Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015929
">
<
pb
pagenum
="
709
"
xlink:href
="
016/01/356.jpg
"/>
paritura eſſet ſe ſubtraxit: tribus diebus in
<
lb
/>
partus laboribus fuit: vltimò cum caput ſo
<
lb
/>
lum ſeptem, vt referebat, horis promineret
<
lb
/>
conſilio obſtetricis, quæ matrem ſeruandam
<
lb
/>
ducebat, vi extractus ſum, atque mortuo ſi
<
lb
/>
milis. </
s
>
<
s
id
="
s.015930
">Verùm contra morem vini balneo re
<
lb
/>
creatus ſum, ſuxi lac nutricis prægnantis:
<
lb
/>
primoque menſe peſte correptus: inde aqua
<
lb
/>
intercute, tandem euaſi. </
s
>
<
s
id
="
s.015931
">Vſque ad ſeptimum
<
lb
/>
annum variis ac periculoſis morbis conflicta
<
lb
/>
tus, octauo demum pro mortuo habitus ac
<
lb
/>
defletus à patre, ſuperſtes fui. </
s
>
<
s
id
="
s.015932
">Inde in peren
<
lb
/>
ni ac moleſta ſeruitute ad annum vſque vi
<
lb
/>
geſimum vitam duxi: quo tempore, vt refe
<
lb
/>
rebant, ſenilem quendam habitum ac fa
<
lb
/>
ciem præ me ferebam. </
s
>
<
s
id
="
s.015933
">Dum verò in liber
<
lb
/>
tate conſtitutus, etiam contemplationi ope
<
lb
/>
ram dedi, tantùm abfuit vt conſeneſcere
<
lb
/>
præter ætatem viſus ſim, vt nunc multis an
<
lb
/>
nis iunior ab omnibus quibus notus non
<
lb
/>
ſum, iudicer. </
s
>
<
s
id
="
s.015934
">Ita ætate regreſſus potius quàm
<
lb
/>
progreſſus, quamvis etiam in perpetuis la
<
lb
/>
boribus, ac curarum iuſtis cauſis, non curis
<
lb
/>
multis annis verſer. </
s
>
<
s
id
="
s.015935
">Tantùm poteſt delecta
<
lb
/>
tio contemplationis. </
s
>
<
s
id
="
s.015936
">Et quanquam nonnun
<
lb
/>
quam, vt nunc leui pollicis dextri pedis do
<
lb
/>
lore tenear, id contingit nimia ob ſtudia,
<
expan
abbr
="
dũ
">dum</
expan
>
<
lb
/>
Papiæ profiterer, & ceſſationum ab exerci
<
lb
/>
tio: quo etiam malo nunc premor, credo
<
lb
/>
magna ex parte, quod deuorare has nugas,
<
lb
/>
& relinquere dulces, atque vtiles medicinæ
<
lb
/>
meditationes coactus ſum. </
s
>
<
s
id
="
s.015937
">Quamvis enim
<
lb
/>
hæc illius deliramenta riſum non rarò mihi
<
lb
/>
mouerint, vbi tamen cogor totum perlege
<
lb
/>
re, incredibile tædium aſſueto claſſicorum,
<
lb
/>
aut ſaltem iucundorum lectioni pariunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015938
">At
<
lb
/>
hic eius liber duorum, quæ Horatius iubet
<
lb
/>
poëtas præſtare, neutrum præſtat: quo fit vt
<
lb
/>
iam intolerabili moleſtia hos libros exami
<
lb
/>
nem: Dij in poſterum hanc peſtem auertant.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015939
">Cæterùm quod ad illum attinet, dicit mul
<
lb
/>
tum eſſe imminutum ex natiuo ipſius vigo
<
lb
/>
re, perpetuò torqueri, atque id ego ex tam
<
lb
/>
abſurdo inſtituto coniectabar, nec tamen ob
<
lb
/>
id deſinit probos viros laceſſere, impedire,
<
lb
/>
cenſorem aliorum agere, tenebras offunde
<
lb
/>
re? </
s
>
<
s
id
="
s.015940
">quod malum ſuperi? </
s
>
<
s
id
="
s.015941
">at dices, Tu ta
<
lb
/>
men non diſtinxeras inter contemplatio
<
lb
/>
nem, & labores ſtudioſorum, vt ſic homi
<
lb
/>
nes tuis conſiliis perderentur? </
s
>
<
s
id
="
s.015942
">minimè.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015943
">Nam præſtat mori eruditum, & diuini mu
<
lb
/>
neris conſcium, quàm inertem, & erga
<
lb
/>
Deum ingratum, vel mille annis viuere.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015944
">Ergo ſi cui ſatis integra valetudine ad con
<
lb
/>
templationis ianuam peruenire contigerit,
<
lb
/>
& voluptatem maximam animo, & grati
<
lb
/>
tudinem erga Deum, & vitæ incrementa
<
lb
/>
nanciſcetur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015945
">311. Sed & hic culpat quod dicam con
<
lb
/>
tracto calore ſomnum prohibere, quod
<
lb
/>
etiam in ſecunda ſectione 314. exercita
<
lb
/>
tionis dixerim, ſomnum fieri ex quiete ſpi
<
lb
/>
rituum, cum id abundè declarauerim in li
<
lb
/>
bro de Animi immortalitate, nec ipſe de
<
lb
/>
clarationi reſpondeat, nec oſtendat oppo
<
lb
/>
ſitum, ſed ſolùm falſæ peripateticorum
<
lb
/>
ſententiæ innitatur, quid eſt quod nos
<
lb
/>
vexet? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015946
">312. Verùm locum, occaſionem inuenit,
<
lb
/>
quibus ſuas ineptias diffunderet. </
s
>
<
s
id
="
s.015947
">Vtinam ve
<
lb
/>
ra eſſent quæ definit: ſæpe enim talia quæ
<
lb
/>
rere ſoleo, quæ non inuenio apud aliquem.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015948
">Sed abſit vt ab illo accipiam, qui nec ab ali
<
lb
/>
quo veterum ſignificata hæc accipit, nec
<
lb
/>
oſtendit quod ita ſit: ſed vult ſua ſimplici
<
lb
/>
narrationi vt dictatori atque oraculo cui
<
lb
/>
piam. </
s
>
<
s
id
="
s.015949
">Sic enim de ſemetipſo prædicat, nos
<
lb
/>
acquieſcere, cùm conſtet paſſim decipi: &
<
lb
/>
obiter non conſulto veterum interpretatio
<
lb
/>
nibus, & ſui antiquo contradicere. </
s
>
<
s
id
="
s.015950
">Itaque
<
lb
/>
libenter in talibus ſe diffundit, multa que per
<
lb
/>
peràm nugatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015951
">316. Non ſunt offæ ori illius accommo
<
lb
/>
datæ omni qui odit, ſperat, vel temporis ſuc
<
lb
/>
ceſſu, vel ab alio, vel à Deo vindictam de
<
lb
/>
inimico videre. </
s
>
<
s
id
="
s.015952
">Interim triſtitia diſcrutiatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015953
">Et ideò lex noſtra rectè conſulit vt odia de
<
lb
/>
ponamus. </
s
>
<
s
id
="
s.015954
">Propterea etiam principes non fa
<
lb
/>
cilè odimus, quia ſpem vindictæ rarò aucu
<
lb
/>
pari de illis licet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015955
">317. Amorem diuinum inter animi hos
<
lb
/>
miſeros affectus non colloco, ſed de eo in
<
lb
/>
libris de Æternitatis arcanis agitur. </
s
>
<
s
id
="
s.015956
">Tracta
<
lb
/>
tiones hæ quaſi genere diſtinctæ ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015957
">In ſe
<
lb
/>
ctione quarta, illa non eſt audacia, cùm deſ
<
lb
/>
peratione ſalutis aguntur. </
s
>
<
s
id
="
s.015958
">Ibidem irridet vir
<
lb
/>
ineptus parabolas, priuilegia, vt rem notam
<
lb
/>
abacis triuialibus. </
s
>
<
s
id
="
s.015959
">Iuro per genium meum
<
lb
/>
poſtquam tam ſtupida mendacia effudit, &
<
lb
/>
319. exercitatione dicit me conatum redu
<
lb
/>
cere Euclidis theoremata ad pauciora, cùm
<
lb
/>
id ab omni veritate alienum eſſe omnes in
<
lb
/>
telligant, me exiſtimare etiam ſi doceretur
<
lb
/>
de his, non percepturum: illud ſanè conſtat
<
lb
/>
eum nequaquam à limine geometriam ſa
<
lb
/>
lutaſſe, ſed turpiſſima temeritate non intel
<
lb
/>
lectis non etiam viſis, quæ de circini vnica
<
lb
/>
latitudine ſuppoſita ſcripſeramus, cæco iu
<
lb
/>
dicio ac mente pariter ſcripſit hæc, tan
<
lb
/>
quam aſinis ſcriberet. </
s
>
<
s
id
="
s.015960
">Demiror ſanè viri
<
lb
/>
impudentiam: ſed non demiror. </
s
>
<
s
id
="
s.015961
">Quid enim
<
lb
/>
tam turpe eſt, tam abſonum, quod in hoc
<
lb
/>
admiratione dignum ſit? </
s
>
<
s
id
="
s.015962
">Vnde etiam men
<
lb
/>
dacij manifeſti ibi conuincitur. </
s
>
<
s
id
="
s.015963
">Nam quo
<
lb
/>
modo potuit ipſe ad pauciora theoremata
<
lb
/>
reducere, primùm quòd ſupponat aliqua
<
lb
/>
eſſe ad exercendam iuuentutem, cùm ne
<
lb
/>
vnum quidem iuxta ordinem ipſius Euclidis
<
lb
/>
ſuperfluat: deinde cùm non intelligere ar
<
lb
/>
tem omninò ex verbis ſuis deprehendatur:
<
lb
/>
demum, quod totum librum mutare eſſet
<
lb
/>
neceſſarium, qui pauculas propoſitiones ſub
<
lb
/>
trahere vellet, cui negotio ne centum qui
<
lb
/>
dem ſui ſimiles cum turba tota ſuorum pal
<
lb
/>
patorum ſufficerent. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015964
">321. Simile illud quodcunque accipit,
<
lb
/>
vel probat geometra, per numeros dirigi
<
lb
/>
poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015965
">Quid abſurdius? </
s
>
<
s
id
="
s.015966
">quid à veritate ma
<
lb
/>
gis alienum dici poteſt, inſcriptiones figu
<
lb
/>
rarum & circumſcriptiones, tum corporum,
<
lb
/>
anguli, contactum rectorum cum circulis,
<
lb
/>
obliquorum cum rectis exceſſus, quanam
<
lb
/>
arte ad Arithmeticam redigi poſſint, non
<
lb
/>
video. </
s
>
<
s
id
="
s.015967
">Sed neque gemina reflexa proportio:
<
lb
/>
reducat hanc ad numeros, & cedimus illi.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015968
">Quæ in verecundia eſt hæc, velle adeò tur
<
lb
/>
piter mentiri in his, quæ non nouit? </
s
>
<
s
id
="
s.015969
">ac
<
lb
/>
adeò pueriliter nugari. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015970
">323. De pluuia ranarum conſulat ter
<
lb
/>
tiam editionem, videbit nos declarationem </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>