1 ſpatium æquale illi, quod ea pars Terræ, è qua facta fuerit
proiectio, interim peruadit; eodem modo, quo nauis transferens
ſuperaddit ſagittæ, intercedente arcu, tantum roboris, quantum
eſt neceſſe, vt ſuperet aëreum ſpatium æquale illi, quod peruadit
interim ea nauis pars, è qua facta emißio: Cùm, inquam, de
duci id poſſet; Author re ipsâ ita deduxit poſteriore Epiſtola, vt
admonuerit quærendam ergo, ad impugnandum Terræ motum,
rationem veriſimiliorem. Et quia poterat responderi alias
iam multas eſſe inuentas: ideò illas, eſſe oſtendit magna ex parte
haud magis firmas. Iam R. P. hoc non fert, ac ſuperiore
ratione euerſa, indignatur fuiſſe cæteras convulſas: quaſi aut
eas expendere præoccupando non licuerit, aut ſit, cur magis,
quàm ſuperior vocari in examen non poßint, nec debeant. Et
traducit quidem Authorem R. P. quaſi aſſeruerit moueri Ter
ram non diurna modò reuolutione circa axem proprium, verùm
etiam annuo motu circa Solem: vnde & ait tolerabilius fuiſſe,
etiam per ſacras Literas, ſi aſſertus fuiſſet diurnus dumtaxat.
Attamen, neque aſſerendo, ſed proponendo ſolummodò de mo
tu Terræ actum eſt; neque ea loca Scripturæ ſacræ, quæ aduer
ſus motum Terræ obiiciuntur, comperiuntur minùs aduer
ſus diurnum, quàm aduerſus annuum eſſe comparata; neque
non præclare addit R. P. debere noſtram Philoſophiam fidei
Chriſtianæ eſſe conſonam; ſed ſupereſt noſſe quid ſit diſſonum;
cùm non statim quicquid videtur repugnare Literis ſacris id
circò reuerà repugnat, vt rectè oſtendit D. Auguſtinus ad
uerſus eos, qui dicunt cælum Sphæricum, cùm Scriptura dicat
extenſum, vt pellem. A p. 276. in 281.
proiectio, interim peruadit; eodem modo, quo nauis transferens
ſuperaddit ſagittæ, intercedente arcu, tantum roboris, quantum
eſt neceſſe, vt ſuperet aëreum ſpatium æquale illi, quod peruadit
interim ea nauis pars, è qua facta emißio: Cùm, inquam, de
duci id poſſet; Author re ipsâ ita deduxit poſteriore Epiſtola, vt
admonuerit quærendam ergo, ad impugnandum Terræ motum,
rationem veriſimiliorem. Et quia poterat responderi alias
iam multas eſſe inuentas: ideò illas, eſſe oſtendit magna ex parte
haud magis firmas. Iam R. P. hoc non fert, ac ſuperiore
ratione euerſa, indignatur fuiſſe cæteras convulſas: quaſi aut
eas expendere præoccupando non licuerit, aut ſit, cur magis,
quàm ſuperior vocari in examen non poßint, nec debeant. Et
traducit quidem Authorem R. P. quaſi aſſeruerit moueri Ter
ram non diurna modò reuolutione circa axem proprium, verùm
etiam annuo motu circa Solem: vnde & ait tolerabilius fuiſſe,
etiam per ſacras Literas, ſi aſſertus fuiſſet diurnus dumtaxat.
Attamen, neque aſſerendo, ſed proponendo ſolummodò de mo
tu Terræ actum eſt; neque ea loca Scripturæ ſacræ, quæ aduer
ſus motum Terræ obiiciuntur, comperiuntur minùs aduer
ſus diurnum, quàm aduerſus annuum eſſe comparata; neque
non præclare addit R. P. debere noſtram Philoſophiam fidei
Chriſtianæ eſſe conſonam; ſed ſupereſt noſſe quid ſit diſſonum;
cùm non statim quicquid videtur repugnare Literis ſacris id
circò reuerà repugnat, vt rectè oſtendit D. Auguſtinus ad
uerſus eos, qui dicunt cælum Sphæricum, cùm Scriptura dicat
extenſum, vt pellem. A p. 276. in 281.