Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000357">
                <pb pagenum="32" xlink:href="025/01/036.jpg"/>
              ſinuum rectorum: Vnde in E eſt maxima acceleratio; in F maxima retar­
                <lb/>
              datio, in I & H merus motus centri conſideratur: itaque ab H in I per E,
                <lb/>
              aqua Oceani juxta ea, quæ dicis, versùs Occaſum excurrere deberer; ab
                <lb/>
              I verò in H per F, versùs Ortum; Igitur in E ſemper eſſet maximus excur­
                <lb/>
              ſionis motus versùs Occaſum; in F versùs Ortum; in I & H quies; quan­
                <lb/>
              tum hæc Obſervationibus repugnent, omnibus rerum iſtarum peritis cogi­
                <lb/>
              tandum relinquo. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000358">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000359"> Quid ſi aliquis diceret, Nautis in hoc fidem habendam non
                <lb/>
              eſſe, qui forte ad libitum prædictas ad Lunam habitudines marino æſtui
                <lb/>
              affinxerunt? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000360">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000361"> Cuique ſuæ artis perito credendum eſſe, optima ratio poſtu­
                <lb/>
              lat, præſertim ſi periti omnes illius artis aliquid aſſerant, quod alioquin
                <lb/>
              nihil illorum intereſt. </s>
              <s id="s.000362">Cùm igitur Naucleri omnes periti, & principes illi
                <lb/>
              autores, qui de hoc argumento ſcripſerunt, omni aſſeveratione affirment,
                <lb/>
              rem ita eſſe, nemo prudens fidem iis detrectet; accedit, quod illi om­
                <lb/>
              nes, qui in litore Oceani Gallici, Britannici, Anglici, Belgici habitant
                <lb/>
              (neque te ad Antipodas vel Garamantas amando) omnimodam huiuſce
                <lb/>
              rei teſtificationem facere poſſunt, cùm illam præ oculis habeant; omitto
                <lb/>
              alia innumera argumenta, quibus hoc veſtrum commentum refutatur;
                <lb/>
              quia ſupervacaneum puto, actum iam agere, illud tamen non omitto,
                <lb/>
              quod præ cæteris vrgere videtur; ſuppono enim cum iis omnibus, qui
                <lb/>
              vel delibârunt hanc materiam, maximam eſſe vim æſtus in Plenilunio,
                <lb/>
              magnam etiam in Novilunio, in Quadraturis perexiguam; Quid porro ad
                <lb/>
              hæc terræ motus? </s>
              <s id="s.000363">Nihil prorſus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000364">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000365"> In Novilunio Luna propios ad Solem accedit, & minores
                <lb/>
              arcus decurrit, contraverò in Plenilunio. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000366">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000367"> Quid in de? </s>
              <s id="s.000368">An fortè Luna ſuos motus in Terram derivat? </s>
              <s id="s.000369">Mi­
                <lb/>
              nimè verò, alioquin maior æſtus eſſetin Quadraturis, quàm in Novilunio,
                <lb/>
              quod certè cum veritate minimè conſentit: deinde Terra ipſa in Novilu­
                <lb/>
              nio tardiùs moveretur, quod nemo vnquam ſomniavit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000370">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000371"> Saltem negari non poteſt, quin terræ aut Solis motus ali­
                <lb/>
              quid conferat ad mutationem illam æſtuum, quam omnes hucuſque cir­
                <lb/>
              ca Æquinoctia Obſervarunt; nihil enim ad hæc Luna. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000372">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000373"> Sed quid quæſo ad hæc terræ motus? </s>
              <s id="s.000374">equidem in diurno ter­
                <lb/>
              ræ motu, illa revolutio annua Globi, ad retinendum Axis Paralleliſmum,
                <lb/>
              aliquid facit, quod tamen ſub ſenſum non cadit: nempe motui orbis
                <lb/>
              opponi videtur: ſed reverà hoc nihil eſt, nec quidquam ad hanc rem fa­
                <lb/>
              cit, vt conſideranti patebit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000375">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000376"> Quid autem ad hæc Luna, quis hominum aliquando dicat? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000377">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000378"> Ego fortè minimus hominum; illam enim æſtus marini cau­
                <lb/>
              ſam affero, quæ & communibus principiis nittitur, & ad quam cuncta
                <lb/>
              phænomena, quæ per ſe ex marino æſtu ſequuntur, facilè reduci poſſunt:
                <lb/>
              ſed cùm altioris indaginis res ſit, in alium congreſſum remittendam illam
                <lb/>
              eſſe putarem, ne cœpta diſceptatio intermittatur: itaque omiſſo maris
                <lb/>
              æſtu, quid tandem de Magnete dicis? </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>