3719
ſeu quicquid retractio ad E effecit, id refractio ad K retexit, radium in
ſtatum reſtituens, ei quem ab origine habuit non diſparem. Verùm
hæc non eſt hujus loci penitiùs excutere, Saltem obſervari meretur hoc
præcipuum, ut arbitror, in priſmate Phænomenon.
ſtatum reſtituens, ei quem ab origine habuit non diſparem. Verùm
hæc non eſt hujus loci penitiùs excutere, Saltem obſervari meretur hoc
præcipuum, ut arbitror, in priſmate Phænomenon.
VIII.
Hæc, inquam, cùm ab experientia confirmentur, neque tamen
ei magis, quam ratiociniis noſtris conſentiant, cauſis tamen adſcribun-
tur (à quibuſdam) nedum diverſis, at prorſus adverſis. Quòd enim
vitrum _e. g_. radios intra corpus ſuum receptos, ejúſque poſticæ ſuper-
ficiei obliquius incidentes retrocedere cogat, hujuſmodi rationem exhi-
bent: aiunt vitrum radios faciliùs admittere, vel tranſmittere quàm
aërem; quin addunt aërem vi reflectendi prævalidâ pollere; quódque
proinde qui poſt vitrum adventanti radio fit obvius aër cum reverbe-
rat. Quæ ratio mihi non adblanditur. Nam imprimis rei naturæ mi-
nùs conſentanea videtur. Quum enim aëris corpus ex æthere puro
maximam partem, è corpuſculis terrenis, & ex halitibus aqueis con-
ſtare totum videatur; ex his partibus æther, opinor, non minùs
promptè quàm vitrum radios tranſmitti; aqua vero ſaltem (ex illo-
rum, quibuſcum diſputamus, ſententiâ) tantillo difficiliùs; adeóque
neutiquam harum alterutri dicta reflectio jure videtur attribuenda;
terreſtres autem particulæ (quæ præ reliquis etiam pauciores videntur,
& rariùs interſperſæ, præſertim in aëre ſudo ſummíſque; montium ex-
celſorum jugis) ſunt opacæ, nec lucem admittunt, aſt eam in omni-
cunque pariter incidentiâ rejiciunt; adeò ut nec ad has quam reſpici-
mus lucis inflectio propriè ſpectet; ergò nihil ſubeſſe videtur cauſæ, cur
aër (præ vitro) ingruenti luci potentiùs obſiſtat. Addo; ſi talis aëri vis
reflexiva competat, & vera ſit, quam hi Philoſophi memorato Phæ-
nomeno cauſam adſignant, conſequi videtur, ut nulla prope Horizon-
tem Stella conſpici poſſit (admiſſo ſaltem hoc, non inverecundo reor,
ut pleriſque viſum erit, poftulato; quòd purus Æther, naturale lucis
vehiculum, aëreæ regioni ſuprajectus haud mînùs facile quàm vitrum
aut aqua radios intromittet.) Sit enim C terræ centrum, O oculus,
S viſibile punctum longinquum, ceu ſtella, ſitum in Horizonte; per
11Fig. 14. puncta verò C, O, S trajectum concipiatur planum faciens in terræ ſu-
perficie circùlum OP; in atmoſphæræ, vel aëris circumfuſi, extima
ſuperficie circumferentiam ZNM; itaque cum radius quilibet, ut
SM, vel SN (Horizontalis puta, vel eò ſuperior) in ſuperficiem MZ
cadens ei incidat perquam obliquè (niſi ſaltem atmoſphæræ Semidi-
ameter CZ præ telluris Semidiametro CO dicatur enormiter, & in-
credibiliter magna) cùm & aer idcircò, juxta ſententiam quam
ei magis, quam ratiociniis noſtris conſentiant, cauſis tamen adſcribun-
tur (à quibuſdam) nedum diverſis, at prorſus adverſis. Quòd enim
vitrum _e. g_. radios intra corpus ſuum receptos, ejúſque poſticæ ſuper-
ficiei obliquius incidentes retrocedere cogat, hujuſmodi rationem exhi-
bent: aiunt vitrum radios faciliùs admittere, vel tranſmittere quàm
aërem; quin addunt aërem vi reflectendi prævalidâ pollere; quódque
proinde qui poſt vitrum adventanti radio fit obvius aër cum reverbe-
rat. Quæ ratio mihi non adblanditur. Nam imprimis rei naturæ mi-
nùs conſentanea videtur. Quum enim aëris corpus ex æthere puro
maximam partem, è corpuſculis terrenis, & ex halitibus aqueis con-
ſtare totum videatur; ex his partibus æther, opinor, non minùs
promptè quàm vitrum radios tranſmitti; aqua vero ſaltem (ex illo-
rum, quibuſcum diſputamus, ſententiâ) tantillo difficiliùs; adeóque
neutiquam harum alterutri dicta reflectio jure videtur attribuenda;
terreſtres autem particulæ (quæ præ reliquis etiam pauciores videntur,
& rariùs interſperſæ, præſertim in aëre ſudo ſummíſque; montium ex-
celſorum jugis) ſunt opacæ, nec lucem admittunt, aſt eam in omni-
cunque pariter incidentiâ rejiciunt; adeò ut nec ad has quam reſpici-
mus lucis inflectio propriè ſpectet; ergò nihil ſubeſſe videtur cauſæ, cur
aër (præ vitro) ingruenti luci potentiùs obſiſtat. Addo; ſi talis aëri vis
reflexiva competat, & vera ſit, quam hi Philoſophi memorato Phæ-
nomeno cauſam adſignant, conſequi videtur, ut nulla prope Horizon-
tem Stella conſpici poſſit (admiſſo ſaltem hoc, non inverecundo reor,
ut pleriſque viſum erit, poftulato; quòd purus Æther, naturale lucis
vehiculum, aëreæ regioni ſuprajectus haud mînùs facile quàm vitrum
aut aqua radios intromittet.) Sit enim C terræ centrum, O oculus,
S viſibile punctum longinquum, ceu ſtella, ſitum in Horizonte; per
11Fig. 14. puncta verò C, O, S trajectum concipiatur planum faciens in terræ ſu-
perficie circùlum OP; in atmoſphæræ, vel aëris circumfuſi, extima
ſuperficie circumferentiam ZNM; itaque cum radius quilibet, ut
SM, vel SN (Horizontalis puta, vel eò ſuperior) in ſuperficiem MZ
cadens ei incidat perquam obliquè (niſi ſaltem atmoſphæræ Semidi-
ameter CZ præ telluris Semidiametro CO dicatur enormiter, & in-
credibiliter magna) cùm & aer idcircò, juxta ſententiam quam