1129.
Cur ejus fragilitas minua
tur, ſi lentè refrigeretur
272
130.
Cur ſit pellucidum
273
131.
Quomodo fiat coloratum
274
132.
Cur ſit rigidum inſtar
arcûs; & generaliter, cur
rigida, cùm inflexa ſunt,
ſponte redeant ad priorem
figuram
È
133.
De magnete. Repetitio
eorum ex antè dictis, quae
ad ejus explicationem re
quiruntur
275
134.
Nullos in ae*re nec in aquâ
eſſe meatus recipiendis
particulis ſtriatis idoneos
276
135.
Nullos etiam eſſe in ullis
corporibus terrae exterio
ris, praeterquam in ferro
277
136.
Cur tales meatus ſint in
ferro
È
137.
Quâ ratione etiam ſint in
ſingulis ejus ramentis
278
138.
Quomodo iſti meatus apti
reddantur ad particulas
ſtriatas, ab utrâvis parte
venientes, admittendas
È
139.
Quae ſit natura magnetis
279
140.
Quomodo fuſione fiat
chalybs & quodvis ferrum
280
141.
Cur chalybs ſit valde du
rus, rigidus & fragilis
281
142.
Quae ſit differentia inter
chalybem & aliud ferrum
È
143.
Quomodo chalybs tempe
retur
È
144.
Quae ſit differentia inter
meatus magnetis, chalybis
&sferri
283
145.
Enumeratio proprietatum
virtutis magneticae
284
146.
Quomodo particulae ſtria
tae per Terrae meatus fluant
287
147.
Quòd difficiliùs tranſeant
per aerem aquam, & ter
ram exteriorem, quàm per
interiorem
288
148.
Quòd faciliùs tranſeant
per magnetem, quàm per
alia corpora hujus terrae
exterioris
289
149.
Qui ſint poli magnetis
È
150.
Cur iſti poli ſe convertant
verſus polos Terrae
È
151.
Cur etiam certâ ratione
verſus ejus centrum ſe in
clinent
290
152.
Cur unus magnes ad
alium ſe convertat & in
clinet, eodem modoatque
ad Terram
291
153.
Cur duo magnetes ad in
vicem accedant, & quae ſit
cujuſque ſphaera activita
tis
292
154.
Cur interdum ſe invicem
refugiant
294
155.
Cur ſegmentorum magne
tis partes, quae ante ſectio
nem junctae erant, ſe mu
tuò etiam refugiant
295
156.Cur duo puncta, quae
priùs in eodem magnete
contigua erant, in ejus
fragmentis ſint poli diver
ſae virtutis
È
157.
Cur eadem ſit vis in quâ
vis magnetis parte, ac in
toto
È
158.
Cur magnes ſuam vim
ferro ſibi admoto commu
nicet
296
159.
Cur ferrum pro variis
modis, quibus magneti ad
movetur, ipſam diverſi
modè recipiat
È
160.
Cur ferrum oblongum
eam non recipiat, niſi ſe
cundùm ſuam longitudi
nem
297
Cur ejus fragilitas minua
tur, ſi lentè refrigeretur
272
130.
Cur ſit pellucidum
273
131.
Quomodo fiat coloratum
274
132.
Cur ſit rigidum inſtar
arcûs; & generaliter, cur
rigida, cùm inflexa ſunt,
ſponte redeant ad priorem
figuram
È
133.
De magnete. Repetitio
eorum ex antè dictis, quae
ad ejus explicationem re
quiruntur
275
134.
Nullos in ae*re nec in aquâ
eſſe meatus recipiendis
particulis ſtriatis idoneos
276
135.
Nullos etiam eſſe in ullis
corporibus terrae exterio
ris, praeterquam in ferro
277
136.
Cur tales meatus ſint in
ferro
È
137.
Quâ ratione etiam ſint in
ſingulis ejus ramentis
278
138.
Quomodo iſti meatus apti
reddantur ad particulas
ſtriatas, ab utrâvis parte
venientes, admittendas
È
139.
Quae ſit natura magnetis
279
140.
Quomodo fuſione fiat
chalybs & quodvis ferrum
280
141.
Cur chalybs ſit valde du
rus, rigidus & fragilis
281
142.
Quae ſit differentia inter
chalybem & aliud ferrum
È
143.
Quomodo chalybs tempe
retur
È
144.
Quae ſit differentia inter
meatus magnetis, chalybis
&sferri
283
145.
Enumeratio proprietatum
virtutis magneticae
284
146.
Quomodo particulae ſtria
tae per Terrae meatus fluant
287
147.
Quòd difficiliùs tranſeant
per aerem aquam, & ter
ram exteriorem, quàm per
interiorem
288
148.
Quòd faciliùs tranſeant
per magnetem, quàm per
alia corpora hujus terrae
exterioris
289
149.
Qui ſint poli magnetis
È
150.
Cur iſti poli ſe convertant
verſus polos Terrae
È
151.
Cur etiam certâ ratione
verſus ejus centrum ſe in
clinent
290
152.
Cur unus magnes ad
alium ſe convertat & in
clinet, eodem modoatque
ad Terram
291
153.
Cur duo magnetes ad in
vicem accedant, & quae ſit
cujuſque ſphaera activita
tis
292
154.
Cur interdum ſe invicem
refugiant
294
155.
Cur ſegmentorum magne
tis partes, quae ante ſectio
nem junctae erant, ſe mu
tuò etiam refugiant
295
156.Cur duo puncta, quae
priùs in eodem magnete
contigua erant, in ejus
fragmentis ſint poli diver
ſae virtutis
È
157.
Cur eadem ſit vis in quâ
vis magnetis parte, ac in
toto
È
158.
Cur magnes ſuam vim
ferro ſibi admoto commu
nicet
296
159.
Cur ferrum pro variis
modis, quibus magneti ad
movetur, ipſam diverſi
modè recipiat
È
160.
Cur ferrum oblongum
eam non recipiat, niſi ſe
cundùm ſuam longitudi
nem
297
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib