1clid. ſic habet: At cauſam, & ipſum Propter quid Geometriam minimè
contemplari pluribus viſum eſt, huiuſce enim ſententiæ eſt Amphinomus
Ariſt. duce. hæc ſunt, quæ Piccolomineus græcè citat, quibus deinde ſubdit,
quid amplius quærimus pro hac ſententia? ſed non ne aduertis Lector, præ
dictum ſententiam non eſſe Procli, ſed Amphinomi cuiuſdam nullius nomi
nis philoſophi, qui ſub falsò Ariſt. patrocinio Geometricæ cauſas auferre
conabatur, quæ tamen ac ſi Procli ipſius eſſet à Piccolomineo in medium,
affertur. ſed videamus, quæ Piccolomineus prætermiſit, pergit poſtea
Procius, inueniet autem aliquis (inquit Geminus) huius etiam inquiſitio
nem in Geometria, quo modo Geometræ non eſt quærere qua de cauſa, in
circulis quidem infinita multiangula inſcribantur: in ſphæris verò multian
gula ſolida æquilatera, & æquiangula ex ſimilibus planis conſtructa infinita
inſcribere eſt impoſsibile. ad quem enim ſpectaret hoc inueſtigare præter
Geometram? Hæc eſt ſententia Gemini à Proclo allata ad Amphinomi opi
nionem confutandam. Pergit poſtea Proclus ex propria ſententia ſic; Quan
do igitur Geometris ſyllogiſmus per impoſsibile fuerit, ſymptoma tàntum
inuenire cupiunt, quando autem per præcipuam demonſtrationem, tunc rur
ſus, ſi quidem in particulari demonſtrationes fiunt, cauſa nondum manife
ſta eſt, ſi verò in vniuerſali, in omnibusque; ſimilibus continuò & ipſum Propter
quid manifeſtum eſt. hæc eſt tota illius loci integra ſeries, quàm aduerſarius
mutilatam obtrudebat. vbi apertè vides, Procli de Geometria ſententiam.
contemplari pluribus viſum eſt, huiuſce enim ſententiæ eſt Amphinomus
Ariſt. duce. hæc ſunt, quæ Piccolomineus græcè citat, quibus deinde ſubdit,
quid amplius quærimus pro hac ſententia? ſed non ne aduertis Lector, præ
dictum ſententiam non eſſe Procli, ſed Amphinomi cuiuſdam nullius nomi
nis philoſophi, qui ſub falsò Ariſt. patrocinio Geometricæ cauſas auferre
conabatur, quæ tamen ac ſi Procli ipſius eſſet à Piccolomineo in medium,
affertur. ſed videamus, quæ Piccolomineus prætermiſit, pergit poſtea
Procius, inueniet autem aliquis (inquit Geminus) huius etiam inquiſitio
nem in Geometria, quo modo Geometræ non eſt quærere qua de cauſa, in
circulis quidem infinita multiangula inſcribantur: in ſphæris verò multian
gula ſolida æquilatera, & æquiangula ex ſimilibus planis conſtructa infinita
inſcribere eſt impoſsibile. ad quem enim ſpectaret hoc inueſtigare præter
Geometram? Hæc eſt ſententia Gemini à Proclo allata ad Amphinomi opi
nionem confutandam. Pergit poſtea Proclus ex propria ſententia ſic; Quan
do igitur Geometris ſyllogiſmus per impoſsibile fuerit, ſymptoma tàntum
inuenire cupiunt, quando autem per præcipuam demonſtrationem, tunc rur
ſus, ſi quidem in particulari demonſtrationes fiunt, cauſa nondum manife
ſta eſt, ſi verò in vniuerſali, in omnibusque; ſimilibus continuò & ipſum Propter
quid manifeſtum eſt. hæc eſt tota illius loci integra ſeries, quàm aduerſarius
mutilatam obtrudebat. vbi apertè vides, Procli de Geometria ſententiam.
Secunda calumnia eſt, qua contra Mathematicos Ariſt. quamuis inuitum
interpretantur. neque ſolum loca ipſius clariſsima ex analyticis, phyſicis, &
metaphyſicis, quæ ſuperius recitauimus in alienum ſenſum detorquent; ſed
præter ea vnicum tantum locum, qui expreſsè Mathematicis refragari vi
deatur, afferunt, cumque; ſibi falsò fauere confingunt. is eſt in angulo quodam
operum ipſius, in ſecundò videlicet Moral. Eudem. cap. 7. ſic, in immobi
libus autem, vt in Mathematicis non per ſe, ſed ſimilitudine quadam prin
cipia appellantur. cuius germana interpretatio non contra, ſed pro Mathe
maticis eſt: loquitur enim ibi Ariſt. de principio efficiente, à quo fiunt actio
nes humanæ, & per motum, vt doceret in homine eſſe principia quarundam
actionum, quæ propriæ ſunt hominis, & liberæ. talia autem principia ne
gant eſſe in immobilibus, quoniam ſunt entia neceſſaria, & libertatis exper
tia; eſſe tamen ſecundum ſimilitudinem, ideſt, vt ſe habent principia libera
ad actiones liberas, ita principia neceſſaria ad actiones neceſſarias: vnde
ſequitur, quod quemadmodum principia libera ſunt adæquata cauſa illarum
actionum; ſic etiam principia Mathematica erunt cauſæ adæquatæ paſsio
num Mathematicarum; quod ipſe Ariſt. teſtatur paulo poſt, his verbis: nam
ſi habente trigono duos rectos, neceſſe eſt, tetragonum quatuor rectis con
ſtare, clarum eſt, quod trigonus duos rectos habens cauſa eius exiſtit. & vt
intelligamus eum loqui de propria cauſa, quæ ſit medium demonſtrationis,
ſubdit; id autem neceſſariò euenire patet ex analyticis. quare Mathemati
cis maximè fauet hic locus, contra quàm aduerſarij autumabant. nullus igi
tur locus apud Ariſt. reliquus eſt, qui noſtræ ſententiæ apertè non faueat.
interpretantur. neque ſolum loca ipſius clariſsima ex analyticis, phyſicis, &
metaphyſicis, quæ ſuperius recitauimus in alienum ſenſum detorquent; ſed
præter ea vnicum tantum locum, qui expreſsè Mathematicis refragari vi
deatur, afferunt, cumque; ſibi falsò fauere confingunt. is eſt in angulo quodam
operum ipſius, in ſecundò videlicet Moral. Eudem. cap. 7. ſic, in immobi
libus autem, vt in Mathematicis non per ſe, ſed ſimilitudine quadam prin
cipia appellantur. cuius germana interpretatio non contra, ſed pro Mathe
maticis eſt: loquitur enim ibi Ariſt. de principio efficiente, à quo fiunt actio
nes humanæ, & per motum, vt doceret in homine eſſe principia quarundam
actionum, quæ propriæ ſunt hominis, & liberæ. talia autem principia ne
gant eſſe in immobilibus, quoniam ſunt entia neceſſaria, & libertatis exper
tia; eſſe tamen ſecundum ſimilitudinem, ideſt, vt ſe habent principia libera
ad actiones liberas, ita principia neceſſaria ad actiones neceſſarias: vnde
ſequitur, quod quemadmodum principia libera ſunt adæquata cauſa illarum
actionum; ſic etiam principia Mathematica erunt cauſæ adæquatæ paſsio
num Mathematicarum; quod ipſe Ariſt. teſtatur paulo poſt, his verbis: nam
ſi habente trigono duos rectos, neceſſe eſt, tetragonum quatuor rectis con
ſtare, clarum eſt, quod trigonus duos rectos habens cauſa eius exiſtit. & vt
intelligamus eum loqui de propria cauſa, quæ ſit medium demonſtrationis,
ſubdit; id autem neceſſariò euenire patet ex analyticis. quare Mathemati
cis maximè fauet hic locus, contra quàm aduerſarij autumabant. nullus igi
tur locus apud Ariſt. reliquus eſt, qui noſtræ ſententiæ apertè non faueat.
Tertia, qua contra Mathematicos Platonem ipſum eximium Mathema
ticarum fautorem, ac ſtudioſum excitare conantur; aiunt enim ipſum 7. de
ticarum fautorem, ac ſtudioſum excitare conantur; aiunt enim ipſum 7. de
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib