3457LIBER I.
xerim ullo, uerbi cauſa de actione, &
paſsione quonammo
do aliud agat, aliud patiatur in actione naturali. Democri-
tus autẽ, & Leucippus figur as concinnant, ex quibus alte-
rationẽ faciunt, atq; generationẽ: congregatione quidẽ, &
ſegregatione, generationẽ atq; corruptionem: ordine uerò,
& poſitu, alter ationẽ. Cæterum quoniã quæ apparent, eæ
uera eſſe putabãt, cõtraria autẽ & infinita ſunt, quæ appa
rent, in finitas fecere figuras, ita ut per cõpoſiti tranſmuta-
tiones idẽ contrariũ uideatur alij atq; alij, tranſmuteturq́;
incerta re puſilla, & omnino permutato uno quopiã diuer
ſum quid appareat, quãdoquidẽ Trag ædia, & Comædia,
eiſdem fiunt literis. At cùm gener atio & corruptio di-
uerſum quid eſſe omnibus ferè uideantur, & ea quæ ſunt
congregatione, atq; ſegregatione, oriri, ac occidere, & de
mutatione affe ctuum alterari: de his contẽplentur qui hoc
instituti habẽt oportet: hæc autẽ, & multas, & quæ ratio-
nis fines nõ egrediuntur, dubitationes habent. Nam ſi ge-
neratio congregatio ſit, multa ex eorum numero quæ fieri
nequeũt, euenire ſolent. Sunt autẽ rurſus aliæ rationes, quæ
urgẽt, quæq́; haud facilè ſolui poſſunt, quod fieri nõ poteſt,
ut quicquã aliter ſeſe habeat, ſi generatio congregatio non
ſit, qut quæ omnino generatio non eſt, aut eadem alter atio
eſt. Atq; id quanquam difficile, enitendũ eſt ſoluere. Princi-
pium autẽ horũ omniũ eſt, utrũ ea quæ ſunt generẽtur hoc
pacto, accreſcant, alterenturq́; , & hiſce contrarias ſubeant
mutationes, magnitudinibus primis nullam diuiſionẽ admit
tentibus, an nulla ſit magnitudo indiuiſibilis? hoc enim in-
tereſt quãplurimũ. Et rurſum ſi magnitudines ſint inſecti-
les, utrũ hæc corpora ſint, ut Democrito placet, atq; Leu-
cippo: an plana, ut in Timæo ſcribitur? Hocigitur
do aliud agat, aliud patiatur in actione naturali. Democri-
tus autẽ, & Leucippus figur as concinnant, ex quibus alte-
rationẽ faciunt, atq; generationẽ: congregatione quidẽ, &
ſegregatione, generationẽ atq; corruptionem: ordine uerò,
& poſitu, alter ationẽ. Cæterum quoniã quæ apparent, eæ
uera eſſe putabãt, cõtraria autẽ & infinita ſunt, quæ appa
rent, in finitas fecere figuras, ita ut per cõpoſiti tranſmuta-
tiones idẽ contrariũ uideatur alij atq; alij, tranſmuteturq́;
incerta re puſilla, & omnino permutato uno quopiã diuer
ſum quid appareat, quãdoquidẽ Trag ædia, & Comædia,
eiſdem fiunt literis. At cùm gener atio & corruptio di-
uerſum quid eſſe omnibus ferè uideantur, & ea quæ ſunt
congregatione, atq; ſegregatione, oriri, ac occidere, & de
mutatione affe ctuum alterari: de his contẽplentur qui hoc
instituti habẽt oportet: hæc autẽ, & multas, & quæ ratio-
nis fines nõ egrediuntur, dubitationes habent. Nam ſi ge-
neratio congregatio ſit, multa ex eorum numero quæ fieri
nequeũt, euenire ſolent. Sunt autẽ rurſus aliæ rationes, quæ
urgẽt, quæq́; haud facilè ſolui poſſunt, quod fieri nõ poteſt,
ut quicquã aliter ſeſe habeat, ſi generatio congregatio non
ſit, qut quæ omnino generatio non eſt, aut eadem alter atio
eſt. Atq; id quanquam difficile, enitendũ eſt ſoluere. Princi-
pium autẽ horũ omniũ eſt, utrũ ea quæ ſunt generẽtur hoc
pacto, accreſcant, alterenturq́; , & hiſce contrarias ſubeant
mutationes, magnitudinibus primis nullam diuiſionẽ admit
tentibus, an nulla ſit magnitudo indiuiſibilis? hoc enim in-
tereſt quãplurimũ. Et rurſum ſi magnitudines ſint inſecti-
les, utrũ hæc corpora ſint, ut Democrito placet, atq; Leu-
cippo: an plana, ut in Timæo ſcribitur? Hocigitur