Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
pagenum
="
12
"
xlink:href
="
011/01/032.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000217
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Non eſſe numero infinita elementa, finiti motus recti na
<
lb
/>
turales ſecundum quos finita elementa cientur, planè demon
<
lb
/>
ſtrant: in infinito enim nullæ locorum differentiæ eſſe poſſunt;
<
lb
/>
at quicquid mouetur, certos habeat atque definitos locos opor
<
lb
/>
tet, vnde proficiſcatur, per quos tendat, & quo feratur: vt pro
<
lb
/>
batum eſt libro tertio, & quarto de phyſico auditu.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000218
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quatuor ergo tantum nec plura ſunt elementa ſimplicia:
<
lb
/>
quod probatur argumento Aristotelis libro primo, & quar
<
lb
/>
to de cælo particula quadrageſimaquarta, & libro ſecundo
<
lb
/>
de generatione particula vigeſimaſecunda.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000219
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Duæ tantum ſunt lineæ ſimplices, rotunda certè, & recta:
<
lb
/>
ergo duo tantum erunt motus ſimplices: quorum prior ſuper
<
lb
/>
lineam rotundam, poſterior verò ſuper lineam rectam ſit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000220
">Non plures duobus ſunt motus ſimplices: ergo non plures duo
<
lb
/>
bus ſunt eorum fines, ad quos ſimplicia corpora tendant: alter
<
lb
/>
ad primum illum motum ſimplicem pertinet corporis illius,
<
lb
/>
quod vniuerſitatis natura ad volubilitatem rotundauit, idque
<
lb
/>
ita tornauit, vt nihil effici possit aut rotundius, aut æquè rotun
<
lb
/>
dum: illud numquam ad finem, ſed ſemper in fine natura
<
lb
/>
cietur: quod primo Metheorologicorum in principio ab Ari
<
lb
/>
ſtotele ſcribitur; motus verò poſterior illius eſt corporis, quod
<
lb
/>
numquam in fine, verum ſemper ad finem natura
<
expan
abbr
="
cõcitatur
">concitatur</
expan
>
:
<
lb
/>
vel in fine eadem natura quieſcit. </
s
>
<
s
id
="
s.000221
">Hinc duo tantum eſſe ſim
<
lb
/>
plicia corpora ſcimus: primum cæleſte, atque diuinum; quod
<
lb
/>
perpetuis ſæculorum
<
expan
abbr
="
cõuerſionibus
">conuerſionibus</
expan
>
conuerti demonſtratum eſt
<
lb
/>
ab Ariſtotele libro octauo Phyſicorum. </
s
>
<
s
id
="
s.000222
">Alterum eſt elemen
<
lb
/>
torum corpus, quod aliquando stat immotum aliquando verò
<
lb
/>
mouetur. </
s
>
<
s
id
="
s.000223
">Quæ non mouentur
<
expan
abbr
="
elementorũ
">elementorum</
expan
>
corpora; vel extra
<
lb
/>
naturalem eorum locum, quo minus moueantur, impediun
<
lb
/>
tur; velin loco naturali natura quieſcunt: quod natura in eis
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>