Quæ nam deſcriptio quidditatiua huius facul
tatis colligatur ex dictis, & quo pacto
ab alijs ſcientijs diſtinguatur.
tatis colligatur ex dictis, & quo pacto
ab alijs ſcientijs diſtinguatur.
Qvæ dicta ſunt recapitulantes, hanc huius facultatis de
ſcriptionem colligere poſſumus ad explicandam to
tam quidditatem ipſius. Mechanica facultas, eſt
practica ſcientia, quæ geometricis demonſtrationibus nixa
verſatur circa quantitatem ponderis grauium & leuium, vir
tutiſque qua artificiosè ac mirabiliter moueri debent, aut quie
ſcere ad finem intentum ab Artifice. In qua deſcriptione
ponitur (practica ſcientia) loco generis, in quo conuenit cum
Philoſophia morali, cum Logica, ac Medicina; per idemque
diſtinguitur à ſcientijs ſpeculatiuis, quæ ſane non ordinantur
ad praxim, & à ſeruilibus artibus, quæ nullam includunt ratio
nem ſcientiæ, vt ſupra explicuimus. Per particulam verò
(geometricis demonſtrationibus nixa) explicatur quædam
differentia, qua talis ſcientia conuenit quidem cum ſcientijs
Mathematicis ſubalternatis Geometriæ, vt Perſpectiua, Geo
deſia, & Aſtronomia; diſtinguitur autem ab illis quæ vel
non ſubalternantur Geometriæ, vt Muſica & Arithmetica,
vel nullo modo ſunt Mathematicæ, vt Metaphyſica, Philoſo
phia naturalis aut moralis, Medicina ac Logica. Denique
per cæteras particulas explicatur vltima differentia, ex pro
prio obiecto ac fine deſumpta, qua certè huiuſmodi ſcientia
optimè diſtinguitur ab illis quæ non verſantur circa quantita
tem aliquam; tum ab illa contemplatione Logica, aut Me
taphiſica, quæ tantum verſatur circa quantitatem prædica
mentalem; item à Phyſica quæ circa quantitatem ſolum
verſatur in quantum eſt affectio corporis naturalis, & in ordi
ne ad principium motus & quietis naturalis. Rurſus non
minus diſtinguitur, eadem differentia, à reliquis diſciplinis
Mathematicis, nam licet conueniat cum illis in hoc quod eſt
ſcriptionem colligere poſſumus ad explicandam to
tam quidditatem ipſius. Mechanica facultas, eſt
practica ſcientia, quæ geometricis demonſtrationibus nixa
verſatur circa quantitatem ponderis grauium & leuium, vir
tutiſque qua artificiosè ac mirabiliter moueri debent, aut quie
ſcere ad finem intentum ab Artifice. In qua deſcriptione
ponitur (practica ſcientia) loco generis, in quo conuenit cum
Philoſophia morali, cum Logica, ac Medicina; per idemque
diſtinguitur à ſcientijs ſpeculatiuis, quæ ſane non ordinantur
ad praxim, & à ſeruilibus artibus, quæ nullam includunt ratio
nem ſcientiæ, vt ſupra explicuimus. Per particulam verò
(geometricis demonſtrationibus nixa) explicatur quædam
differentia, qua talis ſcientia conuenit quidem cum ſcientijs
Mathematicis ſubalternatis Geometriæ, vt Perſpectiua, Geo
deſia, & Aſtronomia; diſtinguitur autem ab illis quæ vel
non ſubalternantur Geometriæ, vt Muſica & Arithmetica,
vel nullo modo ſunt Mathematicæ, vt Metaphyſica, Philoſo
phia naturalis aut moralis, Medicina ac Logica. Denique
per cæteras particulas explicatur vltima differentia, ex pro
prio obiecto ac fine deſumpta, qua certè huiuſmodi ſcientia
optimè diſtinguitur ab illis quæ non verſantur circa quantita
tem aliquam; tum ab illa contemplatione Logica, aut Me
taphiſica, quæ tantum verſatur circa quantitatem prædica
mentalem; item à Phyſica quæ circa quantitatem ſolum
verſatur in quantum eſt affectio corporis naturalis, & in ordi
ne ad principium motus & quietis naturalis. Rurſus non
minus diſtinguitur, eadem differentia, à reliquis diſciplinis
Mathematicis, nam licet conueniat cum illis in hoc quod eſt