Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015658
">
<
pb
pagenum
="
703
"
xlink:href
="
016/01/350.jpg
"/>
ſibi detrahere titulum immeritum, ne me
<
lb
/>
ritum aliis reddere cogeretur. </
s
>
<
s
id
="
s.015659
">Inde ſubiicit
<
lb
/>
tot Græca verba, vt paſſim: quæ quorſum,
<
lb
/>
cùm conuerſa habeantur. </
s
>
<
s
id
="
s.015660
">Si enim non erra
<
lb
/>
runt interpretes, ad quid puerilis hæc oſten
<
lb
/>
tatio? </
s
>
<
s
id
="
s.015661
">ſi errarunt, vbi admones? </
s
>
<
s
id
="
s.015662
">Licet tri
<
lb
/>
bus in caſibus Græca miſcere libris, vel cum
<
lb
/>
Latina non habentur, id tam rarò facit, vt
<
lb
/>
vix duobus, aut tribus locis è pluſquam bis
<
lb
/>
millibus Græcis auctoritatibus citatis, vt
<
lb
/>
exiſtimare quiſque poſſit eum, nec illius
<
lb
/>
linguæ peritiam vllam habere: nam quis
<
lb
/>
neſciat vel ſimplici opera anagnoſtæ, quæ
<
lb
/>
Latinæ leguntur tranſcribere, ex codice
<
lb
/>
Græco ei reſpondente? </
s
>
<
s
id
="
s.015663
">Vel vbi lis eſt in le
<
lb
/>
ctione, vel dictione, vel ſenſu, quomodo
<
lb
/>
nos in contradicentibus id facere ſæpiùs co
<
lb
/>
acti ſumus, quàm voluimus: hîc nulla ap
<
lb
/>
paret lis. </
s
>
<
s
id
="
s.015664
">Vel cùm res adeò grauis eſt, vt
<
lb
/>
vereamur, ne quis interpretatione maiorem
<
lb
/>
emphaſim addiderit, qua ratione in libello
<
lb
/>
de Animi immortalitate, etiam id facere
<
lb
/>
neceſſarium fuit. </
s
>
<
s
id
="
s.015665
">Cæterùm in aliis ſi quis
<
lb
/>
faciat, inepta ac puerili ambitione id feciſ
<
lb
/>
ſe haud dubium eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015666
">Attamen dices. </
s
>
<
s
id
="
s.015667
">Fuch
<
lb
/>
ſius fecit in ſuis Paradoxis, & tu in libris de
<
lb
/>
Sapientia? </
s
>
<
s
id
="
s.015668
">Sed vtriuſque inuentum eſt, & ta
<
lb
/>
men vterque reprehenſione dignus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015669
">Ego
<
lb
/>
etiam reprehenſus, & meritò: ſi contingat
<
lb
/>
denuò edere, intelligent homines, quod in
<
lb
/>
pleriſque aliis, in quibus occaſio talis conti
<
lb
/>
git, malle me iuſtè cedere, quàm iniuſtè re
<
lb
/>
niti. </
s
>
<
s
id
="
s.015670
">Vterque etiam noſtrum ab hac inepta
<
lb
/>
oſtentatione abſtinuit: at noſtra ſepia dum
<
lb
/>
alij in ſenio ſapere incipiunt, ipſa deſipere
<
lb
/>
occipit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015671
">259 Hic ſuo more nugatur nihil ad pro
<
lb
/>
poſitum, ſed quæcunque legit, vel audiuit,
<
lb
/>
etiam ab aniculis omnia contulit in has
<
lb
/>
exercitationes. </
s
>
<
s
id
="
s.015672
">Si Hebræa compoſita, &
<
lb
/>
perfecta eſt, quid plus habet? </
s
>
<
s
id
="
s.015673
">num negat
<
lb
/>
præter diuerſa nominum ſignificata, diuer
<
lb
/>
ſos pronuntiandi modos eſſe, atque tales vt
<
lb
/>
vnius verba ab alio pronunciari nequeant,
<
lb
/>
quæ de connexione adducit, non ſunt vera,
<
lb
/>
aut non primæ cauſæ: ſed vſus primum inde
<
lb
/>
linguæ lenitas. </
s
>
<
s
id
="
s.015674
">Latina enim vt plurimum in
<
lb
/>
fine accentum grauem habet, rotundát que
<
lb
/>
extremum dictionis. </
s
>
<
s
id
="
s.015675
">Quæ autem de mater
<
lb
/>
næ Italicæ compoſitione dicit, neſcio an
<
lb
/>
ſomniauerit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015676
">260 Ridicula eſt exprobratio ambitionis,
<
lb
/>
qui ipſe non aliud agat, quàm gloriari hic de
<
lb
/>
antiquitate, ſaltem teſtes, vt crederemus ap
<
lb
/>
poſuiſſet. </
s
>
<
s
id
="
s.015677
">Ridiculoſius, quòd hiſtoriam de
<
lb
/>
Cairo (etiam eruditis adiicit)ſubtilem eſſe di
<
lb
/>
cat. </
s
>
<
s
id
="
s.015678
">Quaſi ego hiſtoriam vrbium, non cauſam
<
lb
/>
magnitudinis earum, inter exempla ſubtili
<
lb
/>
tatis adduxerim. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015679
">261 Prohibentur hi à legibus Chri
<
lb
/>
ſtiani, & Mahumethi, vt olim à ciui
<
lb
/>
libus Romani, & Carthaginenſes: ita vix
<
lb
/>
vnquam aliquid ad propoſitum. </
s
>
<
s
id
="
s.015680
">Conſtat
<
lb
/>
Gallos tuendæ libertatis cauſa id quandoque
<
lb
/>
egiſſe. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015681
">262 Sequutus ſum authores, ſecutus ſum
<
lb
/>
morem tabellionum, qui nomen etiam vſita
<
lb
/>
tum apponunt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015682
">263 Declamat, quòd dixerim homi
<
lb
/>
nem ab homine plus differre, quàm à lupo
<
lb
/>
capram? </
s
>
<
s
id
="
s.015683
">Quid hoc eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.015684
">vel de ſpecie, vel de
<
lb
/>
moribus, vel de corpore intelligi poteſt: non
<
lb
/>
de ſpecie, cùm iam ſciamus lupum, & ca
<
lb
/>
pram ſpecie differre, non hominem ab ho
<
lb
/>
mine: intelligendum eſt ergo vel de corpo
<
lb
/>
re, vel moribus, atque in vtroque veriſſimum
<
lb
/>
eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015685
">Sed pulchrum erat cauſam huius inue
<
lb
/>
nire, quam aliàs tradidiſſe memoriæ habe
<
lb
/>
mus. </
s
>
<
s
id
="
s.015686
">Inde inter Philoſophos Theologus fit
<
lb
/>
repentè: & ex academia in ſacrarium ſe con
<
lb
/>
fert, in quo ne vel momento perſiſtere po
<
lb
/>
teſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015687
">Raram hunc virum Mercurij conſtitu
<
lb
/>
tionem habere neceſſe eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015688
">Inde ſublata tan
<
lb
/>
dem, quòd ſæpè in animo habuit, omni re
<
lb
/>
rum naturali ratione: vt qui flagitiosè vi
<
lb
/>
uunt, cùm mors aduentat, omni ſpe ſalutis ad
<
lb
/>
id deuenit, quo non inclyti Theologi, ſed in
<
lb
/>
ſania verba, vt omnia dicat ſola Dei volun
<
lb
/>
tate fieri. </
s
>
<
s
id
="
s.015689
">Quid ergo ædificat, vt domum ha
<
lb
/>
beat, ſtudet, vt ſciat, ſerit vt plantæ oriantur,
<
lb
/>
vxorem duxit, vt filios haberet? </
s
>
<
s
id
="
s.015690
">at omnibus
<
lb
/>
his nónne ſufficiebat Dei voluntas? </
s
>
<
s
id
="
s.015691
">ô meræ
<
lb
/>
inſaniæ caput, nugarum author: quis tan
<
lb
/>
dem vel mediocriter eruditus illum ferat? </
s
>
<
s
id
="
s.015692
">Sed
<
lb
/>
videat quò contradicendi ſtudium tranſtu
<
lb
/>
lerit? </
s
>
<
s
id
="
s.015693
">Quod ad Darienis narrationem atti
<
lb
/>
net, nouimus alibique in libris de Rerum
<
lb
/>
varietate docuimus, vocantúrque Patago
<
lb
/>
nes: at Cæſarianus ille gigas, ex his eſſe
<
lb
/>
non poterat, quem Italia anno 1531. vi
<
lb
/>
dit, cùm nondum regio illa innotuiſſet Cæ
<
lb
/>
ſari. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015694
">264 Nónne videt iam de cauſa ipſa con
<
lb
/>
ſtare? </
s
>
<
s
id
="
s.015695
">& eam conatur infringere. </
s
>
<
s
id
="
s.015696
">Quæ enim
<
lb
/>
cauſa facit, vt pars vna ſqualeat, altera viuat,
<
lb
/>
& luxuriet, eadem tum ſoli diſcrimen fœ
<
lb
/>
cundum aut ſterilem faciunt, vt habitus in
<
lb
/>
colarum etiam ipſi diuerſi ſint. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015697
">268 Species non miſcentur, vel eſt princi
<
lb
/>
pium, cuius oppoſitum tamen eſt euiden
<
lb
/>
tius in cane, alopeca, mula: vel debet
<
lb
/>
demonſtrari. </
s
>
<
s
id
="
s.015698
">Ita ſunt axiomata contentio
<
lb
/>
ſorum. </
s
>
<
s
id
="
s.015699
">Quia tamen nihil ad nos quid re
<
lb
/>
fert? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015700
">269 Quærit meritò de auiculis, quæ cùm
<
lb
/>
breuis vitæ ſint, maximè paſſeribus, non ta
<
lb
/>
men corpora earum inueniuntur? </
s
>
<
s
id
="
s.015701
">Reſpondeo
<
lb
/>
moriuntur omnes hyeme: & inueniuntur ali
<
lb
/>
quæ, præueniunt tamen animalia famelica
<
lb
/>
noſtram incuriam: par eſt etiam in nidis pe
<
lb
/>
rire: at paſſerum nidis in foraminibus muro
<
lb
/>
rum inacceſſis. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015702
">270 Non exteriorum, ſed membrorum
<
lb
/>
principalium ratio habenda eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015703
">272. 273 Mirus conſenſus veritatis: ra
<
lb
/>
tio qua oſtendit non dari aurum potabile,
<
lb
/>
eadem eſt ad vnguem cum ea, qua & ego
<
lb
/>
in libro de Aqua, & æthere vſus ſum, ad
<
lb
/>
declarandum aurum potabile fieri non poſ
<
lb
/>
ſe. </
s
>
<
s
id
="
s.015704
">Porrò liber hic iam diu tranſmiſſus ad
<
lb
/>
Typographum, nondum tamen editus
<
lb
/>
eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015705
">Similiter de ſpiratione piſcium, li
<
lb
/>
cet non exquiſitè eiſdem verbis fermè, ta
<
lb
/>
men iiſdem argumentis contra eundem
<
lb
/>
Rondelletium ſcripſi in libris de Rerum
<
lb
/>
varietate, editis ante ſuas exercitationes.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015706
">Itaque ſi omnia tam fœliciter, nulli pòſt
<
lb
/>
habendus eſſet ſuus liber. </
s
>
<
s
id
="
s.015707
">Sed caſu benè inter
<
lb
/>
tot temerè ſcripta, vt contrà inter multa
<
lb
/>
benè, ſi quid temerè videntur, ſicut illud, de </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>