Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
331
331
332
332
333
333
334
334
335
335
336
336
337
337
338
338
339
339
340
340
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="293" xlink:href="028/01/333.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.002178">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Poſſe Solem è
                <emph.end type="italics"/>
              F
                <emph type="italics"/>
              ixis non minorem, quàm
                <emph.end type="italics"/>
              O
                <emph type="italics"/>
              rbem magnum
                <lb/>
              apparere: &, Veros omnium
                <emph.end type="italics"/>
              S
                <emph type="italics"/>
              tellarum diſcos in vnum
                <lb/>
              compoſitos, vix apparenti diſco vnius
                <lb/>
              mediocris Stellæ exæquatum iri.
                <emph.end type="italics"/>
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.002179">XXXIV. </s>
              <s id="s.002180">Subiungis verò;
                <emph type="italics"/>
              Similiter, quod etiam ais,
                <lb/>
              fieri poſſe, vt Sol hic noſter, quamvis comparatione ſuperio­
                <lb/>
              rum
                <emph.end type="italics"/>
              S
                <emph type="italics"/>
              iderum adeò exiguus, ac penè nullus admittatur; ab im­
                <lb/>
              menſa tamen illa
                <emph.end type="italics"/>
              S
                <emph type="italics"/>
              iderum diſtantia conſpicuus nihilominùs
                <lb/>
              appareat, ac tantæ etiam magnitudinis, quanta est tota regio
                <lb/>
              Planetaria
                <emph.end type="italics"/>
              (dixi, aut quantus magnus orbis)
                <emph type="italics"/>
              idque ob
                <lb/>
              lucem eius vegetam, diffuſoſque ipſius radios, quibus oculus
                <lb/>
              afficiendus eſſet; eo modo, quo flamma candelæ noctu spectata
                <lb/>
              ignis ingens apparet. </s>
              <s id="s.002181">Id, inquam, ingenij tui admirabile qui­
                <lb/>
              dem, ſed incredibile figmentum eſt, quod exemplo candelæ
                <lb/>
              comodè non probas.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.002182"> An porrò, cùm iſtud videatur
                <emph type="italics"/>
              figmen­
                <lb/>
              tum incredibile;
                <emph.end type="italics"/>
              patietur tua bonitas, vt proferam aliud,
                <lb/>
              quod cum iſto connexum ſit, quodque, quantum con­
                <lb/>
              iector, ſit incredibilius appariturum? </s>
              <s id="s.002183">Quantum, pu­
                <lb/>
              tas, ſi omnes diſci mille & viginti duarum Stellarum
                <lb/>
              vulgò agnitarum ſimùl iungerentur, aggregarenturve
                <lb/>
              in vnum; quantum putas, inquam, totalem diſcum
                <lb/>
              conficerent? </s>
              <s id="s.002184">An-non ingentem? </s>
              <s id="s.002185">At ego opinor vix
                <lb/>
              tantum futurum, quantus apparet vel vnicus vnius
                <lb/>
              Stellæ, quæ ſit magnitudinis quartæ, diſcus. </s>
              <s id="s.002186">Quale­
                <lb/>
              nam, inquies, iſtud eſt, non figmentum iam, ſed planè
                <lb/>
              delirium! Qualecumque ſit; accipe id tamen. </s>
              <s id="s.002187">Cùm
                <lb/>
              aliquando nocte ſerena iter facerem, ſubiit animum
                <lb/>
              cogitatio, quî fieri poſſet, vt neque Lunâ, neque ma­
                <lb/>
              iuſculis Planetis collucentibus, ſingula tamen circum-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>