Delfino, Federico, De fluxu et refluxu aquae maris, 1559

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 75 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="024/01/034.jpg"/>
              oritur, quàm eis, qui ſunt ſub æquinoctiali, & hæc diuerſitas
                <lb/>
              tantum creſcit, quod aliquando contingit uidere duas acceſ­
                <lb/>
              ſiones aquæ in die, & nullam in nocte; quod quidem accidit
                <lb/>
              propter inæqualitatem dierum cum ſuis noctibus: quanto e­
                <lb/>
              nim dies artificialis fuerit longior ſua nocte, tanto talis diuer­
                <lb/>
              ſitas, & error euidentius creſcit. </s>
              <s>quare in longioribus diebus
                <lb/>
              anni talis diuerſitas apparebit manifeſte; ſed ab æquinoctio
                <lb/>
              autumnali per totam hiemem, uſque ad æquinoctium uerna­
                <lb/>
              le fit contrarium, quia principium acceſſionis diurnæ ſi fuerit
                <lb/>
              ante meridiem, ſcilicet circa mane, tunc erit citius, quàm de­
                <lb/>
              beret eſſe, ideſt in paucioribus horis diei, quàm fiat in orizon
                <lb/>
              te recto, quia tunc tardius incipit dies, ſeu tardius oritur ſol
                <lb/>
              habentibus orizontem obliquum, quàm habentibus orizon­
                <lb/>
              tem rectum; quòd ſi talis acceſſus fuerit poſt meridiem, ſcili­
                <lb/>
              cet circa ſerum, tunc principium talis acceſſionis erit tardius,
                <lb/>
              ideſt magis uerſus ſerum, ſeu magis iuxta occaſum ſolis, quàm
                <lb/>
              in regionibus, quæ ſunt ſub æquinoctiali, quia in orizonte
                <lb/>
              obliquo fit citius nox, & ſol citius occidit, quàm in recto. </s>
              <s>prin
                <lb/>
              cipium ueto acceſſionis nocturnæ ſi fuerit ante medium noctis
                <lb/>
              erit tardius, & plus in nocte, quàm in regionibus, quæ ſunt
                <lb/>
              ſub æquinoctiali; & hoc ideo eſt, quia tunc nox in orizonte
                <lb/>
              obliquo prius incipit, quàm in recto, quia ſol prius occidit in
                <lb/>
              orizonte obliquo, quàm in recto; quòd ſi principium acceſſio­
                <lb/>
              nis nocturnæ fuerit poſt mediam noctem, ideſt uerſus diem,
                <lb/>
              tunc tale principium acceſſionis in orizonte obliquo fiet citi­
                <lb/>
              us, ideſt in paucioribus horis noctis, ideſt magis ante diem,
                <lb/>
              ſeu ante ortum ſolis, quàm fiat in regionibus, quæ ſunt ſub æ­
                <lb/>
              quinoctiali, eo quia ſol oritur tardius, quàm in regionibus,
                <lb/>
              quæ ſunt ſub æquinoctiali, & talis diuerſitas in tantum creſcit,
                <lb/>
              quòd aliquando fient duæ acceſſiones aquæ in nocte, & nullæ
                <lb/>
              in die: & hoc quidem accidet propter inæqualitatem, & augu­
                <lb/>
              mentum noctis ſupra diem ſuam: quanto enim nox fuerit lon­
                <lb/>
              gior ſua die, tanto magis creſcit talis diuerſitas: quare talis di­
                <lb/>
              uerſitas apparebit maxima in longiori nocte anni. </s>
              <s>ex dictis er
                <lb/>
              go apparet, quòd quanto fuerimus propinquiores æquinoctio, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>