Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
21
21 		22
22
23
23 		24
24
25
25 		26
26
27
27 		28
28
29
29 		30
30
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000229">
                <pb xlink:href="082/01/033.jpg" pagenum="71"/>
              contingunt mellis dulci flavoque liquore,
                <lb/>
              ut puerorum aetas inprovida ludificetur
                <lb/>
              labrorum tenus, interea perpotet amarum
                <lb/>
              absinthi laticem deceptaque non capiatur,
                <lb/>
              sed potius tali pacto recreata valescat,
                <lb/>
              sic ego nunc, quoniam haec ratio plerumque videtur
                <lb/>
              tristior esse quibus non est tractata, retroque
                <lb/>
              volgus abhorret ab hac, volui tibi suaviloquenti
                <lb/>
              carmine Pierio rationem exponere nostram
                <lb/>
              et quasi musaeo dulci contingere melle,
                <lb/>
              si tibi forte animum tali ratione tenere
                <lb/>
              versibus in nostris possem, dum perspicis omnem
                <lb/>
              naturam rerum qua constet compta figura. </s>
              <s id="s.000230">
                <lb/>
              Sed quoniam docui solidissima materiai
                <lb/>
              corpora perpetuo volitare invicta per aevom,
                <lb/>
              nunc age, summai quaedam sit finis eorum
                <lb/>
              necne sit, evolvamus; item quod inane repertumst
                <lb/>
              seu locus ac spatium, res in quo quaeque gerantur,
                <lb/>
              pervideamus utrum finitum funditus omne
                <lb/>
              constet an immensum pateat vasteque profundum.
                <lb/>
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000231">Omne quod est igitur nulla regione viarum
                <lb/>
              finitumst; namque extremum debebat habere.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000232">extremum porro nullius posse videtur
                <lb/>
              esse, nisi ultra sit quod finiat; ut videatur
                <lb/>
              quo non longius haec sensus natura sequatur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000233">nunc extra summam quoniam nil esse fatendum,
                <lb/>
              non habet extremum, caret ergo fine modoque.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000234">nec refert quibus adsistas regionibus eius;
                <lb/>
              usque adeo, quem quisque locum possedit, in omnis
                <lb/>
              tantundem partis infinitum omne relinquit.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000235">praeterea si iam finitum constituatur
                <lb/>
              omne quod est spatium, siquis procurrat ad oras
                <lb/>
              ultimus extremas iaciatque volatile telum,
                <lb/>
              id validis utrum contortum viribus ire
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum