Clavius, Christoph, Gnomonices libri octo, in quibus non solum horologiorum solariu[m], sed aliarum quo[quam] rerum, quae ex gnomonis umbra cognosci possunt, descriptiones geometricè demonstrantur

Table of figures

< >
[Figure 301]
[Figure 302]
[Figure 303]
[Figure 304]
[Figure 305]
[Figure 306]
[Figure 307]
[Figure 308]
[Figure 309]
[Figure 310]
[Figure 311]
[Figure 312]
[Figure 313]
[Figure 314]
[Figure 315]
[Figure 316]
[Figure 317]
[Figure 318]
[Figure 319]
[Figure 320]
[Figure 321]
[Figure 322]
[Figure 323]
[Figure 324]
[Figure 325]
[Figure 326]
[Figure 327]
[Figure 328]
[Figure 329]
[Figure 330]
< >
page |< < (290) of 677 > >|
306290GNOMONICES dicant eaſdem horas in inferiori, ſi eius partes inuertantur, vt in ſcholio propoſ. 14. huius libri de-
monſtrauimus.
PORRO horologium Italicum, ac Babylonicum deſcribemus etiam hoc modo, nulla habita ratio-
11Horologiũ Ita
licum ac Baby
lonicũ quomo-
do conſtruatur,
nulla habita ra
tione parallelo
rum Solis.
ne parallclorum Solis.
Ex A, centro cir culus B G F, ad quod cunque interuallum de ſcriptus in partes
24.
æquales ſecetur, ductis diametris per centrum A, & quælibet duo puncta oppoſita, excitentur ad
211[Figure 211]2210332044305540 ipſas in extremis punctis lineæ perpendiculares, vel (quod idem eſt) circulum tangentes:
quas dico
horas indicare ab ortu, &
occaſu in horologio æquinoctiali; ita vt ſi quamlibet harum linearum tangen-
tium pro linea horizontali, ſeu horæ 24.
elegeris, nempe ipſam C D, proxima linea infra hanc
ad ſiniſtram monſtret horam 23.
ab occaſu, inſequens 22. & c. in horologio ſuperiori. Proxima
verò linea infra eandem horizontalem C D, ad dextram exhibeat horam primam ab ortu, &
quæ ſe-
quitur, ſecundam, &
c. in eodem ſuperiori horologio. Quoniam enim vt in præcedenti propoſ. docui-
mus, demonſtratum{q́ue} eſt propoſ.
14. libri ſuperioris, horæ ab ortu, vel occaſu tangunt paralle-
lum omnium ſemper apparentium maximum cuiuſcunque horologii (qui in æquinoctiali horologio cir cu-
lus eſt) in punctis, vbi eundem horæ à meridie, vel media nocte ſecant;
ſi cir culus B G F, intelligatur
in horologio æquinoctiali dictus maximus parallelus, erunt puncta diuiſionum ipſius, horæ à meridie,
6650 vel media nocte, cũ ipſum in partes æquales 24.
diſtribuant; ac idcirco lineæ tangentes eundem in eiſdem
punctis, horas ab ortu, vel occaſu monſtr abunt.
In horologio inferiori, quod nobis ſubminiſtrat portio
abſciſſa à linea horizontali C D, ſi omnes eius partes inuertantur, eadem ratio eſt, ut figura indicat, &

ex dictis manifeſtum eſſe poteſt.
DVCEMVS autem dictas perpendiculares, ſeu tangentes circulum ſine magno labore, hac ra-
77Quomodo li-
neę horarię pro
xime antecedẽ-
tis figurę facile
ducantur.
tione.
Ducta vna perpendiculari, ſeu tangente linea C D, deſcribatur ex A, circulus quantæcunque ma
gnitudinis occultus per puncta C, D, tranſiens, qui maior tamen ſit circulo B G F.
Diuidatur in 24. par
tes ęquales, principio facto à puncto C, &
iterum in alias partes 24. initio facto à puncto D, cuiusmodi
eſt extremus circulus proximè antecedentis figurę punctis notatus.
Nam quemadmodum recta C D,
perpendicularis eſt ad B A, &
tangit circulum B G F, in B, ducitur{q́ue} per prima puncta diuiſionum,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index