Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of contents

< >
[101.] PRAGMATIA.
[102.] 7 PROBLEMA. 12 PROPOSITIO.
[103.] 1 Exemplum.
[104.] PRAGMATIA.
[105.] DEMONSTRATIO.
[106.] 2 Exemplum.
[107.] PRAGMATIA.
[108.] DEMONSTRATIO.
[109.] 6 THEOREMA. 13 PROPOSITIO.
[110.] I Exemplum rectorum ponderum.
[111.] DEMONSTRATIO.
[112.] 2 Exemplum obliquorum ponderum.
[113.] DEMONSTRATIO.
[114.] 3 Exemplum.
[115.] DEMONSTRATIO.
[116.] 8 PROBLEMA. 14 PROPOSITIO.
[117.] PRAGMATIA.
[118.] DEMONSTRATIO.
[119.] NOTATO
[120.] 1 C*ONSECTARIUM*.
[121.] 2 C*ONSECTARIUM*.
[122.] 7 THEOREMA. 15 PROPOSITIO.
[123.] DECLARATIO.
[124.] 8 THEOREMA. 16 PROPOSITIO.
[125.] DEMONSTRATIO.
[126.] 9 THEOREMA. 17 PROPOSITIO.
[127.] DEMONSTRATIO.
[128.] C*ONSECTARIUM*.
[129.] 10 THEOREMA. 18 PROPOSITIO.
[130.] C*ONSECTARIUM*.
< >
page |< < (33) of 197 > >|
3333*DE* S*TATICÆ ELEMENTIS*. funt. Verum quæcunque binæ proportiones quaternûm terminorum, ſecun-
dos quartosq́ue terminos equales habent, reliquos æquè rationales, id eſt pro-
portionales habebunt.
Vt T R igitur ad T V: ita 11 ad Δ. Atqui pondus 11
æquatur columnæ ponderi, quod puncto V, ſuper puncto Æ quieſcit;
pondusq́ue Δ ponderi, quod R puncto quieſcit ſuper OE. Ideoq́ue ut T R
ad T V:
ita pondus puncto Æ innitens, ad pondus OE innixum.
C*ONCLVSIO*. Columnâigitur duobus punctis axis quieſcente, & c.
C*ONSECTARIUM*.
Si puncta, in quibus columna quieſcit, in perpendicularibus ſint per R &
V ductis, pondera quæ antea ſuper quieſcent@bus punctis erant, etiam nunc
eſſe poſſunt.
Per puncta R & V perpendiculares, exempli cauſa, ducantur,
in iiſque puncta ut Y, &
λ ſignentur. Si columna in Y & λ quieſcit, in
Y 2 ℔, in λ 4 ℔ quieſcere manifeſtũ eſt, unde theorematis veritas manifeſta eſt.
10 THEOREMA. 18 PROPOSITIO.
Columna duobus in punctis quieſcĕte: erit ut ſegmen-
tum axis inter gravitatis centrum &
perpendicularem per
punctum ſiniſtrum, ad eju ſdem ſegmentum inter gravi-
tatis centrum &
perpĕdicularem per punctum dextrum:
ita ſuſtentatum pondus columnæ dextro puncto, ad pon-
dus quod ſuſtinetur ſiniſtro.
D*ATVM*. A B C D columna eſto,
52[Figure 52] ejusq́ue axis E F gravitatis centrum G,
puncta quibus columna ſuſtinetur H, I, quà
perpendiculares K L, M N ductæ axem
in O, P ſecant.
Dico quemadmodũ G O ad
G P:
ita pondus puncto I ſuſtentatum, ad
pondus reliquum quod H ſuſtinet:
cujus
demonſtratio ex conſectario 17 propoſit.
manifeſta eſt. Verumenimverò, ut paulo
fuſius de neceſſaria hujus veritateagatur, ſi
Hloco O eſſe fingamus, ratio põderis pun-
53[Figure 53] cto H ſuſtentati ad pondus P ſuſtentatum
erit, quæ eſt G P ad G O, per 17 propoſit.
Puncto H ſixo, columnam in dato ſitu
deſcĕdere ponamus intervallo ab H uſque
in O, pondus H puncto ſuſtentatũ per 3 po-
ſtulatum, idem manèt.
Cõſimiliter pondus
quod in puncto P quieſcit, etiam puncto I
quieſcere oſtĕdetur, ut igitur G O ad G P:

ita põdus quod I ſuſtinet ad pondus quod
ſuſtinetur in H.
C*ONCLVSIO*. Quieſcente igitur columnâ in duobus
punctis, &
c.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index