quod pellat, & aliud vtique, quàm ſeipſum: niſi fortè
ex accidenti. Id ergo quæritur, quod-nam ſit: &, cùm
ſit quid à maſſa tota indiſcinctum, neque vt in mem
bris animalium fit, commiſſurâ vllâ dearticulatum,
quomodo moueri ipſummet occipiat (quippe nihil; ſi
ſit immotum, mouere poteſt Phyſice) quomodo mo
ueat aliud? quomodo totam incitet maſſam? Dices
quidem fortè, illud eſſe formam, quæ vt ſeipsâ vnitur
materiæ, ita ſeipsâ, abſque vllo intercedente organo
mouere poſſit materiam; vnde & totius maſſæ, ſeu Fer
ri conſequatur motus: verùm vtcumque heinc explice
tur motus Ferri, quà graue eſt, & deorſum tendit; illi
tamen motus, flexuſque in quamcumque partem fuerit
Magnes appoſitus, non videntur poſſe intelligi ex ſola
applicatione formæ ad materiam, niſi & illa anima ſit,
& tum vireis, tum articulos flexanimcis habeat, vt quæ
dam variorum motuum organa; quæ nulla tamen de
prehenduntur. Sed hæc vt præteream; cùm videamus
Ferrum non ex quacumque diſtantia in amplexum
Magnetis accurrere, ſed accurrere ſolum, v. c. ab vno
palmo; quo modo vis intelligamus incitari ferrum
ſponte naturæ in diſtantia palmi, non in diſtantia cubi
ti? An in diſtantia cubiti ſuæ ſpontis non eſt? An na
tura caret? An luſcioſum eſt, neque poteſt Magnetem
agnoſcere, niſi intra diſtantiam palmi? Rides vncinos,
harpagones, chelas, ſimiliave organula, quæ ego opi
nor ex magnete emitti, quibuſque in palmi diſtantia
confertioribus, atque adeò validioribus, quàm ad di
ſtantiam cubiti exiſtimo illeinc, non heine pertrahi ad