tur in eam, vi, solida magnitudo cd; et attollatur aqua usque ad superficiem ef: et quia aqua, quae attollitur, eb habet molem aequalem moli totius magnitudinis demersae, et magnitudo ponitur aqua levior, erit aquae eb gravitas maior gravitate cd </s>
<s id="id.4.0.0.58.04">Intelligatur itaque pars aquae tb,
<lb ed="Favaro" n="10"/>
cuius gravitas aequetur gravitati solidi cd: demonstrandum igitur est, magnitudinem solidam sursum ferri tanta vi, quanta est gravitas aquae tf (secundum enim hanc gravitatem, aqua eb gravior est gravitate aquae tb, hoc est gravitate solidi </s>
<s id="id.4.0.0.58.05">Quia itaque gravitas aquae tb aequalis est gravitati solidae magnitudinis cd, tanta vi premet sursum aqua tb ut solidum attollat, quanta resistet solidum ne </s>
<s id="id.4.0.0.58.06">Gravitas itaque partis aquae prementis, nempe tb, aequatur resistentiae solidae magnitudinis sed gravitas totius aquae prementis eb superat gravitatem aquae tb
<lb ed="Favaro" n="20"/>
secundum gravitatem aquae tf: ergo gravitas totius aquae eb superabit resistentiam solidi cd secundum gravitatem tf </s>
<s id="id.4.0.0.58.07">Gravitas igitur totius aquae prementis sursum impellet solidam magnitudinem tanta vi, quanta est gravitas partis aquae tf: quod fuit </s>
