Newton, Isaac
,
Philosophia naturalis principia mathematica
,
1713
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 524
>
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 524
>
page
|<
<
of 524
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
subchap2
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
039/01/321.jpg
"
pagenum
="
293
"/>
<
lb
/>
tallorum plena, pondere ſuo tendendo filum, augebat longitudi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
note269
"/>
nem penduli, contrahebam filum ut penduli jam oſcillantis eadem
<
lb
/>
eſſet longitudo ac prius. </
s
>
<
s
>Dein pendulo ad locum primo notatum
<
lb
/>
retracto ac dimiſſo, numerabam oſcillationes quaſi ſeptuaginta &
<
lb
/>
ſeptem, donec pyxis ad locum ſecundo notatum rediret, totidem
<
lb
/>
que ſubinde donec pyxis ad locum tertio notatum rediret, atque
<
lb
/>
rurſus totidem donec pyxis reditu ſuo attingeret locum quartum.
<
lb
/>
Unde concludo quod reſiſtentia tota pyxidis plenæ non majorem
<
lb
/>
habebat proportionem ad reſiſtentiam pyxidis vacuæ quam 78 ad
<
lb
/>
77. Nam ſi æquales eſſent ambarum reſiſtentiæ, pyxis plena ob
<
lb
/>
vim ſuam inſitam ſeptuagies & octies majorem vi inſita pyxidis
<
lb
/>
vacuæ, motum ſuum oſcillatorium tanto diutius conſervare debe
<
lb
/>
ret, atque adeo completis ſemper oſcillationibus 78 ad loca illa
<
lb
/>
notata redire. </
s
>
<
s
>Rediit autem ad eadem completis oſcillationibus 77.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
note269
"/>
LIBER
<
lb
/>
SECUNDUS.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Deſignet igitur A reſiſtentiam pyxidis in ipſius ſuperficie exter
<
lb
/>
na, & B reſiſtentiam pyxidis vacuæ in partibus internis; & ſi reſi
<
lb
/>
ſtentiæ corporum æquivelocium in partibus internis ſint ut mate
<
lb
/>
ria, ſeu numerus particularum quibus reſiſtitur: erit 78 B reſiſten
<
lb
/>
tia pyxidis plenæ in ipſius partibus internis: adeoque pyxidis va
<
lb
/>
cuæ reſiſtentia tota A+B erit ad pyxidis plenæ reſiſtentiam to
<
lb
/>
tam A+78 B ut 77 ad 78, & diviſim A+B ad 77 B, ut 77 ad 1,
<
lb
/>
indeque A+B ad B ut 77X77 ad 1, & diviſim A ad B ut 5928
<
lb
/>
ad 1. Eſt igitur reſiſtentia pyxidis vacuæ in partibus internis
<
lb
/>
quinquies millies minor quam ejuſdem reſiſtentia in externa ſuper
<
lb
/>
ficie, & amplius. </
s
>
<
s
>Sic vero diſputamus ex Hypotheſi quod ma
<
lb
/>
jor illa reſiſtentia pyxidis plenæ, non ab alia aliqua cauſa latente
<
lb
/>
oriatur, ſed ab actione ſola Fluidi alicujus ſubtilis in metallum
<
lb
/>
incluſum.
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Hoc experimentum recitavi memoriter. </
s
>
<
s
>Nam charta, in qua il
<
lb
/>
lud aliquando deſcripſeram, intercidit. </
s
>
<
s
>Unde fractas quaſdam nu
<
lb
/>
merorum partes, quæ memoria exciderunt, omittere compulſus
<
lb
/>
ſum. </
s
>
<
s
>Nam omnia denuo tentare non vacat. </
s
>
<
s
>Prima vice, cum un
<
lb
/>
co infirmo uſus eſſem, pyxis plena citius retardabatur. </
s
>
<
s
>Cauſam
<
lb
/>
quærendo, reperi quod uncus infirmus cedebat ponderi pyxidis, &
<
lb
/>
ejus oſcillationibus obſeQ.E.D. in partes omnes flectebatur. </
s
>
<
s
>Para
<
lb
/>
bam igitur uncum firmum, ut punctum ſuſpenſionis immotum ma
<
lb
/>
neret, & tunc omnia ita evenerunt uti ſupra deſcripſimus. </
s
>
</
p
>
</
subchap2
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>