34XXII
tem diviſibilem, &
extenſam paſſim admittunt;
vel omnipræſentiæ Dei: tum eam, quæ peti poſ-
ſit ab analogia cum quiete, in qua nimirum con-
jungi debeat unicum ſpatii punctum cum ſerie con-
tinua momentorum temporis, uti in extenſione vir-
tuali unicum momentum temporis cum ſerie conti-
nua punctorum ſpatii conjungeretur, ubi oſtendo,
nec quietem omnimodam in Natura haberi us-
quam, nec adeſſe ſemper omnimodam inter tempus,
1188& ſpatium analogiam. Hic autem ingentem colli-
go ejusmodi determinationis fructum, oſtendens us-
que ad num. 91, quantum proſit ſimplicitas, indiviſi-
bilitas, inextenſio elementorum materiæ, ob ſummo-
tum tranſitum a vacuo continuo per ſaltum ad mate-
riam continuam, ac ob ſublatum limitem denſita-
tis, quæ in ejusmodi Theoria ut minui in inſini-
tum poteſt, ita poteſt in infinitum etiam augeri,
dum in communi, ubi ad contactum deventum
eſt, augeri ultra denſitas nequaquam poteſt, potiſ-
ſimuni vero ob ſublatum omne continuum coexi-
ſtens, quo ſublato & graviſſimæ difficultates plu-
rimæ evaneſcunt, & inſinitum actu exiſtens habe-
tur nullum, ſed in poſſibilibus tantummodo rema-
net ſeries ſinitorum in inſinitum producta.
vel omnipræſentiæ Dei: tum eam, quæ peti poſ-
ſit ab analogia cum quiete, in qua nimirum con-
jungi debeat unicum ſpatii punctum cum ſerie con-
tinua momentorum temporis, uti in extenſione vir-
tuali unicum momentum temporis cum ſerie conti-
nua punctorum ſpatii conjungeretur, ubi oſtendo,
nec quietem omnimodam in Natura haberi us-
quam, nec adeſſe ſemper omnimodam inter tempus,
1188& ſpatium analogiam. Hic autem ingentem colli-
go ejusmodi determinationis fructum, oſtendens us-
que ad num. 91, quantum proſit ſimplicitas, indiviſi-
bilitas, inextenſio elementorum materiæ, ob ſummo-
tum tranſitum a vacuo continuo per ſaltum ad mate-
riam continuam, ac ob ſublatum limitem denſita-
tis, quæ in ejusmodi Theoria ut minui in inſini-
tum poteſt, ita poteſt in infinitum etiam augeri,
dum in communi, ubi ad contactum deventum
eſt, augeri ultra denſitas nequaquam poteſt, potiſ-
ſimuni vero ob ſublatum omne continuum coexi-
ſtens, quo ſublato & graviſſimæ difficultates plu-
rimæ evaneſcunt, & inſinitum actu exiſtens habe-
tur nullum, ſed in poſſibilibus tantummodo rema-
net ſeries ſinitorum in inſinitum producta.
His deſinitis, inquiro uſque ad num.
99 in il-
2291 lud, an ejuſmodi elementa ſint cenſenda homoge-
nea, an heterogenea: ac primo quidem argumen-
tum pro homogeneitate ſaltem in eo, quod pertinet
ad totam virium legem, invenio in homogeneitate
tanta primi curis repulſivi in minimis diſtantiis, ex
quo pendet impenetrabilitas, & poſtremi attracti-
vi, quo gravitas exhibetur, in quibus omnis ma-
teria eſt penitus homogenea. Oſtendo autem, nihil
contra ejuſmodi homogeneitatem evinci ex prin-
cipio Leibnitiano indiſcernibilium, nihil ex indu-
ctione, & oſtendo, unde tantum proveniat diſcri-
men in compoſitis maſſulis, ut in frondibus, &
2291 lud, an ejuſmodi elementa ſint cenſenda homoge-
nea, an heterogenea: ac primo quidem argumen-
tum pro homogeneitate ſaltem in eo, quod pertinet
ad totam virium legem, invenio in homogeneitate
tanta primi curis repulſivi in minimis diſtantiis, ex
quo pendet impenetrabilitas, & poſtremi attracti-
vi, quo gravitas exhibetur, in quibus omnis ma-
teria eſt penitus homogenea. Oſtendo autem, nihil
contra ejuſmodi homogeneitatem evinci ex prin-
cipio Leibnitiano indiſcernibilium, nihil ex indu-
ctione, & oſtendo, unde tantum proveniat diſcri-
men in compoſitis maſſulis, ut in frondibus, &
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib