1contingente, quàm contingente procùl poſt ipſum.
Quòd tales porrò æstus non contingant exſistente Terra in
ipſis æquinoctialibus punctis, ideò eſt, quia cauſſa, quæ
varietatem in ipſis creat, neque ſola eſt, neque per dies
aliquot variatur ſenſibiliter: ſed ſuperuenit illa cauſſa
alia, varietatis ſcilicet menſtruæ, quæ, quòd in Plenilu
niis, Nouiluniiſque potentiſſima ſit: ideo illi coniuncta
æſtus maximè ſenſibileis creat. Quòd verò, cauſſa ſuf
ficiens exinde reddatur, cur tunc æstus fiant adeò magni præ
cæteris: ex eo eſt, quòd vtraque cauſſa tunc temporis
vigeat: cùm aliàs in ipſo Æquinoctio (niſi caſu quo
dam) vigor Plenilunij, Nouiluniive non ſit; aut in Ple
nilunio, Nouiluniove, vigor Æquinoctii. Quòd dicis
cauſſam minimam, quæ ad vſque Æquinoctium paul
latim increſcat, ab illo paullatim decreſcat: ſatis eſt ta
men, vt coniuncta cauſſæ ſolitæ, hoc eſt menſtruæ,
effectum intendat. Congruum certè eſt, vt ſi vniuersè
motus diurnus æſtum creat, ob inæqualitatem ſibi ex
motu annuo ſuperuenientem; alteratum creet, ob ſuper
uenientem ſpecialem inæqualitatem ex ductu per Zo
diacum: quatenus vbi ille eſt maximè obliquus, nempe
ad ipſum Æquatorem, motus diurnus, qui eſt ſemper
directè ad ortum, maximè reprimitur, hoc eſt cohibe
tur, ne verſus ortum protendatur.
Quòd tales porrò æstus non contingant exſistente Terra in
ipſis æquinoctialibus punctis, ideò eſt, quia cauſſa, quæ
varietatem in ipſis creat, neque ſola eſt, neque per dies
aliquot variatur ſenſibiliter: ſed ſuperuenit illa cauſſa
alia, varietatis ſcilicet menſtruæ, quæ, quòd in Plenilu
niis, Nouiluniiſque potentiſſima ſit: ideo illi coniuncta
æſtus maximè ſenſibileis creat. Quòd verò, cauſſa ſuf
ficiens exinde reddatur, cur tunc æstus fiant adeò magni præ
cæteris: ex eo eſt, quòd vtraque cauſſa tunc temporis
vigeat: cùm aliàs in ipſo Æquinoctio (niſi caſu quo
dam) vigor Plenilunij, Nouiluniive non ſit; aut in Ple
nilunio, Nouiluniove, vigor Æquinoctii. Quòd dicis
cauſſam minimam, quæ ad vſque Æquinoctium paul
latim increſcat, ab illo paullatim decreſcat: ſatis eſt ta
men, vt coniuncta cauſſæ ſolitæ, hoc eſt menſtruæ,
effectum intendat. Congruum certè eſt, vt ſi vniuersè
motus diurnus æſtum creat, ob inæqualitatem ſibi ex
motu annuo ſuperuenientem; alteratum creet, ob ſuper
uenientem ſpecialem inæqualitatem ex ductu per Zo
diacum: quatenus vbi ille eſt maximè obliquus, nempe
ad ipſum Æquatorem, motus diurnus, qui eſt ſemper
directè ad ortum, maximè reprimitur, hoc eſt cohibe
tur, ne verſus ortum protendatur.
XLII. Pergis, Ex imaginariis illis motibus cauſſam non
reddi, cur in Pleniluniis Mare vehementiùs æſtuet, quàm tem
poribus reliquis. Verùm imprimis nihil eſt neceſſe
cauſſam reddere illius effectus, quem verum eſſe mini
mè conſtet: ſanè enim quæcumque ſit aliquorum
opinio, obſeruata tamen non deſunt, quæ probent
reddi, cur in Pleniluniis Mare vehementiùs æſtuet, quàm tem
poribus reliquis. Verùm imprimis nihil eſt neceſſe
cauſſam reddere illius effectus, quem verum eſſe mini
mè conſtet: ſanè enim quæcumque ſit aliquorum
opinio, obſeruata tamen non deſunt, quæ probent
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib