Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000222">
                <pb xlink:href="082/01/032.jpg" pagenum="70"/>
              quod si facta foret silvis abscondita flamma,
                <lb/>
              non possent ullum tempus celarier ignes,
                <lb/>
              conficerent volgo silvas, arbusta cremarent.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000223">iamne vides igitur, paulo quod diximus ante,
                <lb/>
              permagni referre eadem primordia saepe
                <lb/>
              cum quibus et quali positura contineantur
                <lb/>
              et quos inter se dent motus accipiantque,
                <lb/>
              atque eadem paulo inter se mutata creare
                <lb/>
              ignes et lignum ?</s>
              <s id="s.000224"> quo pacto verba quoque ipsa
                <lb/>
              inter se paulo mutatis sunt elementis,
                <lb/>
              cum ligna atque ignes distincta voce notemus.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000225">denique iam quaecumque in rebus cernis apertis
                <lb/>
              si fieri non posse putas, quin materiai
                <lb/>
              corpora consimili natura praedita fingas,
                <lb/>
              hac ratione tibi pereunt primordia rerum:
                <lb/>
              fiet uti risu tremulo concussa cachinnent
                <lb/>
              et lacrimis salsis umectent ora genasque. </s>
              <lb/>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000226">Nunc age quod superest cognosce et clarius audi.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000227">nec me animi fallit quam sint obscura; sed acri
                <lb/>
              percussit thyrso laudis spes magna meum cor
                <lb/>
              et simul incussit suavem mi in pectus amorem
                <lb/>
              musarum, quo nunc instinctus mente vigenti
                <lb/>
              avia Pieridum peragro loca nullius ante
                <lb/>
              trita solo. </s>
              <s id="s.000228">iuvat integros accedere fontis
                <lb/>
              atque haurire, iuvatque novos decerpere flores
                <lb/>
              insignemque meo capiti petere inde coronam
                <lb/>
              unde prius nulli velarint tempora musae;
                <lb/>
              primum quod magnis doceo de rebus et artis
                <lb/>
              religionum animum nodis exsolvere pergo,
                <lb/>
              deinde quod obscura de re tam lucida pango
                <lb/>
              carmina, musaeo contingens cuncta lepore.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000229">id quoque enim non ab nulla ratione videtur;
                <lb/>
              sed veluti pueris absinthia taetra medentes
                <lb/>
              cum dare conantur, prius oras pocula circum
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum