3424ARIST. DE GEN. ET CORR.
menta:
perinde atq;
alij, aſſerit.
Nam Empedocles corporeæ
quidẽ elemẽta, quatuor: omnia uerò unà cũ hiſce quæ motu
ciendi uim habẽt, numero ſex ait eſſe. Anaxagoras uerò, &
Leucippus, & Democritus, infinita. Etenim Anaxagoras,
ea facit elemẽta rerũ, quæ ſimilaria ſunt: ut os, carnẽ, medul
lam, cæteraq́; , quorũ cuiuſq; pars eadẽ cum toto ſortita eſt
appellationẽ. Democritus autẽ & Leucippus ex diuiſibili-
bus corporib9, quæ & multitudine, et formis in finita ſunt,
cætera cõponi dicunt, atq; hæc inter ſeſe differre per illa, ni
mirũ ſitu, ac ordine eorũ ex quibus constant. Porrò Anaxa
goras, & Empedocles cõtrario dicere modo uidentur: ille
enim terrã, aquã, aẽrem & ignẽ, elemẽta quatuor, eáq; ſim
plicia magis quãm carnẽ, os, & id genus ſimilaria, Hic uerò
hæc quidẽ ſimplicia, elemẽtáq; : illa uerò terrã inquã, aquã,
aëremq́; et ignẽ cõpoſita: utpote quibus gignẽdis illa præ-
ſtent ſemina. Igitur qui ex uno omnia cõficiunt, generatio
nem, & corruptionẽ eſſe dicãt, alter ationẽ eſt neceſſe. Nam
ſubiectũ ipſum, ſemper idẽ, atq; unũ manere dicãt oportet,
quod autẽ tale eſt, id dicimus alterari. Quiuerò plura gene
ra ſtatuunt, à generatione alterationẽ differre cenſeant ne-
ceſſum eſt. Cũ enim ea coëunt, aut diſſoluuntur, generatio,
corruptioúe fit. Quocirca & Empedocles ad hũc canit mo
dum. Nullius eſt natura, ſed ipſa miſtio, mistorumq́; prius di
uulſio ſolũ. Patet igitur ſermonẽ eorũ ſuppoſitionieſſe ac-
cõmodatũ: cũ hoc pacto dicũt, ac eos ad hunc dicere modũ.
quidẽ elemẽta, quatuor: omnia uerò unà cũ hiſce quæ motu
ciendi uim habẽt, numero ſex ait eſſe. Anaxagoras uerò, &
Leucippus, & Democritus, infinita. Etenim Anaxagoras,
ea facit elemẽta rerũ, quæ ſimilaria ſunt: ut os, carnẽ, medul
lam, cæteraq́; , quorũ cuiuſq; pars eadẽ cum toto ſortita eſt
appellationẽ. Democritus autẽ & Leucippus ex diuiſibili-
bus corporib9, quæ & multitudine, et formis in finita ſunt,
cætera cõponi dicunt, atq; hæc inter ſeſe differre per illa, ni
mirũ ſitu, ac ordine eorũ ex quibus constant. Porrò Anaxa
goras, & Empedocles cõtrario dicere modo uidentur: ille
enim terrã, aquã, aẽrem & ignẽ, elemẽta quatuor, eáq; ſim
plicia magis quãm carnẽ, os, & id genus ſimilaria, Hic uerò
hæc quidẽ ſimplicia, elemẽtáq; : illa uerò terrã inquã, aquã,
aëremq́; et ignẽ cõpoſita: utpote quibus gignẽdis illa præ-
ſtent ſemina. Igitur qui ex uno omnia cõficiunt, generatio
nem, & corruptionẽ eſſe dicãt, alter ationẽ eſt neceſſe. Nam
ſubiectũ ipſum, ſemper idẽ, atq; unũ manere dicãt oportet,
quod autẽ tale eſt, id dicimus alterari. Quiuerò plura gene
ra ſtatuunt, à generatione alterationẽ differre cenſeant ne-
ceſſum eſt. Cũ enim ea coëunt, aut diſſoluuntur, generatio,
corruptioúe fit. Quocirca & Empedocles ad hũc canit mo
dum. Nullius eſt natura, ſed ipſa miſtio, mistorumq́; prius di
uulſio ſolũ. Patet igitur ſermonẽ eorũ ſuppoſitionieſſe ac-
cõmodatũ: cũ hoc pacto dicũt, ac eos ad hunc dicere modũ.
At neceſſariũ &
illis quoq;
eſt, ut alter ationẽ dicant ã ge
neratione quippiã eſſe diuerſum, fieri tamen haudquaquam
poteſt, iuxta ea quæ ab eis dicuntur. Quòd autẽ hoc rectè di
camus, facilè eſt per ſpicere: nam quieſcente ſubstãtia, ut in
ca mutationẽ in magnitudine, quæ uocatur accretio, &
neratione quippiã eſſe diuerſum, fieri tamen haudquaquam
poteſt, iuxta ea quæ ab eis dicuntur. Quòd autẽ hoc rectè di
camus, facilè eſt per ſpicere: nam quieſcente ſubstãtia, ut in
ca mutationẽ in magnitudine, quæ uocatur accretio, &