3529LIBERT II.
bus accidunt:
quapropter &
ſeparat:
mente nanq;
à motu
ſeparabilia ſunt, nibilq́; intereſt, neq; cũ ſeparant, efficitur
falſum. Latent autẽ id agentes. & ij qui dicunt ideas eſſe: na
turales enim ſeparant formas, quæ minus ſeparabiles ſunt,
quàm mathematicæ formæ. Quod quidem ita eſſe patebit, ſi
quiſpiã utrorumq; definitiones ipſarũ inquam formarũ na
turaliũ, & accidentiũ dicere enitatur, etenim par quidem,
& impar: rectũ, & curuũ, numerus inſuper, linea, atq; figu
ra, ſine motu nimirũ definientur: at carnis, oßis, ac hominis
definitio ſine ipſo nõ erit: ſed hæc perinde atq; naſus ſimus,
ſed ut non curuũ, cõcauumq́; dicuntur. Hoc idem indicãt,
& mathematicarũ facultatũ eæ, quæ magis ſunt naturales,
ut Perſpectiua, Muſica, & Astrologia: nam contrà quodã
modo ſeſe habent, atq; Geometria. Geometria nanq; , de
naturali quidẽ linea cõtemplatur, ſed non ut eſt naturalis:
perſpectiua uerò mathematicã quidem conſider at lineã, at
non ut mathematica, ſed ut eſt naturalis. Cùm autem natu
ra ſit duplex, materia atq; forma, res naturales perinde con
templemur oportet, atq; ſi de ſimitate quidnam ſit conſide-
remus. Quareneq; ſine materia, neq; ſine ratione materiæ,
res huiuſcemodi conſiderandæ eſſe uidentur. Nam & de
hoc ipſo quiſpiam dubitauerit, cùm duæ ſint naturæ, de
utraq; conſiderare ad naturalem philoſophum pertinet, an
de eo quod ex utriſque cõponitur? Quòd ſi de ipſo, & de
utraque contemplari, ad eundem utique ſpectat. Vtrum
igitur eiuſdem ſit facultatis, an diuerſarũ utranque cogno-
ſcere? Nam reſpicienti quidem ad ueteres, materiei co-
gnitio ad ipſum uidebitur pertinere: perparum enim Empe
docles, & Democritus formam, quidditatemq́; tetigerunt.
At ſi ars imitatur natur am, eiuſdem autem ſcientiæ eſt
ſeparabilia ſunt, nibilq́; intereſt, neq; cũ ſeparant, efficitur
falſum. Latent autẽ id agentes. & ij qui dicunt ideas eſſe: na
turales enim ſeparant formas, quæ minus ſeparabiles ſunt,
quàm mathematicæ formæ. Quod quidem ita eſſe patebit, ſi
quiſpiã utrorumq; definitiones ipſarũ inquam formarũ na
turaliũ, & accidentiũ dicere enitatur, etenim par quidem,
& impar: rectũ, & curuũ, numerus inſuper, linea, atq; figu
ra, ſine motu nimirũ definientur: at carnis, oßis, ac hominis
definitio ſine ipſo nõ erit: ſed hæc perinde atq; naſus ſimus,
ſed ut non curuũ, cõcauumq́; dicuntur. Hoc idem indicãt,
& mathematicarũ facultatũ eæ, quæ magis ſunt naturales,
ut Perſpectiua, Muſica, & Astrologia: nam contrà quodã
modo ſeſe habent, atq; Geometria. Geometria nanq; , de
naturali quidẽ linea cõtemplatur, ſed non ut eſt naturalis:
perſpectiua uerò mathematicã quidem conſider at lineã, at
non ut mathematica, ſed ut eſt naturalis. Cùm autem natu
ra ſit duplex, materia atq; forma, res naturales perinde con
templemur oportet, atq; ſi de ſimitate quidnam ſit conſide-
remus. Quareneq; ſine materia, neq; ſine ratione materiæ,
res huiuſcemodi conſiderandæ eſſe uidentur. Nam & de
hoc ipſo quiſpiam dubitauerit, cùm duæ ſint naturæ, de
utraq; conſiderare ad naturalem philoſophum pertinet, an
de eo quod ex utriſque cõponitur? Quòd ſi de ipſo, & de
utraque contemplari, ad eundem utique ſpectat. Vtrum
igitur eiuſdem ſit facultatis, an diuerſarũ utranque cogno-
ſcere? Nam reſpicienti quidem ad ueteres, materiei co-
gnitio ad ipſum uidebitur pertinere: perparum enim Empe
docles, & Democritus formam, quidditatemq́; tetigerunt.
At ſi ars imitatur natur am, eiuſdem autem ſcientiæ eſt