Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
311
(259)
312
(260)
313
(261)
314
(262)
315
(263)
316
(264)
317
(265)
318
(266)
319
(267)
320
(268)
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 389
>
page
|<
<
(262)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
262
"
file
="
0314
"
n
="
314
"
rhead
="
APPENDIX
"/>
Optimiſmi defenſoribus aſſentior, qui Mundum hunc, in qu
<
gap
/>
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0314-01
"
xlink:href
="
note-0314-01a
"
xml:space
="
preserve
">eſſe poſſibi-
<
lb
/>
lium optimum,
<
lb
/>
cum in poſſi-
<
lb
/>
bilibus nullus
<
lb
/>
terminus ſit ul-
<
lb
/>
timus: nec of-
<
lb
/>
ficere ſapientiæ,
<
lb
/>
ac bonitati infi-
<
lb
/>
nitæ, quod non
<
lb
/>
fecerit, nec po-
<
lb
/>
tentiæ, quod
<
lb
/>
non potuerit id
<
lb
/>
facere.</
note
>
vivimus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cujus pars ſumus, omnium perſectiſſimum eſſe
<
lb
/>
arbitrantur, ac Deum faciunt natura ſua determinatum ad id
<
lb
/>
creandum quod perfectiſſimum ſit, ac eo ordine, qui perfe-
<
lb
/>
ctiſſimus ſit. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Id ſane nec fieri poſſe arbitror: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cum nimirum
<
lb
/>
in quovis poſſibilium genere ſeriem agnoſcam finitorum tan-
<
lb
/>
tummodo, quanquam in infinitum productam, ut num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">90.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">expoſui, in qua, ut in diſtantiis duorum punctorum nulla eſt
<
lb
/>
minima, nulla maxima; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ita ibidem nulla ſit perfectionis maxi-
<
lb
/>
mæ, nulla minimæ, ſed quavis finita perfectione utcunque ma-
<
lb
/>
gna, vel parva, ſit alia perfectio major, vel minor: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde fit,
<
lb
/>
ut quancunque ſeligat Naturæ Auctor, neceſſario debeat alias
<
lb
/>
majores omittere: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nec vero ejus potentiæ illud officit, quod
<
lb
/>
creare non poſſit optimum, aut maximum, ut nec officit,
<
lb
/>
quod non poſſit ſimul creare totum, quodcunque creare pot-
<
lb
/>
eſt: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nam id eo evadit, ut non poſſit ſe in eum ſtatum redi-
<
lb
/>
gere, in quo nihil melius, aut majus, vel abſolute nihil aliud
<
lb
/>
creare poſſit: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nec officit aut ſapientiæ, aut bonitati infinitæ,
<
lb
/>
quod optimum non ſeligat, ubi optimum eſt nullum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">556. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ex alia parte determinatio illa ad optimum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">liberta-
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0314-02
"
xlink:href
="
note-0314-02a
"
xml:space
="
preserve
">Quam multa
<
lb
/>
peſſima conſe-
<
lb
/>
ctaria ſecum
<
lb
/>
trahat ſenten-
<
lb
/>
tia Mundi per-
<
lb
/>
fecti ſſimi.</
note
>
tem Divinam tollit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">contingentiam rerum omnium, cum,
<
lb
/>
quæ exiſtunt, neceſſaria fiant, quæ non exiſtunt, evadant im-
<
lb
/>
poſſibilia: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ac præterea nobis quodammodo in illa hypotheſi
<
lb
/>
debemus, quod exiſtimus, non illi. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Qui enim potuit non exi-
<
lb
/>
ftere id, quod habuit pro ſua exiſtentia rationem præ valen-
<
lb
/>
tem, quam Naturæ Auctor cum viderit, non potuerit non
<
lb
/>
ſequi, nec vero potuerit non videre? </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Qui exiſtere potuit id,
<
lb
/>
quod eandem habuit non exiſtendi neceſſitatem? </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quid vero il-
<
lb
/>
li pro noſtra exiſtentia debeamus, qui nos condidit idcirco,
<
lb
/>
quia in nobis invenit meritum majus, quam in iis, quos
<
lb
/>
omiſit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">a ſua ipſius natura neceſſario determinatus fuit, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
adactus ad obſequendum ipſi huic noſtro intrinſeco, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">eſſen-
<
lb
/>
tiali merito prævalenti? </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Diſtinguendum eſt inter hæc duo:
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unum eſſe alio melius, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">eſſe melius creare potius unum,
<
lb
/>
quam aliud. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Illud primum habetur ubique, hoc ſecundum
<
lb
/>
nuſquam, ſed æque bonum eſt creare, vel non creare quod-
<
lb
/>
cunque, quod phy ſicam bonitatem quancunque habeat, ut-
<
lb
/>
cunque majorem, vel minorem alio quovis omiſſo: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſolum enim
<
lb
/>
Divinæ libertatis exercitium infinities perfectius eſt quavis per-
<
lb
/>
fectione creata, quæ idcirco nullum poteſt offerre Divinæ li-
<
lb
/>
bertati meritum determinativum ad ſe creandum.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">557. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Cum ea infinita libertate Divina componitur tamen
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0314-03
"
xlink:href
="
note-0314-03a
"
xml:space
="
preserve
">Media tamen
<
lb
/>
idonea neceſ-
<
lb
/>
ſario eligi ab
<
lb
/>
ipſo Auctore
<
lb
/>
Naturæ ad fi-
<
lb
/>
nes ſibi pro-
<
lb
/>
poſitos: quan-
<
lb
/>
tum illi debea-
<
lb
/>
mus.</
note
>
illud, quod ad ſapientiam pertinet, ut ad eos fines, quos ſibi
<
lb
/>
pro liberrimo ſuo arbitrio præfixit Deus, media ſemper apta
<
lb
/>
debeat ſeligere, quæ finem propoſitum ſruſtrari non ſinant.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Porro hæc media etiam in noſtrum bonum ſelegit plurima,
<
lb
/>
dum totam Naturam conderet, quod quem a nobis exigat
<
lb
/>
beneficiorum memorem, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">gratum animum, quem etiam </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>