1panſionem mediocrem quam pars illa habet in loco ſuo primo
EG,ut V-IMad V in itu, utque V+imad V in reditu. Unde
vis elaſtica puncti Fin loco εγ, eſt ad vim ejus elaſticam medio
crem in loco EG,ut (I/V-IM) ad I/V in itu, in reditu vero ut
(I/V+im) ad I/V. Et eodem argumento vires elaſticæ punctorum
Phyſieorum E& Gin itu, ſunt ut (I/V-HL) & (I/V-KN)
ad I/V; & virium differentia ad Medii vim elaſticam mediocrem,
ut (HL-KN/VV-VXHL-VXKN+HLXKN) ad I/V. Hoc eſt, ut
(HL-KN/VV) ad I/V, ſive ut HL-KNad V, ſi modo (ob angu
ſtos limites vibrationum) ſupponamus HL& KNindefinite
minores eſſe quantitate V. Quare cum quantitas V detur, diffe
rentia virium eſt ut HL-KN,hoc eſt (ob proportionales
HL-KNad HK,& OMad OIvel OP,dataſque HK&
OP) ut OM; id eſt, ſi Ffbiſecetur in Ω, ut Ωφ. Et eodem
argumento differentia virium elaſticarum punctorum Phyſieorum
ε & γ, in reditu lineolæ Phyſicæ εγ eſt ut Ωφ. Sed differentia
illa (id eſt, exceſſus vis elaſticæ puncti ε ſupra vim elaſticam pun
cti γ,) eſt vis qua interjecta Medii lineola Phyſica εγ acceleratur;
& propterea vis acceleratrix lineolæ Phyſicæ εγ, eſt ut ipſius di
ſtantia a medio vibrationis loco Ω. Proinde tempus (per Prop.
XXXVIII. Lib. 1.) recte exponitur per arcum PI; & Medii pars
linearis εγ lege præſcripta movetur, id eſt, lege oſcillantis Pen
duli: eſtque par ratio partium omnium linearium ex quibus Me
dium totum componitur. Q.E.D.
EG,ut V-IMad V in itu, utque V+imad V in reditu. Unde
vis elaſtica puncti Fin loco εγ, eſt ad vim ejus elaſticam medio
crem in loco EG,ut (I/V-IM) ad I/V in itu, in reditu vero ut
(I/V+im) ad I/V. Et eodem argumento vires elaſticæ punctorum
Phyſieorum E& Gin itu, ſunt ut (I/V-HL) & (I/V-KN)
ad I/V; & virium differentia ad Medii vim elaſticam mediocrem,
ut (HL-KN/VV-VXHL-VXKN+HLXKN) ad I/V. Hoc eſt, ut
(HL-KN/VV) ad I/V, ſive ut HL-KNad V, ſi modo (ob angu
ſtos limites vibrationum) ſupponamus HL& KNindefinite
minores eſſe quantitate V. Quare cum quantitas V detur, diffe
rentia virium eſt ut HL-KN,hoc eſt (ob proportionales
HL-KNad HK,& OMad OIvel OP,dataſque HK&
OP) ut OM; id eſt, ſi Ffbiſecetur in Ω, ut Ωφ. Et eodem
argumento differentia virium elaſticarum punctorum Phyſieorum
ε & γ, in reditu lineolæ Phyſicæ εγ eſt ut Ωφ. Sed differentia
illa (id eſt, exceſſus vis elaſticæ puncti ε ſupra vim elaſticam pun
cti γ,) eſt vis qua interjecta Medii lineola Phyſica εγ acceleratur;
& propterea vis acceleratrix lineolæ Phyſicæ εγ, eſt ut ipſius di
ſtantia a medio vibrationis loco Ω. Proinde tempus (per Prop.
XXXVIII. Lib. 1.) recte exponitur per arcum PI; & Medii pars
linearis εγ lege præſcripta movetur, id eſt, lege oſcillantis Pen
duli: eſtque par ratio partium omnium linearium ex quibus Me
dium totum componitur. Q.E.D.
LIBER
SECUNDUS.
SECUNDUS.
Corol.Hinc patet quod numerus pulſuum propagatorum idem
ſit cum numero vibrationum corporis tremuli, neque multiplica
tur in eorum progreſſu. Nam lineola Phyſica εγ, quamprimum
ad locum ſuum primum redierit, quieſcet; neQ.E.D.inceps move
bitur, niſi vel ab impetu corporis tremuli, vel ab impetu pulſuum
qui a corpore tremulo propagantur, motu novo cieatur. Quie
ſcet igitur quamprimum pulſus a corpore tremulo propagari
deſinunt.
ſit cum numero vibrationum corporis tremuli, neque multiplica
tur in eorum progreſſu. Nam lineola Phyſica εγ, quamprimum
ad locum ſuum primum redierit, quieſcet; neQ.E.D.inceps move
bitur, niſi vel ab impetu corporis tremuli, vel ab impetu pulſuum
qui a corpore tremulo propagantur, motu novo cieatur. Quie
ſcet igitur quamprimum pulſus a corpore tremulo propagari
deſinunt.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib