Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
[Figure 161]
Page: 314
[Figure 162]
Page: 319
[Figure 163]
Page: 320
[Figure 164]
Page: 334
[Figure 165]
Page: 335
[Figure 166]
Page: 351
[Figure 167]
Page: 360
[Figure 168]
Page: 361
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013342
">
<
pb
pagenum
="
651
"
xlink:href
="
016/01/298.jpg
"/>
maticarum, qui nunc non in medio eſt, ſed
<
lb
/>
in calce libri fermè ad vnguem ſomnio reſ
<
lb
/>
pondebunt. </
s
>
<
s
id
="
s.013343
">Nam Plinij de Naturali hiſto
<
lb
/>
ria magnitudine volumen, id quod per
<
lb
/>
quietem legebam, æquare videbatur. </
s
>
<
s
id
="
s.013344
">Por
<
lb
/>
rò in hac extrema emendatione abſumpti
<
lb
/>
ſunt menſes 37. vnus ſiquidem plus trien
<
lb
/>
nio. </
s
>
<
s
id
="
s.013345
">Tantum igitur poteſt ſomniorum vis
<
lb
/>
apud aliquos. </
s
>
<
s
id
="
s.013346
">Sed non hæc mihi ſomnia vi
<
lb
/>
dentur, ſed aliquid maius. </
s
>
<
s
id
="
s.013347
">Velut & illud,
<
lb
/>
quo ad ſcribendum hortatus ſum, cuius hi
<
lb
/>
ſtoriam à tergo ærearum noſtrarum imagi
<
lb
/>
num inſculpi feci. </
s
>
<
s
id
="
s.013348
">Et illud pro Alciati ami
<
lb
/>
ci noſtri mortem paucis antè diebus, quàm
<
lb
/>
obiret, vidi. </
s
>
<
s
id
="
s.013349
">Et quo in cœlo poſt obitum
<
lb
/>
viſus ſum eſſe, & quo libri de Rerum Va
<
lb
/>
rietate, mihi oſtenſi fuêre. </
s
>
<
s
id
="
s.013350
">Sed hæc noſtræ
<
lb
/>
genti propria ſunt, atque ab vtroque pa
<
lb
/>
rente hæreditario iure accepta. </
s
>
<
s
id
="
s.013351
">Nam pater
<
lb
/>
nocte præcedente, quam dies conſecutus
<
lb
/>
eſt, quod peſte correptus fuit, per ſomnium
<
lb
/>
monitus eſt, quòd luce ſuccedente peſtis
<
lb
/>
eum inuaderet. </
s
>
<
s
id
="
s.013352
">Nec ſeræ aut peſſuli ad vi
<
lb
/>
tandam ſomnij expectationem valuere. </
s
>
<
s
id
="
s.013353
">Et
<
lb
/>
mater cùm duos è ſex, me excepto, filios
<
lb
/>
ſuperſtites haberet, nocte ea, qua ægrota
<
lb
/>
re cœperunt antequam illi conquererentur,
<
lb
/>
ambos eripi ſibi, & ad cœleſtia regna per
<
lb
/>
uenire vidit: nec fruſtrato euentu, am
<
lb
/>
bo enim octaua à ſomnij, & morbi nocte,
<
lb
/>
cùm pueri eſſent, migrarunt in cœleſtes ſe
<
lb
/>
des. </
s
>
<
s
id
="
s.013354
">De ſomniis decem libros ſcripſimus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013355
">Hæc ſolùm adiicere volui, vt homines ſci
<
lb
/>
rent eſſe aliquid in nobis præter nos. </
s
>
<
s
id
="
s.013356
">Dico
<
lb
/>
autem, in omnibus hominibus. </
s
>
<
s
id
="
s.013357
">Sed hos,
<
lb
/>
quia volunt, ad virtutes incitat, alios ad
<
lb
/>
cædes, & veneficia. </
s
>
<
s
id
="
s.013358
">Quid exiſtimas men
<
lb
/>
tem eſſe conſcelerati? </
s
>
<
s
id
="
s.013359
">an homo ibi ſolus eſt?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013360
">an timores, odia, ſuſpiciones, iræ, & tor
<
lb
/>
menta animi, vt quum homo ſe in poteſta
<
lb
/>
tem dederit, ſui iuris eſſe non poſſit. </
s
>
<
s
id
="
s.013361
">Sepe
<
lb
/>
liuntur in ſingulis ſemina, & germen aduer
<
lb
/>
ſæ factionis. </
s
>
<
s
id
="
s.013362
">Quamobrem excitari nemo ad
<
lb
/>
virtutem poterit, neque ſomniorum verita
<
lb
/>
tem experiri, qui quod in ſe eſt, præter ſe
<
lb
/>
obruit, atque ſepelit. </
s
>
<
s
id
="
s.013363
">Sunt enim factiones
<
lb
/>
tres, Dæmoniorum malorum, & lucis cla
<
lb
/>
ræ, & voluptatis. </
s
>
<
s
id
="
s.013364
">Et dæmoniorum ac lucis
<
lb
/>
magis inter ſe ſimiles, quam eorum, qui
<
lb
/>
quæſtui ſolùm inhiant: hi enim omninò à
<
lb
/>
carne, & corporeo amictu ortum habent.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013365
">Quamobrem & ſceleſtis hominibus ſomnia
<
lb
/>
vera, & futurorum prouidentia, & miran
<
lb
/>
da accidunt. </
s
>
<
s
id
="
s.013366
">Dæmon enim quòd corpore ca
<
lb
/>
reat, cum luce commune aliquid habet, alia
<
lb
/>
nihil prorſus. </
s
>
<
s
id
="
s.013367
">Scio quid mihi obiici poſſit,
<
lb
/>
quòd ſcilicet diuinus videri velim. </
s
>
<
s
id
="
s.013368
">Ita me
<
lb
/>
excordem putant, vt apud homines hoc
<
lb
/>
mihi potiùs, non vanitati aſcribendum eſſe
<
lb
/>
ſciam, quàm laudi? </
s
>
<
s
id
="
s.013369
">Verùm quæ vidi, quæ
<
lb
/>
que ſcio, vel maximo periculo propoſito,
<
lb
/>
tacere non poſſum. </
s
>
<
s
id
="
s.013370
">Auxilio non mihi paruo
<
lb
/>
eſt, quòd cùm Galeno eadem contigiſſent,
<
lb
/>
idem metus, eadem ſuſpicio, quam ipſe non
<
lb
/>
ignorare faſſus eſt, voluit tamen iuſſis pa
<
lb
/>
rêre, & quæ ſciebat non tegere famæ iactu
<
lb
/>
ra, quàm hominum gloriæ ſtudere. </
s
>
<
s
id
="
s.013371
">Qui non
<
lb
/>
eſt ex ouibus, non iudicet quantum referat
<
lb
/>
carnem non attingere. </
s
>
<
s
id
="
s.013372
">Quòd ſi forſan ex hoc
<
lb
/>
opinionem ſanctitatis quiſquam me quære
<
lb
/>
re ſuſpicetur, ſciat nullum inter veteres ma
<
lb
/>
gis conſtanter animorum noſtrorum interi
<
lb
/>
tum affirmaſſe, quàm Galenum, & nos pec
<
lb
/>
catores eſſe: quare aliò deducenda ratio ho
<
lb
/>
rum: vnde ad libros de Æternitatis arcanis,
<
lb
/>
& de Fato, hæc pertinent, non ad præſentem
<
lb
/>
diſputationem, neque illi propria ſunt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013373
">
<
margin.target
id
="
marg1818
"/>
Somnia quæ
<
lb
/>
augeant, vel
<
lb
/>
minuant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013374
">
<
margin.target
id
="
marg1819
"/>
Autor quo
<
lb
/>
modo librem
<
lb
/>
hunc abſol
<
lb
/>
uerit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013375
">Illud verò proprium huic tractationi, cur
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1820
"/>
<
lb
/>
ſomnium tempus longius multò oſtendat,
<
lb
/>
quàm ſit: nam hora vna quandoque iuiſſe
<
lb
/>
ex Mediolano in vrbem quampiam viſus
<
lb
/>
ſum incognitam, quæ 300000. paſſuum
<
lb
/>
à Mediolano diſtabat. </
s
>
<
s
id
="
s.013376
">Atque interim vr
<
lb
/>
bem alias perluſtraſſe, tot montes, valles,
<
lb
/>
campos, vt vix ſex diebus hæc peragas:
<
lb
/>
videbárque ob id multum obdormiſſe, ſed
<
lb
/>
nolarum ſonus admonebat, neque per in
<
lb
/>
tegram horam nos naturæ ſatisfeciſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.013377
">Cau
<
lb
/>
ſa eſt, quòd operationes perficiuntur abſ
<
lb
/>
que corporis labore, atque ideò promptiſ
<
lb
/>
ſimè: iudicium verò temporis æſtimatione
<
lb
/>
laboris corporei à ratione per ſomnum im
<
lb
/>
pedita ſumitur: quamobrem qui imaginan
<
lb
/>
tur hæc vigilantes, tempus non augent,
<
lb
/>
cùm agnoſcant non hæc tranſegiſſe verè,
<
lb
/>
ſed ſola mente, quæ celeriter omnia hæc po
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1821
"/>
<
lb
/>
teſt perficere, concepiſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.013378
">Contraria ratio
<
lb
/>
ne tempus in ſomno contrahitur, cùm vel
<
lb
/>
non ſomniamus: aut pauca, atque ſine mo
<
lb
/>
tu: motus enim tempus eſt menſura. </
s
>
<
s
id
="
s.013379
">Sed
<
lb
/>
quid tempus eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.013380
">cuius cùm nihil vnquam
<
lb
/>
ſit, omnia tamen in illo ſunt, & ſemper om
<
lb
/>
nibus aſſiſtit. </
s
>
<
s
id
="
s.013381
">Illud idem omnia generat, &
<
lb
/>
occidit, auctor vitæ ac mortis. </
s
>
<
s
id
="
s.013382
">Vtque illius
<
lb
/>
exſpectatio longiſſima, ita ſemper memoria
<
lb
/>
breuiſſima. </
s
>
<
s
id
="
s.013383
">Cúmque nos ſemper comitetur,
<
lb
/>
nunquam ipſum tamen agnoſcimus. </
s
>
<
s
id
="
s.013384
">Nec
<
lb
/>
cùm eius tanta fit copia, reparatio tamen vl
<
lb
/>
la conceditur: vnde fit, vt nullius alterius rei
<
lb
/>
iactura ſit maior, & vilior. </
s
>
<
s
id
="
s.013385
">Profuit mihi non
<
lb
/>
parùm hæc nouiſſe: ſed quædam horum illi
<
lb
/>
conueniunt, quædam verò his, quæ cum eo
<
lb
/>
ſunt coniunctiſſima. </
s
>
<
s
id
="
s.013386
">Nam tam longè proce
<
lb
/>
dere, quod nunquam ſit, admiratione ſatis
<
lb
/>
dignum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.013387
">Ergo nos non tempus, ſed quod
<
lb
/>
in eo fit, factúmque eſt, atque manet, com
<
lb
/>
prehendimus. </
s
>
<
s
id
="
s.013388
">Tempus verò ipſum per ſe eſt
<
lb
/>
ſenſui ignotum: nam imaginatione conſtat,
<
lb
/>
quod à nobis cognoſcitur. </
s
>
<
s
id
="
s.013389
">Ergo non ſolùm
<
lb
/>
ſomniis mira referuntur, ſed etiam vigilia.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013390
">Atque hæc quidem triplex: alia media, vt
<
lb
/>
in ectaſi. </
s
>
<
s
id
="
s.013391
">Contigit quandoque Andreæ
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1822
"/>
<
lb
/>
Oſiandro, viro in omni genere linguarum
<
lb
/>
eruditiſſimo, Norimbergenſi, Theologó
<
lb
/>
que, amico noſtro, vt ille nobis aliàs per
<
lb
/>
Epiſtolam ſignificauit, quod cùm eſſet ado
<
lb
/>
leſcens, quartanáque laboraret, ſub ipſius ac
<
lb
/>
ceſſionis tempore videbatur in nemore eſſe,
<
lb
/>
atque à feris ac ſerpentibus diuerſi gene
<
lb
/>
ris expeti, quod illi erat acerbiſſimum, nec
<
lb
/>
ab vllo poterat perſuaderi, vel quòd in do
<
lb
/>
mo eſſet, vel quòd hæc ipſa imaginaretur
<
lb
/>
falsò. </
s
>
<
s
id
="
s.013392
">Verùm cùm pater accederet, illicò
<
lb
/>
menti priſtinæ reſtituebatur, agnoſcebát que
<
lb
/>
domum, cubiculum, amicóſque aſſiſtentes
<
lb
/>
abſque vlla formidine. </
s
>
<
s
id
="
s.013393
">Sed recedente pa
<
lb
/>
tre, denuò ſpecies illa obuerſabatur in oculis,
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
redibántq;
">redibántque</
expan
>
imagines omnes,
<
expan
abbr
="
perſeuerauitq;
">perſeuerauitque</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1823
"/>
<
lb
/>
hoc
<
expan
abbr
="
malũ
">malum</
expan
>
, donec & febris, quę diu
<
expan
abbr
="
illũ
">illum</
expan
>
afflixit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013394
">
<
margin.target
id
="
marg1820
"/>
Somnium
<
lb
/>
quomodo lon
<
lb
/>
gius tempus,
<
lb
/>
quàm ſit,
<
lb
/>
oſtendat.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013395
">
<
margin.target
id
="
marg1821
"/>
Tempus quid
<
lb
/>
ſit, &
<
expan
abbr
="
quinq;
">quinque</
expan
>
<
lb
/>
illius pul
<
lb
/>
cherrima
<
lb
/>
quæſita.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013396
">
<
margin.target
id
="
marg1822
"/>
Andreæ O
<
lb
/>
ſiandri mira
<
lb
/>
hiſtoria.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013397
">
<
margin.target
id
="
marg1823
"/>
Eremitarum
<
lb
/>
illuſiones
<
lb
/>
vnde.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013398
">Similia hæc prorſus exiſtimo his, quæ </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>