Delfino, Federico, De fluxu et refluxu aquae maris, 1559

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 75 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="024/01/034.jpg"/>
              oritur, quàm eis, qui ſunt ſub æquinoctiali, & hæc diuerſitas
                <lb/>
              tantum creſcit, quod aliquando contingit uidere duas acceſ­
                <lb/>
              ſiones aquæ in die, & nullam in nocte; quod quidem accidit
                <lb/>
              propter inæqualitatem dierum cum ſuis noctibus: quanto e­
                <lb/>
              nim dies artificialis fuerit longior ſua nocte, tanto talis diuer­
                <lb/>
              ſitas, & error euidentius creſcit. </s>
              <s>quare in longioribus diebus
                <lb/>
              anni talis diuerſitas apparebit manifeſte; ſed ab æquinoctio
                <lb/>
              autumnali per totam hiemem, uſque ad æquinoctium uerna­
                <lb/>
              le fit contrarium, quia principium acceſſionis diurnæ ſi fuerit
                <lb/>
              ante meridiem, ſcilicet circa mane, tunc erit citius, quàm de­
                <lb/>
              beret eſſe, ideſt in paucioribus horis diei, quàm fiat in orizon
                <lb/>
              te recto, quia tunc tardius incipit dies, ſeu tardius oritur ſol
                <lb/>
              habentibus orizontem obliquum, quàm habentibus orizon­
                <lb/>
              tem rectum; quòd ſi talis acceſſus fuerit poſt meridiem, ſcili­
                <lb/>
              cet circa ſerum, tunc principium talis acceſſionis erit tardius,
                <lb/>
              ideſt magis uerſus ſerum, ſeu magis iuxta occaſum ſolis, quàm
                <lb/>
              in regionibus, quæ ſunt ſub æquinoctiali, quia in orizonte
                <lb/>
              obliquo fit citius nox, & ſol citius occidit, quàm in recto. </s>
              <s>prin
                <lb/>
              cipium ueto acceſſionis nocturnæ ſi fuerit ante medium noctis
                <lb/>
              erit tardius, & plus in nocte, quàm in regionibus, quæ ſunt
                <lb/>
              ſub æquinoctiali; & hoc ideo eſt, quia tunc nox in orizonte
                <lb/>
              obliquo prius incipit, quàm in recto, quia ſol prius occidit in
                <lb/>
              orizonte obliquo, quàm in recto; quòd ſi principium acceſſio­
                <lb/>
              nis nocturnæ fuerit poſt mediam noctem, ideſt uerſus diem,
                <lb/>
              tunc tale principium acceſſionis in orizonte obliquo fiet citi­
                <lb/>
              us, ideſt in paucioribus horis noctis, ideſt magis ante diem,
                <lb/>
              ſeu ante ortum ſolis, quàm fiat in regionibus, quæ ſunt ſub æ­
                <lb/>
              quinoctiali, eo quia ſol oritur tardius, quàm in regionibus,
                <lb/>
              quæ ſunt ſub æquinoctiali, & talis diuerſitas in tantum creſcit,
                <lb/>
              quòd aliquando fient duæ acceſſiones aquæ in nocte, & nullæ
                <lb/>
              in die: & hoc quidem accidet propter inæqualitatem, & augu­
                <lb/>
              mentum noctis ſupra diem ſuam: quanto enim nox fuerit lon­
                <lb/>
              gior ſua die, tanto magis creſcit talis diuerſitas: quare talis di­
                <lb/>
              uerſitas apparebit maxima in longiori nocte anni. </s>
              <s>ex dictis er
                <lb/>
              go apparet, quòd quanto fuerimus propinquiores æquinoctio, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>