1exploro, num illi qui exſulant, ac fortè merito non ſuo,
oſtendere quædam veſtigia propiora, ac tutiora poſ
ſint. Et Epicuro quidem, vt pote iuniori, teſtimonium
dicere Ariſtoteles non potuit; ſed Democrito tamen
dixit, cùm cum non commendauit modò, ſed prætulit
etiam Platoni, quem aliunde Sancti Patres Ariſtoteli
ipſi prætulerunt: quantumcumque ipſe deinde recla
mantibus Patribus, Philoſophicum Regnum obtinue
rit, exſulante ſimùl cum aliis Platone. Ac meritó
ne, an immeritò Atomi cum iis exſulent (etiam cum ipſo
Platone dico, cumque aliis, pręter Demoeritum, & Epi
curum, viris ſapientiſſimis, qui ipſi quoque illas ſub
aliis aſſerüere nominibus) non eſt heic diſſerendi lo
cus. Hoc ſolùm dico, videri poſſe aſſertores Atomo
rum nihil magis peccaſſe, quàm ipſe peccârit Ariſtote
les, quòd eſſe dixit Materiam primam. Siquidem ipſis
Atomi nihil aliud ſunt, quàm prima Materies, ex qua
primitùs omnia componuntur, in quam vltimò omnia
reſoluuntur; tametſi in eo à Materia Ariſtotelica diffi
deat, quòd ſit quid (ſcilicet ſubſtantia, ipſaque corporea)
quòd quanta, quòd qualis (hoc eſt figurata) quòd
prædita motu. Quòd ſi illi quidem Atomos fecerunt
æternas, ac ingenitas; an-non Ariſtoteles quoque ſuam
illam Materiam æternam, ac ingenitam fecit? Ft, ſi
nihilominùs Materia Ariſtotelis retinetur, quatenus à
Deo producta (ſecus ac illi viſum fuit) initio Mundi
aſſeritur: quid retinere Atomos vetat, quatenus pro
ductæ à Deo (ſecus ac iſtis placuit) initio Mundi aſſe
runtur? Æqua certè conditio eſt; neque, ſi quis cum hac
cautione admittat eſſe Atomos, videtur eſſe illi magis,
oſtendere quædam veſtigia propiora, ac tutiora poſ
ſint. Et Epicuro quidem, vt pote iuniori, teſtimonium
dicere Ariſtoteles non potuit; ſed Democrito tamen
dixit, cùm cum non commendauit modò, ſed prætulit
etiam Platoni, quem aliunde Sancti Patres Ariſtoteli
ipſi prætulerunt: quantumcumque ipſe deinde recla
mantibus Patribus, Philoſophicum Regnum obtinue
rit, exſulante ſimùl cum aliis Platone. Ac meritó
ne, an immeritò Atomi cum iis exſulent (etiam cum ipſo
Platone dico, cumque aliis, pręter Demoeritum, & Epi
curum, viris ſapientiſſimis, qui ipſi quoque illas ſub
aliis aſſerüere nominibus) non eſt heic diſſerendi lo
cus. Hoc ſolùm dico, videri poſſe aſſertores Atomo
rum nihil magis peccaſſe, quàm ipſe peccârit Ariſtote
les, quòd eſſe dixit Materiam primam. Siquidem ipſis
Atomi nihil aliud ſunt, quàm prima Materies, ex qua
primitùs omnia componuntur, in quam vltimò omnia
reſoluuntur; tametſi in eo à Materia Ariſtotelica diffi
deat, quòd ſit quid (ſcilicet ſubſtantia, ipſaque corporea)
quòd quanta, quòd qualis (hoc eſt figurata) quòd
prædita motu. Quòd ſi illi quidem Atomos fecerunt
æternas, ac ingenitas; an-non Ariſtoteles quoque ſuam
illam Materiam æternam, ac ingenitam fecit? Ft, ſi
nihilominùs Materia Ariſtotelis retinetur, quatenus à
Deo producta (ſecus ac illi viſum fuit) initio Mundi
aſſeritur: quid retinere Atomos vetat, quatenus pro
ductæ à Deo (ſecus ac iſtis placuit) initio Mundi aſſe
runtur? Æqua certè conditio eſt; neque, ſi quis cum hac
cautione admittat eſſe Atomos, videtur eſſe illi magis,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib