1ctio autem, quâ modus unius ſubſtantiae differt ab aliâ
ſubſtantiâ vel à modo alterius ſubſtantiae, ut motus
unius corporis ab alio corpore vel à mente, atque ut
motus duratione, realis potiús dicenda eſſe videtur
quàm modalis: quia modi illi non clarè
ſine ſubſtantiis realiter diſtinctis, quarum ſunt modi.
ſubſtantiâ vel à modo alterius ſubſtantiae, ut motus
unius corporis ab alio corpore vel à mente, atque ut
motus duratione, realis potiús dicenda eſſe videtur
quàm modalis: quia modi illi non clarè
ſine ſubſtantiis realiter diſtinctis, quarum ſunt modi.
LXI.
De diſtinctione modali.
De diſtinctione modali.
20
25
30
5
Denique diſtinctio rationis eſt inter ſubstantiam &
aliquod ejus attributum, ſine quo ipſa intelligi non
poteſt, vel inter duo talia attributa ejuſdem alicujus
ſubſtantiae. Atque agnoſcitur ex eo, quòd non
claram &, diſtinctam iſtius ſubſtantiae ideam formare, ſi
ab eâ illud attributum excludamus; vel non poſſimus
unius ex ejuſmodi attributis ideam clar percipere, ſi
illud ab alio ſeparemus. Ut, quia ſubſtantia quaevis, ſi
ceſſet durare, ceſſat etiam eſſe, ratione tantúm dura
tione ſuâ diſtinguitur; & omnes modi cogitandi, quos
tanquam in objectis conſideramus, ratione tantúm
differunt, tum ab objectis de quibus cogitantur, tum
á ſe mutu in uno & eodem objecto. Memini quidem
me alibi hoc genus diſtinctionis cum con
junxiſſe, nempe in ſine reſponſionis ad primas obje
ctiones in Meditationes de primâ Philoſophiâ a: ſed ibi
non erat occaſio de ipſis accurat differendi, & ſuffi
ciebat ad meum inſtitutum, quòd utramque reali
diſtinguerem.
LXII.
De diſtinctione
rationis.
De diſtinctione
rationis.
10
15
20
25
Cogitatio & extenſio ſpectari poſſunt ut conſtituen
tes naturas ſubſtantiae intelligentes & corporeae; tunc
que non aliter concipi debent, qum ipſa ſubſtantia