1ſibi detrahere titulum immeritum, ne me
ritum aliis reddere cogeretur. Inde ſubiicit
tot Græca verba, vt paſſim: quæ quorſum,
cùm conuerſa habeantur. Si enim non erra
runt interpretes, ad quid puerilis hæc oſten
tatio? ſi errarunt, vbi admones? Licet tri
bus in caſibus Græca miſcere libris, vel cum
Latina non habentur, id tam rarò facit, vt
vix duobus, aut tribus locis è pluſquam bis
millibus Græcis auctoritatibus citatis, vt
exiſtimare quiſque poſſit eum, nec illius
linguæ peritiam vllam habere: nam quis
neſciat vel ſimplici opera anagnoſtæ, quæ
Latinæ leguntur tranſcribere, ex codice
Græco ei reſpondente? Vel vbi lis eſt in le
ctione, vel dictione, vel ſenſu, quomodo
nos in contradicentibus id facere ſæpiùs co
acti ſumus, quàm voluimus: hîc nulla ap
paret lis. Vel cùm res adeò grauis eſt, vt
vereamur, ne quis interpretatione maiorem
emphaſim addiderit, qua ratione in libello
de Animi immortalitate, etiam id facere
neceſſarium fuit. Cæterùm in aliis ſi quis
faciat, inepta ac puerili ambitione id feciſ
ſe haud dubium eſt. Attamen dices. Fuch
ſius fecit in ſuis Paradoxis, & tu in libris de
Sapientia? Sed vtriuſque inuentum eſt, & ta
men vterque reprehenſione dignus eſt. Ego
etiam reprehenſus, & meritò: ſi contingat
denuò edere, intelligent homines, quod in
pleriſque aliis, in quibus occaſio talis conti
git, malle me iuſtè cedere, quàm iniuſtè re
niti. Vterque etiam noſtrum ab hac inepta
oſtentatione abſtinuit: at noſtra ſepia dum
alij in ſenio ſapere incipiunt, ipſa deſipere
occipit.
ritum aliis reddere cogeretur. Inde ſubiicit
tot Græca verba, vt paſſim: quæ quorſum,
cùm conuerſa habeantur. Si enim non erra
runt interpretes, ad quid puerilis hæc oſten
tatio? ſi errarunt, vbi admones? Licet tri
bus in caſibus Græca miſcere libris, vel cum
Latina non habentur, id tam rarò facit, vt
vix duobus, aut tribus locis è pluſquam bis
millibus Græcis auctoritatibus citatis, vt
exiſtimare quiſque poſſit eum, nec illius
linguæ peritiam vllam habere: nam quis
neſciat vel ſimplici opera anagnoſtæ, quæ
Latinæ leguntur tranſcribere, ex codice
Græco ei reſpondente? Vel vbi lis eſt in le
ctione, vel dictione, vel ſenſu, quomodo
nos in contradicentibus id facere ſæpiùs co
acti ſumus, quàm voluimus: hîc nulla ap
paret lis. Vel cùm res adeò grauis eſt, vt
vereamur, ne quis interpretatione maiorem
emphaſim addiderit, qua ratione in libello
de Animi immortalitate, etiam id facere
neceſſarium fuit. Cæterùm in aliis ſi quis
faciat, inepta ac puerili ambitione id feciſ
ſe haud dubium eſt. Attamen dices. Fuch
ſius fecit in ſuis Paradoxis, & tu in libris de
Sapientia? Sed vtriuſque inuentum eſt, & ta
men vterque reprehenſione dignus eſt. Ego
etiam reprehenſus, & meritò: ſi contingat
denuò edere, intelligent homines, quod in
pleriſque aliis, in quibus occaſio talis conti
git, malle me iuſtè cedere, quàm iniuſtè re
niti. Vterque etiam noſtrum ab hac inepta
oſtentatione abſtinuit: at noſtra ſepia dum
alij in ſenio ſapere incipiunt, ipſa deſipere
occipit.
259 Hic ſuo more nugatur nihil ad pro
poſitum, ſed quæcunque legit, vel audiuit,
etiam ab aniculis omnia contulit in has
exercitationes. Si Hebræa compoſita, &
perfecta eſt, quid plus habet? num negat
præter diuerſa nominum ſignificata, diuer
ſos pronuntiandi modos eſſe, atque tales vt
vnius verba ab alio pronunciari nequeant,
quæ de connexione adducit, non ſunt vera,
aut non primæ cauſæ: ſed vſus primum inde
linguæ lenitas. Latina enim vt plurimum in
fine accentum grauem habet, rotundát que
extremum dictionis. Quæ autem de mater
næ Italicæ compoſitione dicit, neſcio an
ſomniauerit.
poſitum, ſed quæcunque legit, vel audiuit,
etiam ab aniculis omnia contulit in has
exercitationes. Si Hebræa compoſita, &
perfecta eſt, quid plus habet? num negat
præter diuerſa nominum ſignificata, diuer
ſos pronuntiandi modos eſſe, atque tales vt
vnius verba ab alio pronunciari nequeant,
quæ de connexione adducit, non ſunt vera,
aut non primæ cauſæ: ſed vſus primum inde
linguæ lenitas. Latina enim vt plurimum in
fine accentum grauem habet, rotundát que
extremum dictionis. Quæ autem de mater
næ Italicæ compoſitione dicit, neſcio an
ſomniauerit.
260 Ridicula eſt exprobratio ambitionis,
qui ipſe non aliud agat, quàm gloriari hic de
antiquitate, ſaltem teſtes, vt crederemus ap
poſuiſſet. Ridiculoſius, quòd hiſtoriam de
Cairo (etiam eruditis adiicit)ſubtilem eſſe di
cat. Quaſi ego hiſtoriam vrbium, non cauſam
magnitudinis earum, inter exempla ſubtili
tatis adduxerim.
qui ipſe non aliud agat, quàm gloriari hic de
antiquitate, ſaltem teſtes, vt crederemus ap
poſuiſſet. Ridiculoſius, quòd hiſtoriam de
Cairo (etiam eruditis adiicit)ſubtilem eſſe di
cat. Quaſi ego hiſtoriam vrbium, non cauſam
magnitudinis earum, inter exempla ſubtili
tatis adduxerim.
261 Prohibentur hi à legibus Chri
ſtiani, & Mahumethi, vt olim à ciui
libus Romani, & Carthaginenſes: ita vix
vnquam aliquid ad propoſitum. Conſtat
Gallos tuendæ libertatis cauſa id quandoque
egiſſe.
ſtiani, & Mahumethi, vt olim à ciui
libus Romani, & Carthaginenſes: ita vix
vnquam aliquid ad propoſitum. Conſtat
Gallos tuendæ libertatis cauſa id quandoque
egiſſe.
262 Sequutus ſum authores, ſecutus ſum
morem tabellionum, qui nomen etiam vſita
tum apponunt.
morem tabellionum, qui nomen etiam vſita
tum apponunt.
263 Declamat, quòd dixerim homi
nem ab homine plus differre, quàm à lupo
capram? Quid hoc eſt? vel de ſpecie, vel de
moribus, vel de corpore intelligi poteſt: non
de ſpecie, cùm iam ſciamus lupum, & ca
pram ſpecie differre, non hominem ab ho
mine: intelligendum eſt ergo vel de corpo
re, vel moribus, atque in vtroque veriſſimum
eſt. Sed pulchrum erat cauſam huius inue
nire, quam aliàs tradidiſſe memoriæ habe
mus. Inde inter Philoſophos Theologus fit
repentè: & ex academia in ſacrarium ſe con
fert, in quo ne vel momento perſiſtere po
teſt. Raram hunc virum Mercurij conſtitu
tionem habere neceſſe eſt. Inde ſublata tan
dem, quòd ſæpè in animo habuit, omni re
rum naturali ratione: vt qui flagitiosè vi
uunt, cùm mors aduentat, omni ſpe ſalutis ad
id deuenit, quo non inclyti Theologi, ſed in
ſania verba, vt omnia dicat ſola Dei volun
tate fieri. Quid ergo ædificat, vt domum ha
beat, ſtudet, vt ſciat, ſerit vt plantæ oriantur,
vxorem duxit, vt filios haberet? at omnibus
his nónne ſufficiebat Dei voluntas? ô meræ
inſaniæ caput, nugarum author: quis tan
dem vel mediocriter eruditus illum ferat? Sed
videat quò contradicendi ſtudium tranſtu
lerit? Quod ad Darienis narrationem atti
net, nouimus alibique in libris de Rerum
varietate docuimus, vocantúrque Patago
nes: at Cæſarianus ille gigas, ex his eſſe
non poterat, quem Italia anno 1531. vi
dit, cùm nondum regio illa innotuiſſet Cæ
ſari.
nem ab homine plus differre, quàm à lupo
capram? Quid hoc eſt? vel de ſpecie, vel de
moribus, vel de corpore intelligi poteſt: non
de ſpecie, cùm iam ſciamus lupum, & ca
pram ſpecie differre, non hominem ab ho
mine: intelligendum eſt ergo vel de corpo
re, vel moribus, atque in vtroque veriſſimum
eſt. Sed pulchrum erat cauſam huius inue
nire, quam aliàs tradidiſſe memoriæ habe
mus. Inde inter Philoſophos Theologus fit
repentè: & ex academia in ſacrarium ſe con
fert, in quo ne vel momento perſiſtere po
teſt. Raram hunc virum Mercurij conſtitu
tionem habere neceſſe eſt. Inde ſublata tan
dem, quòd ſæpè in animo habuit, omni re
rum naturali ratione: vt qui flagitiosè vi
uunt, cùm mors aduentat, omni ſpe ſalutis ad
id deuenit, quo non inclyti Theologi, ſed in
ſania verba, vt omnia dicat ſola Dei volun
tate fieri. Quid ergo ædificat, vt domum ha
beat, ſtudet, vt ſciat, ſerit vt plantæ oriantur,
vxorem duxit, vt filios haberet? at omnibus
his nónne ſufficiebat Dei voluntas? ô meræ
inſaniæ caput, nugarum author: quis tan
dem vel mediocriter eruditus illum ferat? Sed
videat quò contradicendi ſtudium tranſtu
lerit? Quod ad Darienis narrationem atti
net, nouimus alibique in libris de Rerum
varietate docuimus, vocantúrque Patago
nes: at Cæſarianus ille gigas, ex his eſſe
non poterat, quem Italia anno 1531. vi
dit, cùm nondum regio illa innotuiſſet Cæ
ſari.
264 Nónne videt iam de cauſa ipſa con
ſtare? & eam conatur infringere. Quæ enim
cauſa facit, vt pars vna ſqualeat, altera viuat,
& luxuriet, eadem tum ſoli diſcrimen fœ
cundum aut ſterilem faciunt, vt habitus in
colarum etiam ipſi diuerſi ſint.
ſtare? & eam conatur infringere. Quæ enim
cauſa facit, vt pars vna ſqualeat, altera viuat,
& luxuriet, eadem tum ſoli diſcrimen fœ
cundum aut ſterilem faciunt, vt habitus in
colarum etiam ipſi diuerſi ſint.
268 Species non miſcentur, vel eſt princi
pium, cuius oppoſitum tamen eſt euiden
tius in cane, alopeca, mula: vel debet
demonſtrari. Ita ſunt axiomata contentio
ſorum. Quia tamen nihil ad nos quid re
fert?
pium, cuius oppoſitum tamen eſt euiden
tius in cane, alopeca, mula: vel debet
demonſtrari. Ita ſunt axiomata contentio
ſorum. Quia tamen nihil ad nos quid re
fert?
269 Quærit meritò de auiculis, quæ cùm
breuis vitæ ſint, maximè paſſeribus, non ta
men corpora earum inueniuntur? Reſpondeo
moriuntur omnes hyeme: & inueniuntur ali
quæ, præueniunt tamen animalia famelica
noſtram incuriam: par eſt etiam in nidis pe
rire: at paſſerum nidis in foraminibus muro
rum inacceſſis.
breuis vitæ ſint, maximè paſſeribus, non ta
men corpora earum inueniuntur? Reſpondeo
moriuntur omnes hyeme: & inueniuntur ali
quæ, præueniunt tamen animalia famelica
noſtram incuriam: par eſt etiam in nidis pe
rire: at paſſerum nidis in foraminibus muro
rum inacceſſis.
270 Non exteriorum, ſed membrorum
principalium ratio habenda eſt.
principalium ratio habenda eſt.
272. 273 Mirus conſenſus veritatis: ra
tio qua oſtendit non dari aurum potabile,
eadem eſt ad vnguem cum ea, qua & ego
in libro de Aqua, & æthere vſus ſum, ad
declarandum aurum potabile fieri non poſ
ſe. Porrò liber hic iam diu tranſmiſſus ad
Typographum, nondum tamen editus
eſt. Similiter de ſpiratione piſcium, li
cet non exquiſitè eiſdem verbis fermè, ta
men iiſdem argumentis contra eundem
Rondelletium ſcripſi in libris de Rerum
varietate, editis ante ſuas exercitationes.
Itaque ſi omnia tam fœliciter, nulli pòſt
habendus eſſet ſuus liber. Sed caſu benè inter
tot temerè ſcripta, vt contrà inter multa
benè, ſi quid temerè videntur, ſicut illud, de
tio qua oſtendit non dari aurum potabile,
eadem eſt ad vnguem cum ea, qua & ego
in libro de Aqua, & æthere vſus ſum, ad
declarandum aurum potabile fieri non poſ
ſe. Porrò liber hic iam diu tranſmiſſus ad
Typographum, nondum tamen editus
eſt. Similiter de ſpiratione piſcium, li
cet non exquiſitè eiſdem verbis fermè, ta
men iiſdem argumentis contra eundem
Rondelletium ſcripſi in libris de Rerum
varietate, editis ante ſuas exercitationes.
Itaque ſi omnia tam fœliciter, nulli pòſt
habendus eſſet ſuus liber. Sed caſu benè inter
tot temerè ſcripta, vt contrà inter multa
benè, ſi quid temerè videntur, ſicut illud, de
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib