Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of contents

< >
[21.] DECLARATIO.
[22.] 8 DEFINITIO.
[23.] DECLARATIO.
[24.] 9 DEFINITIO.
[25.] DECLARATIO.
[26.] 10 DEFINITIO.
[27.] DECLARATIO.
[28.] 11 DEFINITIO.
[29.] DECLARATIO.
[30.] 12 DEFINITIO.
[31.] DECLARATIO.
[32.] 13 DEFINITIO.
[33.] 14 DEFINITIO.
[34.] DECLARATIO.
[35.] NOTATO.
[36.] *POSTVLATA.*
[37.] 1 POSTVLATVM.
[38.] 2 POSTVLATVM.
[39.] 3 POSTVLATVM.
[40.] DECLARATIO.
[41.] 4 POSTVLATVM.
[42.] 5 POSTVLATVM.
[43.] DECLARATIO.
[44.] PARS ALTERA DE PROPOSITIONIBVS. 1 THE OREMA. I PROPOSITIO.
[45.] 1 Exemplum.
[46.] DEMONSTRATIO.
[47.] 2 Exemplum.
[48.] DEMONSTRATIO. 1 MEMBRVM.
[49.] 2 MEMBRVM.
[50.] 3 MEMBRVM.
< >
page |< < (33) of 197 > >|
3333*DE* S*TATICÆ ELEMENTIS*. funt. Verum quæcunque binæ proportiones quaternûm terminorum, ſecun-
dos quartosq́ue terminos equales habent, reliquos æquè rationales, id eſt pro-
portionales habebunt.
Vt T R igitur ad T V: ita 11 ad Δ. Atqui pondus 11
æquatur columnæ ponderi, quod puncto V, ſuper puncto Æ quieſcit;
pondusq́ue Δ ponderi, quod R puncto quieſcit ſuper OE. Ideoq́ue ut T R
ad T V:
ita pondus puncto Æ innitens, ad pondus OE innixum.
C*ONCLVSIO*. Columnâigitur duobus punctis axis quieſcente, & c.
C*ONSECTARIUM*.
Si puncta, in quibus columna quieſcit, in perpendicularibus ſint per R &
V ductis, pondera quæ antea ſuper quieſcent@bus punctis erant, etiam nunc
eſſe poſſunt.
Per puncta R & V perpendiculares, exempli cauſa, ducantur,
in iiſque puncta ut Y, &
λ ſignentur. Si columna in Y & λ quieſcit, in
Y 2 ℔, in λ 4 ℔ quieſcere manifeſtũ eſt, unde theorematis veritas manifeſta eſt.
10 THEOREMA. 18 PROPOSITIO.
Columna duobus in punctis quieſcĕte: erit ut ſegmen-
tum axis inter gravitatis centrum &
perpendicularem per
punctum ſiniſtrum, ad eju ſdem ſegmentum inter gravi-
tatis centrum &
perpĕdicularem per punctum dextrum:
ita ſuſtentatum pondus columnæ dextro puncto, ad pon-
dus quod ſuſtinetur ſiniſtro.
D*ATVM*. A B C D columna eſto,
52[Figure 52] ejusq́ue axis E F gravitatis centrum G,
puncta quibus columna ſuſtinetur H, I, quà
perpendiculares K L, M N ductæ axem
in O, P ſecant.
Dico quemadmodũ G O ad
G P:
ita pondus puncto I ſuſtentatum, ad
pondus reliquum quod H ſuſtinet:
cujus
demonſtratio ex conſectario 17 propoſit.
manifeſta eſt. Verumenimverò, ut paulo
fuſius de neceſſaria hujus veritateagatur, ſi
Hloco O eſſe fingamus, ratio põderis pun-
53[Figure 53] cto H ſuſtentati ad pondus P ſuſtentatum
erit, quæ eſt G P ad G O, per 17 propoſit.
Puncto H ſixo, columnam in dato ſitu
deſcĕdere ponamus intervallo ab H uſque
in O, pondus H puncto ſuſtentatũ per 3 po-
ſtulatum, idem manèt.
Cõſimiliter pondus
quod in puncto P quieſcit, etiam puncto I
quieſcere oſtĕdetur, ut igitur G O ad G P:

ita põdus quod I ſuſtinet ad pondus quod
ſuſtinetur in H.
C*ONCLVSIO*. Quieſcente igitur columnâ in duobus
punctis, &
c.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index