Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002035">
                <pb pagenum="272" xlink:href="028/01/312.jpg"/>
              dependentiæ vox nihil al ud, quàm caliginem auget,
                <lb/>
              dum in quo conſiſtat, dici, concipique non poteſt.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.002036">Quid etiam, quòd ipſe Ariſtoteles ſententiam ſuam ita
                <lb/>
              expoſuit, Græcique eius Interpretes illam nobis ſic tra­
                <lb/>
              diderunt, vt planè videatur non alias, quàm acciden­
                <lb/>
              taleis formas cognouiſſe? </s>
              <s id="s.002037">Accidentaleis, inquam,
                <lb/>
              prout accidens ſubſtantiæ opponitur, non eſſentiæ:
                <lb/>
              nam alioquin tam materiam, quàm formam, quàm
                <lb/>
              compoſitum, eo eſſe ſenſu
                <foreign lang="grc">
                  <gap/>
                σίας</foreign>
              dixit, quo tam diffe­
                <lb/>
              rentiam, quam genus, quam ſpeciem
                <foreign lang="grc">
                  <gap/>
                ν
                  <gap/>
                τί
                  <gap/>
                σ
                  <gap/>
                </foreign>
              dixit
                <lb/>
              prædicati. </s>
              <s id="s.002038">Sed hæc iam dicenda pluribus non ſunt; ac
                <lb/>
              videndum potiùs, quod ſpecialiùs inſtas; dum pergis
                <lb/>
                <emph type="italics"/>
              maius quoddam inde imminere periculum,
                <emph.end type="italics"/>
              quam ex Ariſto­
                <lb/>
              telis ſententia. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002039">XXIV.
                <emph type="italics"/>
              Si enim,
                <emph.end type="italics"/>
              inquis,
                <emph type="italics"/>
              alterationes quoque omnes,
                <lb/>
              quibus calor, frigus, humor, ſiccitas, itemque color, odor, ſapor,
                <lb/>
              & qualitates aliæ gignuntur, nihil eſſe aliud videntur, præter
                <lb/>
              localeis tenuißimorum corporum motiones: formæ igitur acci­
                <lb/>
              dentariæ nullæ ſunt, mulióque minùs inueniri, & eſſe poſſunt
                <lb/>
              ab omni ſubſtantia ſeparatæ. </s>
              <s id="s.002040">Quid ſanctioribus igitur no­
                <lb/>
              ſtræ Religionis myſteriis fiet?
                <emph.end type="italics"/>
              At imprimis vides non eſſe
                <lb/>
              timendum,
                <emph type="italics"/>
              ne accidentales formæ nullæ ſint;
                <emph.end type="italics"/>
              quippe quæ
                <lb/>
              eſſe ſupponantur, & ſpeciali ſolùm explicentur modo.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.002041">Suusigni ſeruatur calor: ſuum frigus glaciei: ſuus ſapor
                <lb/>
              melli: ſuus odor roſæ: ſuus tympano ſonus: ſuus can­
                <lb/>
              dor niui; ſua lux Soli, &c. </s>
              <s id="s.002042">Cùm ex vulgari autem ſen­
                <lb/>
              tentia explicari nequeat, in quónam conſiſtat energia,
                <lb/>
              & modus agendi illius eiuſdem caloris, frigoris, ſaporis,
                <lb/>
              cæterarumque qualitatum; tentatur, an id declarari
                <lb/>
              ex tali hypotheſi valeat. </s>
              <s id="s.002043">Neque verò ipſe quoque </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>