35820ARIST. DE GEN. ET CORR.
mutationis modus differat?
Nam nec id, quod alterationem
ſubit, nec id quod generatur, neceſſariò mutari loco cerni-
tur: quod autẽ accreſcit, aut decreſcit, cernitur, at alio quàm
quo fertur modo: quod enim fertur, tota mole locũ mutat:
quod autẽ accreſcit, perinde atq; quod distendi, produciq́;
ſolet: hoc enim manente, partes aliò, nõ ſicuti globi partes,
migrant, ſuumq́; deſerunt locũ: nam globi partes toto ma-
nente æquabili in loco, locũ ex loco mutant: at partes eorũ,
quæ augentur, ſemper in ampliorẽ locum urgere ſolent: &
eorũ quæ decreſcunt, in minorẽ. Generationẽ igitur, alte-
rationemq́; , & accretionẽ non ſolũ obiecto, ſed ipſo item
mutationis modo differre, perſpicuũ eſt. At id circa quod
accretio, decretioúe uerſari ſolet (uerſari autẽ uidetur cir-
ca magnitudinem) utro modo accretionem, decretionemúe
ſubire existimandũ eſt: utrum inquã ex potẽtia quidem ma-
gnitudine, ac corpore, ſed actunec corpore, nec magnitudi
ne corpus fieri, an nõ, putandum eſt? atq; cùm hoc bifariam
dici cõtingat, utro modo fit accretio? utrũ ex ſeparata ipſa
per ſe materia, an existẽte in alio corpore? An neutro modo
fieri queat? nam ſi ſeparata ſit, aut nullũ occupabit locum,
ueluti punctus quidam, aut uacuũ, uel corpus non ſenſibile,
erit. Horũ autem, alterũ non contingit, alterũ neceſſe eſt in
aliquo eſſe: quod enim ex eo oritur, id ſemper alicubi erit,
quare & illud aut per ſe, aut per accidens. At uerò ſi ſit in
aliquo, & ita quidẽ ſeiunctum ſit, ut nihil illius aut per ſe,
aut per accidens ſit, multa profectò uel quæ fieri nequeant,
euenient. Dico autẽ ut ſi ex aqua fiat aër: idem nõ erit, aqua
mutationem ſubeunte, ſed quia in aqua aut in uaſe materies
eius eſt. Nihil enim uetat, in finitas eſſe materias, quare &
actu fieri. Adde quòd nec ita aër ex aqua oriri uidetur,
ſubit, nec id quod generatur, neceſſariò mutari loco cerni-
tur: quod autẽ accreſcit, aut decreſcit, cernitur, at alio quàm
quo fertur modo: quod enim fertur, tota mole locũ mutat:
quod autẽ accreſcit, perinde atq; quod distendi, produciq́;
ſolet: hoc enim manente, partes aliò, nõ ſicuti globi partes,
migrant, ſuumq́; deſerunt locũ: nam globi partes toto ma-
nente æquabili in loco, locũ ex loco mutant: at partes eorũ,
quæ augentur, ſemper in ampliorẽ locum urgere ſolent: &
eorũ quæ decreſcunt, in minorẽ. Generationẽ igitur, alte-
rationemq́; , & accretionẽ non ſolũ obiecto, ſed ipſo item
mutationis modo differre, perſpicuũ eſt. At id circa quod
accretio, decretioúe uerſari ſolet (uerſari autẽ uidetur cir-
ca magnitudinem) utro modo accretionem, decretionemúe
ſubire existimandũ eſt: utrum inquã ex potẽtia quidem ma-
gnitudine, ac corpore, ſed actunec corpore, nec magnitudi
ne corpus fieri, an nõ, putandum eſt? atq; cùm hoc bifariam
dici cõtingat, utro modo fit accretio? utrũ ex ſeparata ipſa
per ſe materia, an existẽte in alio corpore? An neutro modo
fieri queat? nam ſi ſeparata ſit, aut nullũ occupabit locum,
ueluti punctus quidam, aut uacuũ, uel corpus non ſenſibile,
erit. Horũ autem, alterũ non contingit, alterũ neceſſe eſt in
aliquo eſſe: quod enim ex eo oritur, id ſemper alicubi erit,
quare & illud aut per ſe, aut per accidens. At uerò ſi ſit in
aliquo, & ita quidẽ ſeiunctum ſit, ut nihil illius aut per ſe,
aut per accidens ſit, multa profectò uel quæ fieri nequeant,
euenient. Dico autẽ ut ſi ex aqua fiat aër: idem nõ erit, aqua
mutationem ſubeunte, ſed quia in aqua aut in uaſe materies
eius eſt. Nihil enim uetat, in finitas eſſe materias, quare &
actu fieri. Adde quòd nec ita aër ex aqua oriri uidetur,
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib