1ſe, ſecus ac formæ cæteræ, quæ vnde, aut quomodo habeant
ſuam ſubſtantialem entitatem distinctam à materia, dicere
communis ſententia non poßit. Quærit & quò ſint abitura
ſanctiora Religionis noſtræ myſteria: idque, vt videtur, ob
mysterium auguſtißimum Tranſubſtantiationis: cùm tamen,
vt iuxta Ariſtotelea ſententiam exſiſtentia ſubſtantiæ ſine
accidentibus, aut accidentium ſine ſubſtantia defenditur vir
tute naturæ impoßibilis, ſed poßibilis virtute diuina: eodem
modo, ac ijſdem verbis iuxta Democriticam defendatur. A p. 267. in 276.
ſuam ſubſtantialem entitatem distinctam à materia, dicere
communis ſententia non poßit. Quærit & quò ſint abitura
ſanctiora Religionis noſtræ myſteria: idque, vt videtur, ob
mysterium auguſtißimum Tranſubſtantiationis: cùm tamen,
vt iuxta Ariſtotelea ſententiam exſiſtentia ſubſtantiæ ſine
accidentibus, aut accidentium ſine ſubſtantia defenditur vir
tute naturæ impoßibilis, ſed poßibilis virtute diuina: eodem
modo, ac ijſdem verbis iuxta Democriticam defendatur. A p. 267. in 276.
ART. XXVI. XXVII. XXVIII.
Actum
eſſe de Motu Terræ, proponendo, non aſſe
rendo; &, Ferant ne magis Sacræ literæ Ter
ram in centro, quàm extra centrum circum
uolui.
eſſe de Motu Terræ, proponendo, non aſſe
rendo; &, Ferant ne magis Sacræ literæ Ter
ram in centro, quàm extra centrum circum
uolui.
Cùm ex diſputatis in Priore de Motu impreſſo à motore
tranſlato Epiſtola, deduci poſſet nullum eſſe, quod aduerſus mo
tum Telluris petitur vulgò argumentum ex ſagitta ſursùm è
naui emiſſa, neque in nauim recidente; nullum, inquam, prout
ſicuti mota naui, omnes motus ſiue nautarum, ſiue rerum,
quas ipſi mouent, perinde fiunt, apparentque, ac ſi nauis quieſ
ceret, miſſaque adeò ſursùm ſagitta in eandem nauis, è qua fuerit
emiſſa, partem recidit: ita ſi Terram verſus ortum moueri
ſuppoſuerimus, omnes motus noſtri, rerumque à nobis mobi
lium, perinde fient, apparebuntque, ac ſi Terra quieſceret.
lapisque adeò ſursùm proiectus, in eundem Terræ recidet lo
cum, è quo proiectus fuerit; Scilicet Terra transferens proiecto
rem, eiuſque manum, ſuperaddit, intercedente manu, tantum
impetus lapidi, quantum oportet, vt ſuperet mundanum
tranſlato Epiſtola, deduci poſſet nullum eſſe, quod aduerſus mo
tum Telluris petitur vulgò argumentum ex ſagitta ſursùm è
naui emiſſa, neque in nauim recidente; nullum, inquam, prout
ſicuti mota naui, omnes motus ſiue nautarum, ſiue rerum,
quas ipſi mouent, perinde fiunt, apparentque, ac ſi nauis quieſ
ceret, miſſaque adeò ſursùm ſagitta in eandem nauis, è qua fuerit
emiſſa, partem recidit: ita ſi Terram verſus ortum moueri
ſuppoſuerimus, omnes motus noſtri, rerumque à nobis mobi
lium, perinde fient, apparebuntque, ac ſi Terra quieſceret.
lapisque adeò ſursùm proiectus, in eundem Terræ recidet lo
cum, è quo proiectus fuerit; Scilicet Terra transferens proiecto
rem, eiuſque manum, ſuperaddit, intercedente manu, tantum
impetus lapidi, quantum oportet, vt ſuperet mundanum