Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015286
">
<
pb
pagenum
="
695
"
xlink:href
="
016/01/342.jpg
"/>
poſſent necti: nam hædera pediculis, vitis
<
lb
/>
& cucurbita capreolis ſerpunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015287
">Si igitur ve
<
lb
/>
riſimilia ſcribere conceſſum illi fuiſſet, ca
<
lb
/>
preolorum meminiſſe debuerat. </
s
>
<
s
id
="
s.015288
">Sic quòd di
<
lb
/>
cat, cubebas eſſe garyophyllon Plinij, errat:
<
lb
/>
dicit enim ille pipere ſemen grandius, quod
<
lb
/>
aduehitur odoris gratia. </
s
>
<
s
id
="
s.015289
">Sed errores ſuos
<
lb
/>
animaduertere non propoſui, ſunt enim pe
<
lb
/>
nè infiniti. </
s
>
<
s
id
="
s.015290
">Quod de Dioſcoride obiicit: iam
<
lb
/>
in tertia editione emendaueram: imper
<
lb
/>
fectus enim ſermo non iniquus. </
s
>
<
s
id
="
s.015291
">Sed hic ſui
<
lb
/>
Encomiaſtes vbi didicit ſic loqui? </
s
>
<
s
id
="
s.015292
">Seuera, ſa
<
lb
/>
piens, lenis, moderata caſtigatio. </
s
>
<
s
id
="
s.015293
">Profectò
<
lb
/>
ſi aliquis Academicus Italus reſciuerit, eum
<
lb
/>
pro Pædagogo in Comœdia ſubiiciet, etiam
<
lb
/>
ſuis ipſis verbis interpoſitis: neque enim
<
lb
/>
aliud vel omnium iudicio ſapere poſſunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015294
">Ita magno illo Fato meo, quod ſæpè teſta
<
lb
/>
tus ſum, vt quicunque nos calumniæ cuiuſ
<
lb
/>
piam inſimulant, in eodem genere ibidem
<
lb
/>
grauius longè peccaſſe deprehendantur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015295
">150 Purpureum Dioſcoridis, cæruleum
<
lb
/>
inter colores eſſe docui, vt à cœli ſimilitudi
<
lb
/>
ne. </
s
>
<
s
id
="
s.015296
">Res docet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015297
">152 Fatetur ſine cruciatu, Theophra
<
lb
/>
ſtúſque citatur teſtis contrariæ ſententiæ
<
lb
/>
lib. 9. cap. 17. vt videatur non ſolùm me,
<
lb
/>
ſed & Lectores ipſos deſpicere, & irri
<
lb
/>
dere. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015298
">153. Sepia noſtra confundit. </
s
>
<
s
id
="
s.015299
">A putrido
<
lb
/>
calore nihil generatur: poteſt autem pars
<
lb
/>
putrida ſimul generari, & velut calida pars
<
lb
/>
in roſa odorem gignit. </
s
>
<
s
id
="
s.015300
">Et rurſus ab eo, quod
<
lb
/>
putredine reſecatur, vt vermes. </
s
>
<
s
id
="
s.015301
">In ſecunda
<
lb
/>
ſectione, deprehendens virum peruersè age
<
lb
/>
re, vt etiam in reliquis de eo facias iudicium.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015302
">Voluit enim videri ab ipſo ſurrepta, quæ
<
lb
/>
ille à me ſuſtulit. </
s
>
<
s
id
="
s.015303
">In ſecunda enim editione
<
lb
/>
quæ ante librum ſuum triennio fermè excu
<
lb
/>
ſa eſt, cùm totam hiſtoriam ac diſcrimen in
<
lb
/>
ter has plantas planè enarrem, quid poteſt
<
lb
/>
fieri impudentius? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015304
">De Sparto videram quantum à geniſta
<
lb
/>
differret apud Matthiolum, & tamen vera
<
lb
/>
fateor, oblitus eram emendare. </
s
>
<
s
id
="
s.015305
">In tertia edi
<
lb
/>
tione, nunc reuocato in memoriam errore,
<
lb
/>
emendaui: ita nullus liber tam malus eſt,
<
lb
/>
quin ex eo aliquid vtilitatis ab amotoribus
<
lb
/>
veritatis ſubtrahere liceat. </
s
>
<
s
id
="
s.015306
">Sed ibidem &
<
lb
/>
ipſe maiore ignorantiæ, & obliuionis lapſu
<
lb
/>
decidit, fato (vt dixi) calumniatorum meorum
<
lb
/>
non vulgari. </
s
>
<
s
id
="
s.015307
">Cùm enim Pazar lapidem dicat,
<
lb
/>
noluiſſe inter lapides recenſere, non memi
<
lb
/>
nit tamen illum eſſe, quem in centeſima
<
lb
/>
duodecima exercitatione delineauit: ſeu lapis
<
lb
/>
ſit, ſeu Cerui lachryma. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015308
">160 Nugas agit meras, niſi cum vena
<
lb
/>
rum apertione agit, ſunt enim vera, & ex
<
lb
/>
perta, & ratione conuenientia. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015309
">192 Non eſt Napellus, Toxium illud:
<
lb
/>
iam à Taxo diſtinxeramus in tertia emen
<
lb
/>
datione. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015310
">167 Platanos plures vidi Edinburgi, at
<
lb
/>
que duplici miraculo, quòd vbi nullæ fer
<
lb
/>
mè ſunt arbores, ibi rariſſima ſit frequens.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015311
">Et quæ cœlo feruenti, & iuxta aquas vi
<
lb
/>
uere ſolet, quaſi tranſuolauerit, & ad Scy
<
lb
/>
thicas regiones peruenerit. </
s
>
<
s
id
="
s.015312
">Singularis autem
<
lb
/>
forma efficit, ne falli potuerim, nam vi
<
lb
/>
deas plandam vitiferam, aut vitem planè
<
lb
/>
arborem, & erectam. </
s
>
<
s
id
="
s.015313
">Cæterùm quod ma
<
lb
/>
gis mireris: ne vnum quidem arboris genus
<
lb
/>
aliud ibi vidiſſe me memini: propè autem
<
lb
/>
aliquot prunorum. </
s
>
<
s
id
="
s.015314
">Nugas Gręcorum, quibus
<
lb
/>
credidit Theophraſtus, non ſemel aut rarò
<
lb
/>
perperàm Theaphraſti appellauit. </
s
>
<
s
id
="
s.015315
">Nam &
<
lb
/>
in 170. quæ accuſat, ſumpta ſunt ex illius
<
lb
/>
autoritate in primo, cap. 16. de hiſtoria
<
lb
/>
Plantarum, cuius verba ac ſententiam non
<
lb
/>
ego, ſed calumniator, dum mea eſſe putat,
<
lb
/>
irridet. </
s
>
<
s
id
="
s.015316
">Minutiora de Dracone prætereo. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015317
">171 Fruticem non ſic intelligo, cùm
<
lb
/>
neque cucurbitam: nam à vita, non magni
<
lb
/>
tudine appello. </
s
>
<
s
id
="
s.015318
">Nec moderari ſignificata
<
lb
/>
abſurdum, cùm ipſi veteres in eis conue
<
lb
/>
niant. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015319
">172 Nugas agit: nam neque quod im
<
lb
/>
ponit, dixi: neque ſi dixiſſem, ſufficienter
<
lb
/>
reprobat. </
s
>
<
s
id
="
s.015320
">Ita me Superi ament, vt magis
<
lb
/>
me fatigat perperàm accuſando, quàm ſi
<
lb
/>
rectè contradiceret. </
s
>
<
s
id
="
s.015321
">Illud præterea intole
<
lb
/>
randum, quod quæ in ſecunda editione
<
lb
/>
emendata ſunt, quæque vt ipſe poſſet ar
<
lb
/>
guere, à me didicit: peſſimus hic, tanquam
<
lb
/>
extent, redarguit, vt qui legant, putent me
<
lb
/>
illius monitu commutaſſe: ita duplici dolo
<
lb
/>
nos præuertere nititur: nam non vidiſſe ſe
<
lb
/>
cundam editionem, cùm ipſe iam conſultò,
<
lb
/>
vt intellexit me iterum velle edere, trien
<
lb
/>
nio hunc librum ſuppreſſerit, veriſimile
<
lb
/>
omninò non eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015322
">Hinc illæ impudentis ex
<
lb
/>
clamationes, quid acturus eſſet, ſi erraſſem?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015323
">nunc cùm adeò exclamet ſine errore, indi
<
lb
/>
cium eſt manifeſtum, me nullibi, vel mini
<
lb
/>
mo lapſu aberraſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.015324
">Sed tamen hic vir pro
<
lb
/>
fectò eſt egregiè malus. </
s
>
<
s
id
="
s.015325
">De Lithoſpermo
<
lb
/>
accuſet priùs Plinium, quàm me, quem ta
<
lb
/>
men adeò collaudat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015326
">173 Licet cauum euadat ex aduerſo cur
<
lb
/>
uum, at pondus non trahit ad ſe, vt ignis:
<
lb
/>
non contendam rationem meam eſſe decla
<
lb
/>
ratiuam: ſed neque ipſe ſufficienter reprobat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015327
">Eſt autem officium boni accuſatoris, aut re
<
lb
/>
probare ſufficienter, aut longè veriſimilio
<
lb
/>
rem cauſam aſſignare. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015328
">176 Plus eſt humidi in folio Perſici, quàm
<
lb
/>
in fructu: primùm aquei, nam & in fructu
<
lb
/>
dum eſt aqueus, vt omnes fructus, vireſ
<
lb
/>
cit. </
s
>
<
s
id
="
s.015329
">Deinde quia hoc concoquitur, indies
<
lb
/>
illud exhalat, & reponitur aliud eius loco:
<
lb
/>
quòd ſi non protinùs exareſcit, & fit fo
<
lb
/>
lium flauum: vides hominis ruditatem na
<
lb
/>
tiuam, aut voluntariam. </
s
>
<
s
id
="
s.015330
">Nullam eſt folium
<
lb
/>
plantæ, quod non exceperit quadruplo plus
<
lb
/>
humidi ab initio ad caſum, quàm ponderet.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015331
">In ſecunda ſectione, euenit id ei, quod Auer
<
lb
/>
roes de Moſe (ſed ei licuit) dicebat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015332
">177 Non minùs nugatur in hac: ſed de
<
lb
/>
arundine cùm careat matrice, non ſolida
<
lb
/>
eſt: quantò enim inanior, eò magis caret
<
lb
/>
lachryma, ita comprobat dum repræhendit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015333
">De Sambuco, quantitate abundat matrice,
<
lb
/>
ſubſtantia autem media eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015334
">In quinta ſe
<
lb
/>
ctione, obiicit nobis lactucam, adiantum,
<
lb
/>
aliáſque plantas, rationem finis, quod non
<
lb
/>
vt in animalibus ad operationem inſtituta
<
lb
/>
videantur, quare nec certo numero? </
s
>
<
s
id
="
s.015335
">Cur
<
lb
/>
ergo pentaphyllon, & trifolium, atque aliæ </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>