Aristoteles - Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

35719LIBER I. affectio per ſe hominis, generatio profectò foret alterius,
& alterius corruptio. Quapropter hæ hominis quidẽ affe-
ctiones ſunt: hominis uerò muſici, hominisq́; non muſici ge-
neratio atq; corruptio. Nunc autẽ id, eius quod permanet,
affectus eſt, Proinde circa ea quæ eiuſmodi ſunt, alteratio
existit. Cùm igitur contrarietatis mutatio in quantitate eſt
accretio, eſt atq; decretio: cùm in loco, latio: cùm in affe ctu,
atq; qualitate, alteratio. At cùm id nõ remanet, in quo affe
ctuũ alter aut omnino accidẽs existit, tum generatio unius
eſt, & alius corruptio. Porrò ſubiectũ ortus & interitus
ſuſceptiuũ, maximè quidẽ ac propriè materies eſt: quodam
autẽ modo & id quoq; , quod cæteris alĳs mutationib9 ſubĳ
ciſolet: propterea quòd ſubiecta omnia, quarundã contra-
rietatum ſuſceptiua ſunt. De generatione igitur, & cor-
ruptione ſi eſt nec´ne, et quo pacto eſt, item de alteratione,
hoc modo ſit deſinitum, atq; determinatum.

An augmentatio ab alijs motibus differat: & de ſex ipſius con-
ditionibus.

CAP. V.

_RE_stat de accretione dicamus, quonam à generatione,
& alteratione differat, & quo pacto unumquodque
11Hîc de augmẽ
tatione, & di-
minutione de-
terminat Ari-
ſtot, oſtendit´{que}
augmẽtationẽ
ab alijs motib9
differre, duas
dubitationes
mouens. eorũ, quæ ſuſcipiunt incrementũ, augeatur: & quoduis eo-
rum quæ decreſcunt, diminuatur. Primò itaque conſiderare
oportet utrũ mutua earũ inter ſe differentia in eo ſolũ ſita
ſit, circa quod uerſari ſolent: uerbi gratia: utrum eo ſolum
inter ſe dißideant, quòd ea mutatio, quam ex hoc in hoc
tendit, puta ex ſubstantia potentia in ſubstantiam actu ge-
neratio ſit: quæ uerò circa magnitudinem uerſatur accre-
tio, & decretio: quæ autẽ circa affectum alteratio, atq; ea-
rum quæ posteriore loco dictæ ſunt, utraq; etiam ex hiſce
quæ potentia ſunt, ad ea quæ ſunt actu, mutatio ſit, an

Table of contents

Text layer

Text normalization

Search