Schott, Gaspar, Mechanica hydraulico-pneumatica. Pars I. Mechanicae Hydraulico-pnevmaticae Theoriam continet. , 1657
page |< < of 203 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="051/01/036.jpg" pagenum="5"/>
                <emph type="italics"/>
              quotquot de Aquaticis ac Spiritalibus quoquo modo
                <expan abbr="tractârũt">tractârunt</expan>
                <lb/>
              Auctores, quorum Elenchum poſtea dabimus. </s>
              <s>Plerique enim
                <lb/>
              nudam duntaxat tradunt Praxin, non perſcriptis, ac nè indi­
                <lb/>
              catis quidem operandi principijs ſeu fundamentis, quæ veligno­
                <lb/>
              rarunt ipſi, vel alijs inviderunt: quò fit, vt alijs ſæpe errandi
                <lb/>
              præbeant occaſionem, & ipſi
                <expan abbr="">non</expan>
              rarò pudendos committant erro­
                <lb/>
              res, vel tunc etiam, cùm aliorum errores detegere
                <expan abbr="atq́ue">atque</expan>
              corri­
                <lb/>
              gere præſumptuoſiùs attentant. </s>
              <s>In duas igitur partes Opus to­
                <lb/>
              tum dividimus. </s>
              <s>In prima theoriam damus ad omnis generis
                <lb/>
              Machinas Hydraulicas, Pnevmaticas, & Mixtas ex Vtris­
                <lb/>
              que conſtruendas facilitate ſummâ, ſucceſſu infallibili. </s>
              <s>In ſe­
                <lb/>
              cunda fabricam docemus, & praxim exhibemus innumera­
                <lb/>
              rum Machinarum, ſeu purè Hydraulicarum, ſeu purè
                <lb/>
              Pnevmaticarum, ſeu Hydro-pnevmaticarum, hoc eſt, ex v­
                <lb/>
              tris que Mixtarum, ex traditis principijs conſtructarum, con­
                <lb/>
              ſtruendarumvè, ad hortorum delicias,
                <expan abbr="domorumq́ue">domorumque</expan>
              vtilita­
                <lb/>
              tes, commoditates, ornamenta, virorum præſertim Principum,
                <lb/>
              qui magis oculorum inde,
                <expan abbr="animiq́ue">animique</expan>
              oblectamentum, quàm rei
                <lb/>
              familiaris quæſtum exſpectant. </s>
              <s>Nec oculos tantum modò pa­
                <lb/>
              ſcere ſatagimus; auribus etiam ſua paramus delinimenta,
                <expan abbr="va-riaq́ue">va­
                  <lb/>
                riaque</expan>
              Organa atque Jnſtrumenta automata, & autophona,
                <lb/>
              ſolo aquarum lapſu, aëris
                <expan abbr="q́ue">que</expan>
              allapſu, in motum ac ſonum con­
                <lb/>
              citamus, non minori facilitate, quàm arte. </s>
              <s>Et quoniam in-
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg4"/>
                <lb/>
                <emph type="italics"/>
              credibilis eſt hodie, ſi unquam aliàs, neſcio an manuum, an ve­
                <lb/>
              rò ingeniorum pruritus, motum, quem vocant perpetuum (quem
                <lb/>
              tot modis ac vijs
                <expan abbr="">non</expan>
              pauci hactenus quæſiverunt, ſed fruſtrà, per­
                <lb/>
              ennis quietis potiùs quàm motionis Architecti) reapſe exhibendi,
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>