Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000244">
                <pb xlink:href="028/01/033.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              ſe, ſecus ac formæ cæteræ, quæ vnde, aut quomodo habeant
                <lb/>
              ſuam ſubſtantialem entitatem distinctam à materia, dicere
                <lb/>
              communis ſententia non poßit. </s>
              <s id="s.000245">Quærit & quò ſint abitura
                <lb/>
              ſanctiora Religionis noſtræ myſteria: idque, vt videtur, ob
                <lb/>
              mysterium auguſtißimum Tranſubſtantiationis: cùm tamen,
                <lb/>
              vt iuxta Ariſtotelea ſententiam exſiſtentia ſubſtantiæ ſine
                <lb/>
              accidentibus, aut accidentium ſine ſubſtantia defenditur vir­
                <lb/>
              tute naturæ impoßibilis, ſed poßibilis virtute diuina: eodem
                <lb/>
              modo, ac ijſdem verbis iuxta Democriticam defendatur.
                <emph.end type="italics"/>
              A p. </s>
              <s id="s.000246">267. in 276. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000247">ART. XXVI. XXVII. XXVIII. </s>
              <s id="s.000248">Actum
                <lb/>
              eſſe de Motu Terræ, proponendo, non aſſe­
                <lb/>
              rendo; &, Ferant ne magis Sacræ literæ Ter­
                <lb/>
              ram in centro, quàm extra centrum circum­
                <lb/>
              uolui. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000249">C
                <emph type="italics"/>
              ùm ex diſputatis in Priore
                <emph.end type="italics"/>
              de Motu impreſſo à motore
                <lb/>
              tranſlato
                <emph type="italics"/>
              Epiſtola, deduci poſſet
                <expan abbr="nullũ">nullum</expan>
              eſſe, quod aduerſus mo­
                <lb/>
              tum Telluris petitur vulgò argumentum ex ſagitta ſursùm è
                <lb/>
              naui emiſſa, neque in nauim recidente; nullum, inquam, prout
                <lb/>
              ſicuti mota naui, omnes motus ſiue nautarum, ſiue rerum,
                <lb/>
              quas ipſi mouent, perinde fiunt, apparentque, ac ſi nauis quieſ­
                <lb/>
              ceret, miſſaque adeò ſursùm ſagitta in
                <expan abbr="eandẽ">eandem</expan>
              nauis, è qua fuerit
                <lb/>
              emiſſa, partem recidit: ita ſi Terram verſus ortum moueri
                <lb/>
              ſuppoſuerimus, omnes motus noſtri, rerumque à nobis mobi­
                <lb/>
              lium, perinde fient, apparebuntque, ac ſi Terra quieſceret.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000250">lapisque adeò ſursùm proiectus, in eundem Terræ recidet lo­
                <lb/>
              cum, è quo proiectus fuerit;
                <emph.end type="italics"/>
              S
                <emph type="italics"/>
              cilicet
                <emph.end type="italics"/>
              T
                <emph type="italics"/>
              erra transferens proiecto­
                <lb/>
              rem, eiuſque manum, ſuperaddit, intercedente manu, tantum
                <lb/>
              impetus lapidi, quantum oportet, vt ſuperet mundanum
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>