Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="26" xlink:href="025/01/030.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.000304">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000305"> Apogæa & Perigæa facillimè in mea hypotheſi explicantur per
                <lb/>
              ſimplicem motum æquabilem realiter, vt aiunt, inæqualem verò appa­
                <lb/>
              renter, prima illa inclinatione, de qua ſuprà, inſtructum; Apogæum au­
                <lb/>
              tem eſt ſemper circa Conjunctionem, & Perigæum circa Oppoſitionem;
                <lb/>
              quia ii diſtantiæ fines ſupponuntur, iſque velocitatis gradus impreſſus vel
                <lb/>
              acquiſitus, quibus ſuppoſitis, æqualia ſint tempora acceſſus atque re­
                <lb/>
              ceſſus, & ſemirevolutionis Conjunctionum & Oppoſitionum; Sed hæc
                <lb/>
              abundè ſuprà explicata ſunt; quare ad Venerem & Mercurium iam venio;
                <lb/>
              quorum motus in mea hypotheſi æquè facilè explicantur. </s>
            </p>
            <figure id="id.025.01.030.1.jpg" xlink:href="025/01/030/1.jpg" number="9"/>
            <p type="main">
              <s id="s.000306">Sit enim centrum mundi B,
                <lb/>
              orbita Solis ADCE, Apo­
                <lb/>
              gæum Veneris S, Perigæum I,
                <lb/>
              mediocris diſtantia D: ſuppo­
                <lb/>
              namus Venerem eo gradu ve­
                <lb/>
              locitatis moveri, qui minor
                <lb/>
              ſit illo, quo Sol movetur, ita
                <lb/>
              vt inter diſtantias BS, BN,
                <lb/>
              tardiùs quàm Sol ſuum orbem
                <lb/>
              decurrat, citiùs verò inter
                <lb/>
              diſtantias BN, BI. </s>
              <s id="s.000307">Itaque
                <lb/>
              ſit Venus in Apogæo S, mo­
                <lb/>
              vetur Occaſum versùs ſimpli­
                <lb/>
              ciſſimo motu, ſimúlque ac­
                <lb/>
              cedit ad mediocrem
                <expan abbr="diſtãtiam">diſtantiam</expan>
                <lb/>
              BD, relinquitur autem à Sole
                <lb/>
              versùs Ortum, aſſumptòque
                <lb/>
              ſegmento acceſſus SO, Ve­
                <lb/>
              nus erit in P, digreſſa ſcilicet
                <lb/>
              à Sole angulo DBP; addito
                <lb/>
              verò ſegmento acceſſus OD, erit Venus in mediocri diſtantia, digreſſa
                <lb/>
              à Sole arcu DL; aſſumpto porrò ſegmento receſſus DN, erit in M ter­
                <lb/>
              mino maximæ digreſſionis, quam metitur angulus DBM grad. circiter 47.
                <lb/>
              in M erit ſtationaria reſpectu Solis, cùm nec ab eo vltrà digredi, nec ad
                <lb/>
              illum accedere videatur; Dum verò abſolvit aliud ſegmentum receſſus
                <lb/>
              NI, redire ad Solem videtur, quia ſuos orbes citiùs decurrit vtpote mi­
                <lb/>
              nores, donec tandem ad Perigæum I perveniat; MI accedit proximè ad
                <lb/>
              lineam rectam; idem ſtatuatur pro acceſſu ab I, ad D, & receſſu à D ad
                <lb/>
              S, eritque figura integra cuius ſemifiguram tantùm hîc habes. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000308">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000309"> Cur amabo cum Tyconicis Epicyclum FHKG non aſſumis,
                <lb/>
              in quo eadem ſalvabis phænomena, non verò figuram irregularem & in­
                <lb/>
              cognitam? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000310">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000311"> Multa obſtant, quo minùs Epicyclum adhibeam. </s>
              <s id="s.000312">Primò,
                <lb/>
              Licet Venus plus temporis ponat ab Apogæo ad maximam digreſſionem,
                <lb/>
              quàm ab hac ad Perigæum, non tamen iuxtà proportionem acceptam in
                <lb/>
              Epicyclo: Sit enim arcus DV 45. grad. ducatur BV, tum perpendicularis </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>