Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 403
>
Scan
Original
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015929
">
<
pb
pagenum
="
709
"
xlink:href
="
016/01/356.jpg
"/>
paritura eſſet ſe ſubtraxit: tribus diebus in
<
lb
/>
partus laboribus fuit: vltimò cum caput ſo
<
lb
/>
lum ſeptem, vt referebat, horis promineret
<
lb
/>
conſilio obſtetricis, quæ matrem ſeruandam
<
lb
/>
ducebat, vi extractus ſum, atque mortuo ſi
<
lb
/>
milis. </
s
>
<
s
id
="
s.015930
">Verùm contra morem vini balneo re
<
lb
/>
creatus ſum, ſuxi lac nutricis prægnantis:
<
lb
/>
primoque menſe peſte correptus: inde aqua
<
lb
/>
intercute, tandem euaſi. </
s
>
<
s
id
="
s.015931
">Vſque ad ſeptimum
<
lb
/>
annum variis ac periculoſis morbis conflicta
<
lb
/>
tus, octauo demum pro mortuo habitus ac
<
lb
/>
defletus à patre, ſuperſtes fui. </
s
>
<
s
id
="
s.015932
">Inde in peren
<
lb
/>
ni ac moleſta ſeruitute ad annum vſque vi
<
lb
/>
geſimum vitam duxi: quo tempore, vt refe
<
lb
/>
rebant, ſenilem quendam habitum ac fa
<
lb
/>
ciem præ me ferebam. </
s
>
<
s
id
="
s.015933
">Dum verò in liber
<
lb
/>
tate conſtitutus, etiam contemplationi ope
<
lb
/>
ram dedi, tantùm abfuit vt conſeneſcere
<
lb
/>
præter ætatem viſus ſim, vt nunc multis an
<
lb
/>
nis iunior ab omnibus quibus notus non
<
lb
/>
ſum, iudicer. </
s
>
<
s
id
="
s.015934
">Ita ætate regreſſus potius quàm
<
lb
/>
progreſſus, quamvis etiam in perpetuis la
<
lb
/>
boribus, ac curarum iuſtis cauſis, non curis
<
lb
/>
multis annis verſer. </
s
>
<
s
id
="
s.015935
">Tantùm poteſt delecta
<
lb
/>
tio contemplationis. </
s
>
<
s
id
="
s.015936
">Et quanquam nonnun
<
lb
/>
quam, vt nunc leui pollicis dextri pedis do
<
lb
/>
lore tenear, id contingit nimia ob ſtudia,
<
expan
abbr
="
dũ
">dum</
expan
>
<
lb
/>
Papiæ profiterer, & ceſſationum ab exerci
<
lb
/>
tio: quo etiam malo nunc premor, credo
<
lb
/>
magna ex parte, quod deuorare has nugas,
<
lb
/>
& relinquere dulces, atque vtiles medicinæ
<
lb
/>
meditationes coactus ſum. </
s
>
<
s
id
="
s.015937
">Quamvis enim
<
lb
/>
hæc illius deliramenta riſum non rarò mihi
<
lb
/>
mouerint, vbi tamen cogor totum perlege
<
lb
/>
re, incredibile tædium aſſueto claſſicorum,
<
lb
/>
aut ſaltem iucundorum lectioni pariunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015938
">At
<
lb
/>
hic eius liber duorum, quæ Horatius iubet
<
lb
/>
poëtas præſtare, neutrum præſtat: quo fit vt
<
lb
/>
iam intolerabili moleſtia hos libros exami
<
lb
/>
nem: Dij in poſterum hanc peſtem auertant.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015939
">Cæterùm quod ad illum attinet, dicit mul
<
lb
/>
tum eſſe imminutum ex natiuo ipſius vigo
<
lb
/>
re, perpetuò torqueri, atque id ego ex tam
<
lb
/>
abſurdo inſtituto coniectabar, nec tamen ob
<
lb
/>
id deſinit probos viros laceſſere, impedire,
<
lb
/>
cenſorem aliorum agere, tenebras offunde
<
lb
/>
re? </
s
>
<
s
id
="
s.015940
">quod malum ſuperi? </
s
>
<
s
id
="
s.015941
">at dices, Tu ta
<
lb
/>
men non diſtinxeras inter contemplatio
<
lb
/>
nem, & labores ſtudioſorum, vt ſic homi
<
lb
/>
nes tuis conſiliis perderentur? </
s
>
<
s
id
="
s.015942
">minimè.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015943
">Nam præſtat mori eruditum, & diuini mu
<
lb
/>
neris conſcium, quàm inertem, & erga
<
lb
/>
Deum ingratum, vel mille annis viuere.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015944
">Ergo ſi cui ſatis integra valetudine ad con
<
lb
/>
templationis ianuam peruenire contigerit,
<
lb
/>
& voluptatem maximam animo, & grati
<
lb
/>
tudinem erga Deum, & vitæ incrementa
<
lb
/>
nanciſcetur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015945
">311. Sed & hic culpat quod dicam con
<
lb
/>
tracto calore ſomnum prohibere, quod
<
lb
/>
etiam in ſecunda ſectione 314. exercita
<
lb
/>
tionis dixerim, ſomnum fieri ex quiete ſpi
<
lb
/>
rituum, cum id abundè declarauerim in li
<
lb
/>
bro de Animi immortalitate, nec ipſe de
<
lb
/>
clarationi reſpondeat, nec oſtendat oppo
<
lb
/>
ſitum, ſed ſolùm falſæ peripateticorum
<
lb
/>
ſententiæ innitatur, quid eſt quod nos
<
lb
/>
vexet? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015946
">312. Verùm locum, occaſionem inuenit,
<
lb
/>
quibus ſuas ineptias diffunderet. </
s
>
<
s
id
="
s.015947
">Vtinam ve
<
lb
/>
ra eſſent quæ definit: ſæpe enim talia quæ
<
lb
/>
rere ſoleo, quæ non inuenio apud aliquem.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015948
">Sed abſit vt ab illo accipiam, qui nec ab ali
<
lb
/>
quo veterum ſignificata hæc accipit, nec
<
lb
/>
oſtendit quod ita ſit: ſed vult ſua ſimplici
<
lb
/>
narrationi vt dictatori atque oraculo cui
<
lb
/>
piam. </
s
>
<
s
id
="
s.015949
">Sic enim de ſemetipſo prædicat, nos
<
lb
/>
acquieſcere, cùm conſtet paſſim decipi: &
<
lb
/>
obiter non conſulto veterum interpretatio
<
lb
/>
nibus, & ſui antiquo contradicere. </
s
>
<
s
id
="
s.015950
">Itaque
<
lb
/>
libenter in talibus ſe diffundit, multa que per
<
lb
/>
peràm nugatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015951
">316. Non ſunt offæ ori illius accommo
<
lb
/>
datæ omni qui odit, ſperat, vel temporis ſuc
<
lb
/>
ceſſu, vel ab alio, vel à Deo vindictam de
<
lb
/>
inimico videre. </
s
>
<
s
id
="
s.015952
">Interim triſtitia diſcrutiatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015953
">Et ideò lex noſtra rectè conſulit vt odia de
<
lb
/>
ponamus. </
s
>
<
s
id
="
s.015954
">Propterea etiam principes non fa
<
lb
/>
cilè odimus, quia ſpem vindictæ rarò aucu
<
lb
/>
pari de illis licet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015955
">317. Amorem diuinum inter animi hos
<
lb
/>
miſeros affectus non colloco, ſed de eo in
<
lb
/>
libris de Æternitatis arcanis agitur. </
s
>
<
s
id
="
s.015956
">Tracta
<
lb
/>
tiones hæ quaſi genere diſtinctæ ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015957
">In ſe
<
lb
/>
ctione quarta, illa non eſt audacia, cùm deſ
<
lb
/>
peratione ſalutis aguntur. </
s
>
<
s
id
="
s.015958
">Ibidem irridet vir
<
lb
/>
ineptus parabolas, priuilegia, vt rem notam
<
lb
/>
abacis triuialibus. </
s
>
<
s
id
="
s.015959
">Iuro per genium meum
<
lb
/>
poſtquam tam ſtupida mendacia effudit, &
<
lb
/>
319. exercitatione dicit me conatum redu
<
lb
/>
cere Euclidis theoremata ad pauciora, cùm
<
lb
/>
id ab omni veritate alienum eſſe omnes in
<
lb
/>
telligant, me exiſtimare etiam ſi doceretur
<
lb
/>
de his, non percepturum: illud ſanè conſtat
<
lb
/>
eum nequaquam à limine geometriam ſa
<
lb
/>
lutaſſe, ſed turpiſſima temeritate non intel
<
lb
/>
lectis non etiam viſis, quæ de circini vnica
<
lb
/>
latitudine ſuppoſita ſcripſeramus, cæco iu
<
lb
/>
dicio ac mente pariter ſcripſit hæc, tan
<
lb
/>
quam aſinis ſcriberet. </
s
>
<
s
id
="
s.015960
">Demiror ſanè viri
<
lb
/>
impudentiam: ſed non demiror. </
s
>
<
s
id
="
s.015961
">Quid enim
<
lb
/>
tam turpe eſt, tam abſonum, quod in hoc
<
lb
/>
admiratione dignum ſit? </
s
>
<
s
id
="
s.015962
">Vnde etiam men
<
lb
/>
dacij manifeſti ibi conuincitur. </
s
>
<
s
id
="
s.015963
">Nam quo
<
lb
/>
modo potuit ipſe ad pauciora theoremata
<
lb
/>
reducere, primùm quòd ſupponat aliqua
<
lb
/>
eſſe ad exercendam iuuentutem, cùm ne
<
lb
/>
vnum quidem iuxta ordinem ipſius Euclidis
<
lb
/>
ſuperfluat: deinde cùm non intelligere ar
<
lb
/>
tem omninò ex verbis ſuis deprehendatur:
<
lb
/>
demum, quod totum librum mutare eſſet
<
lb
/>
neceſſarium, qui pauculas propoſitiones ſub
<
lb
/>
trahere vellet, cui negotio ne centum qui
<
lb
/>
dem ſui ſimiles cum turba tota ſuorum pal
<
lb
/>
patorum ſufficerent. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015964
">321. Simile illud quodcunque accipit,
<
lb
/>
vel probat geometra, per numeros dirigi
<
lb
/>
poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015965
">Quid abſurdius? </
s
>
<
s
id
="
s.015966
">quid à veritate ma
<
lb
/>
gis alienum dici poteſt, inſcriptiones figu
<
lb
/>
rarum & circumſcriptiones, tum corporum,
<
lb
/>
anguli, contactum rectorum cum circulis,
<
lb
/>
obliquorum cum rectis exceſſus, quanam
<
lb
/>
arte ad Arithmeticam redigi poſſint, non
<
lb
/>
video. </
s
>
<
s
id
="
s.015967
">Sed neque gemina reflexa proportio:
<
lb
/>
reducat hanc ad numeros, & cedimus illi.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015968
">Quæ in verecundia eſt hæc, velle adeò tur
<
lb
/>
piter mentiri in his, quæ non nouit? </
s
>
<
s
id
="
s.015969
">ac
<
lb
/>
adeò pueriliter nugari. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015970
">323. De pluuia ranarum conſulat ter
<
lb
/>
tiam editionem, videbit nos declarationem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>