Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
< >
page |< < of 241 > >|
1 Cetera non credit, nihilo quae clara minus sunt:
Quod mihi cum vanum, tum delirum esse videtur.

Quo referemus enim ?
quid nobis certius ipsis
Sensibus esse potest, qui vera, ac falsa notemus ?

Praeterea quare quisquam magis omnia tollat,
Et velit ardoris naturam linquere solam;
Quam neget esse ignis, summam tamen esse relinquat?

Aequa videtur enim dementia dicere utrumque.

Quapropter qui materiem rerum esse putarunt
Ignem; atque ex igni summam consistere posse:
Et qui principium gignundis aera rebus
Constituere: aut humorem quicumque putarunt
Fingere res ipsum per se: terramve creare
Omnia, & in rerum naturas vertier omnis;
Magnopere a vero, longeque errasse videntur.

Adde etiam, qui conduplicant primordia rerum,
Aera iungentes igni, terramque liquori:
Et qui quattuor ex rebus posse omnia rentur,
Ex igni, terra, atque anima procrescere, & imbri:
Quorum Agrigentinus cum primis Empedocles est,
Insula quem triquetris terrarum gessit in oris:
Quam fluitans circum magnis amfractibus aequor
Ionium, glaucis aspargit virus ab undis:
Angustoque fretu rapidum mare dividit undis
Italiae terrai oras a finibus eius.

Hic est vasta Charybdis; & hic Aetnaea minantur
Murmura flammarum rursum se colligere iras:
Faucibus eruptos iterum vis ut vomat ignis:
Ad caeIumque ferat flammai folgura rursum.

Quae cum magna modis multis miranda videtur
Gentibus humanis regio, visendaque fertur,
Rebus opima bonis, multa munita virum vi:

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index