Barrow, Isaac, Lectiones opticae & geometricae : in quibus phaenomenon opticorum genuinae rationes investigantur, ac exponuntur: et generalia curvarum linearum symptomata declarantur

Page concordance

< >
Scan Original
61 43
62 44
63 45
64 46
65 47
66 48
67 49
68 50
69 51
70 52
71 53
72 54
73 55
74 56
75 57
76 58
77 59
78 60
79 61
80 62
81 63
82 64
83 65
84 66
85 67
86 68
87 69
88 70
89 71
90 72
< >
page |< < (13) of 393 > >|
3113 mam illam & completam, inveſtigabimus, ac exponemus; cujuſce
quidem circa reflectionem inquiſitionis conſectaria reſultabit hæc pro-
poſitio, paſſim ab Opticis recepta:
II. 5. _Radius inßidens, & reflexus ad ſpeculi, velopaci reflectentis_
_ſuperficiem angulos conſtituunt aquales_.
Hujus effati declarationem
ſic exequimur.
Parallelogramum rectangulum ABCD lucis repræ-
ſentet radium obliquè plano ſpeculo EF incidentem.
(Recta ſcilicet
EF ſit communis ſectio plani ad ſpeculum re@ i, in quo dictum Paral-
lelogrammum exiſtit, &
in quo, ſecundum præmiſſa, reflectio per-
agitur, cum plano ſpeculi.)
Cum itaque Parallelogrammi punctum B
ſpeculo primùm impingens opaco acimpervio, recta progredi nequeat,
conetur oportet (ut præſtruximus) retrò verſus A per ipſam rectam
BA reſilire.
Cùm autem intereà rectæ BD ſupra ſpeculum eminen-
tis alter terminus D, nullo præpeditus obſtaculo pari vehementiâ cur-
ſum quoque ſuum adnitatur promovere per rectam CDH;
palam
videtur utriuſque conatibus adverſis non aliter faciliùs aut propiùs ſa-
tisfieri poſſe, quàm ſi utrumque circa punctum Z rectæ BD medium
r@tationem concipiat.
Sic enim utrumque pariter & quàm minimum
à recto quem affectent curſu deflectent;
ſiquidem rectæ BA, DC
circulum B β D δ tangunt, centro Z per B &
D deſcriptum. Cùm
autem hujuſmodi motum circularem obeundo punctum B deſcripſerit
arcum B β, &
punctum D arcum D δ, hoc eſt quando recta BD ob-
tinuerit ſitum β δ, etiam ipſum punctum D ſpeculo impinget ad δ;
reditúmque proinde per arcum δ D, ſcilicet ipſius quoque jam inter-
ciſo curſu, molietur;
Sed & nunc temporis ipſum punctum B ad β po-
ſitum per arcum β D tendit;
quorum certè motuum adverſantium al-
ter alterius effectum impediet;
itáque proximo ſaltem, quoad fieri
poterit, utrumque progreſſus arripient;
proximi vero ſunt qui per
tangentes β α, δ κ;
qui & ſibi nihil repugnant, at potiùs omninò ſe-
cum conſpirant;
itaque punctum B per rectam β κ, punctúmque D per
rectam β κ procurrent, adeò ut totus radius ABDC jam acquirat
ſitum α β δ κ;
& per hanc orbitam recta motum ſuum proſequatur.
Liquet autem angulos ABF, κ δE æquari.
Nam æquantur anguli
ZB δ, Z δ B;
quapropter adjunctis hinc indè rectis ZBA, β δ κ toti
ABF, κ δ E pares erunt.
Unde patet è duobus quoque rectis reſiduos
11Fig. 5. ABE, κ δ F æquari;
quod propoſitum fuit oſtendere.
III. Ità de præmiſſis ſuppoſitionibus noſtris fundamentalem hanc
Caεθptricæ legem ſeu regulani elicimus, quàm veriſimiliter aut

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index