Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005208
">
<
pb
pagenum
="
13
"
xlink:href
="
009/01/297.jpg
"/>
clarius dici poterat? </
s
>
<
s
id
="
s.005209
">quæ tamen omnia aduerſarij videntur clauſis de indu
<
lb
/>
ſtria oculis præterijſſe; conſtat enim ex opuſculo Piccolominei ipſum dili
<
lb
/>
genter hoc conſilio Proclum perlegiſſe; quì igitur fieri potuit, quin ea vi
<
lb
/>
derit. </
s
>
<
s
id
="
s.005210
">Sed hodie plurimi non ad verum, ſed ad libitum philoſophamur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005211
">Placuit hos tres ſolos Platonem, Ariſtotilem, & Proclum ex veteribus pro
<
lb
/>
noſtra ſententia in
<
expan
abbr
="
mediũ
">medium</
expan
>
adducere, propterea quod eos ſibi adiungere
<
expan
abbr
="
cõ-tra
">con
<
lb
/>
tra</
expan
>
omnem rationem nitantur aduerſarij, vt ex prædictis iam ſatis liquidè
<
lb
/>
conſtat. </
s
>
<
s
id
="
s.005212
">Reliquorum verò Philoſophorum, tàm Græcorum, quàm
<
expan
abbr
="
Arabũ
">Arabum</
expan
>
,
<
lb
/>
aut Latinorum placita citare ſuperſedeo, etiam ſi omnes vno ore Geome
<
lb
/>
tricas demonſtrationes tanquam omnium exactiſſimas celebrauerint, vel
<
lb
/>
teſte ipſo Piccolomineo, qui initio libelli de certitudine, Mathematica, ſic
<
lb
/>
ait; omnes ferè Latini, vt D. Albertus, D. Tho nas, Marſilius, Egydius, Zi
<
lb
/>
mara, &
<
expan
abbr
="
pleriq́
">plerique</
expan
>
, alij vno ore Auerroem interpretati ſunt, dicere Mathema
<
lb
/>
ticas demonſtrationes eſſe in primo gradu certitudinis, quod Mathemati
<
lb
/>
cus ex notioribus nobis, & natura demonſtret, quippequi vel ſolus, vel ma
<
lb
/>
ximè demonſtratione illa, quam potiſſimam appellant, vtatur, qua. </
s
>
<
s
id
="
s.005213
">ſ. </
s
>
<
s
id
="
s.005214
">ſimul
<
lb
/>
& quod effectus ſit, & cur ſit liquidò innoteſcit. </
s
>
<
s
id
="
s.005215
">Verum ipſe omnium pri
<
lb
/>
mus abſolutè dici poteſt, cum nullus ante ipſum, cuius opera extent, id di
<
lb
/>
cat; quamuis ipſe fallo Proclum, Ariſt. & Platonem ſibi conetur adiungere.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.005216
">Poſt ipſum verò ſoli duo ferè Pererius, & Conimbric. </
s
>
<
s
id
="
s.005217
">eum ſequuti ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.005218
">At
<
lb
/>
verò contrariam
<
expan
abbr
="
ſentẽtiam
">ſententiam</
expan
>
reliqui omnes poſt ipſum amplexi ſunt; ex qui
<
lb
/>
bus ſolos duos,
<
expan
abbr
="
eosq́
">eosque</
expan
>
; præſtantiſſios huiuſce tempeſtatis philoſophos alle
<
lb
/>
gaſſe ſit ſatis. </
s
>
<
s
id
="
s.005219
">Toletum. </
s
>
<
s
id
="
s.005220
">ſ. </
s
>
<
s
id
="
s.005221
">& Zabarellam. </
s
>
<
s
id
="
s.005222
">Toletus enim quæſt. </
s
>
<
s
id
="
s.005223
">4. 2. Phyſ.
<
lb
/>
in 3. concluſione habet iſta; Phyſicus, & Mathematicus differunt in modo
<
lb
/>
demonſtrandi, Phyſicus enim frequenter vtitur demonſtratione ſigni, & ef
<
lb
/>
fectus, quia ipſius cauſæ frequentius ſunt occultæ, nec per ſe ſenſibiles, effe
<
lb
/>
ctus verò ſunt ſenſibiles, vt mors, motus, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.005224
">quæ ad ſenſum patent,
<
expan
abbr
="
quorũ
">quorum</
expan
>
<
lb
/>
cauſæ à ſenſibus ſunt remotæ. </
s
>
<
s
id
="
s.005225
">At Mathematicus frequentius à prioribus
<
lb
/>
procedit cum eius cauſæ notiores ſint effectibus, à ſenſu enim abſtrahit, &
<
lb
/>
in intellectu notius eſt, quod prius eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.005226
">videas Lector, quàm ſyncerè natu
<
lb
/>
ralis philoſophiæ profeſſor vera de Mathematicis loquatur, ita vt etiam eas
<
lb
/>
illi præferat. </
s
>
<
s
id
="
s.005227
">Iacobus autem Zabarella in toto ſuo opere logico, perpetuò
<
lb
/>
Mathematicas demonſtrationes, vt potiſſimas agnoſcit,
<
expan
abbr
="
exemplaq́
">exemplaque</
expan
>
; Ariſt.
<
lb
/>
geometrica exponit tanquam vera, & omnino rebus ipſis accommodata;
<
lb
/>
quare non eſt, cur vnum, aut alterum ipſius locum hic deſcribamus. </
s
>
<
s
id
="
s.005228
">illud
<
lb
/>
non prætermittam, ipſum fateri ſe bis, teruè totum Euclidem ſedulò perle
<
lb
/>
giſſe, vt probè poſſet Ariſt. mentem circa
<
expan
abbr
="
demõſtrationis
">demonſtrationis</
expan
>
naturam aſſequi,
<
lb
/>
cùm videret Ariſt.
<
expan
abbr
="
quæcunq;
">quæcunque</
expan
>
de demonſtratione præciperet, omnia ad Geo
<
lb
/>
metricam normam, tanquam ad lydium lapidem examinare. </
s
>
<
s
id
="
s.005229
">Locus, vbi
<
lb
/>
hæc ait, mihi è memoria excidit, certus tamen ſum apud ipſum ea me le
<
lb
/>
giſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.005230
">quarto tandem loco, communi authoritate omnium antiquorum idem
<
lb
/>
comprobatur, apud quos ſemper demonſtrationes Geometricę appellatæ
<
lb
/>
ſunt per antonomaſiam demonſtrationes, non rationes, non opiniones, non
<
lb
/>
ſententiæ, quemadmodum in reliquis philoſophiæ partibus fieri ſolet. </
s
>
<
s
id
="
s.005231
">Sed
<
lb
/>
iam ab authoritatibus ad rationes.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.005232
">Prima, Vera, & perfecta demonſtratio ex Auerrois ſententia debet à no</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>