Clavius, Christoph - In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

339302Comment. in II. Cap. Sphæræ occidatque, an potius perpetuo appareat, perpetuove deliteſcat, hacnimi-
11Quomodo
cognoſcatur
an ſtella pro
poſita oria-
tur, necne,
& an ſit per-
petuo appa-
rẽs uel per-
petuo latẽs. rum arte. Coniungatur altitudo poli, ſiue latitudo loci cũ ſtellæ declinatio-
ne, ſi quam habet. Nam ſi aggregatum Quadrãte minus fuerit, hoc eſt, 90. gra
dibus, ftella orietur, occiderque: Si uero Quadrantem, ideſt, 90. gradus ſupe
rauerit, ſtella declinans in Boream perpetuo apparebit, & non orietur, neque
occidet; Stella autem in Auſtrum urgens perpetuo occultabitur, & nunquam
in conſpectum ſupra Horizontem uenire poterit. Quod ſi dictum aggregatũ
Quadranti æquale extiterit, tanget ſtella, & quodammodo radeo Horizontẽ
ſiue ex parte Septentrionis, ſi habuerit declinationem Borealem, ſiue ex par-
te Meridiei, ſi declinatio fuerit Auſtralis. Quæ omnia conſpicua ſunt in ſphę
ra meteriali.

IDEM hac ratione couſequemur. Si complementum declinationis ſtel-
læ altitudine poli fuerit maius, orietur, & occidet ſtella: Si autem altitudine
poli minus fuerit, perpetuo apparebit ſtella Borealis, auſtralis uero perpetuo
latebit. Si deniq; altitudini poli æquale fuerit, ſtella ſiue borealis, ſiue auſtra
lis Horizontem continget. Vt in ſphæra materiali apparet.

IDEM hoc etiam modo obtinebimus. Si ſtellæ declinatio minor fuerit
complemẽto altitudinis poli, orietur ipſa ſtella, & occidet: Si autẽ maior fue
rit, perpetuo apparebit, uel occultabitur: ſi deniq; æqualis fuerit, Horizontẽ
tanget. Vt ex eadem ſphæra materiali perſpicuum eſt, ſi pro ſtellis borealibus
ſumatur arcus Meridiani infra Horizontem ex parte poli arctici inter Hori-
zontẽ & Aequatorẽ, & declinatio ſtellæ in eodẽ arcu numeretur ab Aequato
re uerſus Horizontem; Pro ſtellis uero auſtralib us accipitur arcus Meridiani
ſupra Horizontem ex parte auſtrali inter Horizontem, & Aequatorem, & de
clinatio ſtellæ in eodem arcu numeretur ab Aequatore uerſus Horizontem.

VIII.

MAGNAM commoditatem affert Horizon Coſmographis, ſiue Geo-
22Horizon in
ſeruit Coſ-
mographis. graphis. Nam ad hunc referuntur altitudines poli, quas latitudinibus loco-
rum demonſtrauimus eſſe æquales, & quarum maximam habent rationẽ Coſ
mographi. Hinc rurſus cognita altitudine poli, ſeu latitudine loci, cognoſce-
tur altitudo Aequatoris. Cum enim à Zenith per Aequatorem ad Herizon
33Altitudo
Aequatoris
quo pacto
cognoſca
tur. tem uſque ſit integer Quadrans Meridiani, ſi latitudo loci, hoc eſt, diſtantia
Zenith ab Aequatore, auferatur ex Quadrante, relinquetur altitudo Aequa
toris. Vt ſi grad. 41. Min. 56. (latitudo uidelicet Romæ) auferantur ex 90. gr.
remanebit altitudo Aequatoris grad. 48. Min. 4. quot nimirum comprehen-

88[Figure 88] dit arcus Meridiani inter Aequatorem, & Hori-
zontem interceptus. Eſt autem altitudo Aequa-
44Altitudo
Aequatoris
æqualis eſt
complemẽ-
to altitudi-
nis poli. toris perpetuo æqualis complemento altitudinis
poli, ſeu latitudinis loci, hoc eſt, diſtantiæ
Zenith à polo mundi. Quoniam uidelicet lati-
tudo Aequatoris eſt complementum latitudinis
loci, ut patet, latitudo autem loci æqualis eſt
altitudini poli. Quod etiam hac ratione demon-
ſtrabitur. Repetatur proxime ptæcedens figura.
In qua cum Quadrans A F, æqualis ſit Quadran-
ti B G, dempto communi arcu B F, remanebit ar
cus AB, nempe altitudo Aequatoris, æqualis ar-
cui FG, uidelicet complemento altitudinis poli.

Table of Notes

Text layer

Text normalization

Search